روابط ایران و ترکیه باید تقویت شود / کشورهای منطقه باید همکاری نزدیکتری داشته باشند

به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه "زمان امروز" نوشت: موازنه هایی که در خاورمیانه پس از اشغال عراق از سوی آمریکا تغییر کرد، ترکیه را ملزم می کند تا روابط مستحکم خود را با کشورهای همسایه که در این ارتباط با آنها منافعی دارد و یا آنها نگران تحولات عراق هستند، و همچنین با عوامل بین المللی در آنجا توسعه دهد.

نویسنده این تحلیل خاطر نشان می کند: ترکیه در سال 2003 ابتکار عمل را برای تشکیل " کنفرانس کشورهای همسایه عراق" به دست گرفت و همچنین سیاست مشکلات صفر را با کشورهای همسایه خود مد نظر قرار داد، اقداماتی که تحت این تعهد الزامی بود.

در ادامه این مطلب آمده است : ترکیه نمی تواند خود را صرفا به دنباله روی از سیاستهای نیروهایی مثل آمریکا و انگلیس قانع کند. بیشترین منافع برای ترکیه و منطقه در توانایی آنکارا برای توسعه سیاستهای قابل اعتماد و درست خود با وجود این نیروها قرار دارد.

نویسنده تصریح می کند: با توجه به لزوم این سیاستها که هر بیشتر به علت شدت ناآرامی های منطقه ای که از طریق اشغال افغانستان و عراق بر آن تاکید می شود، کشورهای منطقه هم اکنون باید با شدت بیشتر همکاری کنند و هر چه بیشتر به یکدیگر نزدیک شوند. بنابراین روابط ایران و ترکیه باید مورد ارزیابی قرارگیرد. روابطی که اخیرا در زمینه های اقتصاد و انرژی تقویت شده است. ترکیه و ایران این دو کشور همسایه با فرمهای مختلف دولتی، مواضع خود را به عنوان دو کشور کلیدی در خاورمیانه با موقعیهای ژئوپلیتیک، میراث تاریخی ، جمعیت و فرهنگهای غنی حفظ کرده اند.

زمان امروز می افزاید:علاوه بر این، برای ترکیه و ایران الزامی است که یک زمینه همکاری مشترک را درباره مشکلات و منافع مشترک شکل دهند. این نیاز برای همکاری به قدری مهم است که نمی تواند قربانی گرایشهای "آنتی وسترنیزم" ( ضد غربی) و " آنتی یو اس" ( ضد آمریکایی) ایران و همچنین نگرانی های ترکیه که از گذشته منشاء می گیرد و ریشه آن در نگرانی از تهدید تحمیل شده درنتیجه تلاشها برای وارد کردن انقلاب ایران است، شود.

به عقیده نویسنده، البته روابط بین دو کشور از زمان انقلاب ایران در سال 1979 در مواردی تنش دار شده است. در حالی که ترکیه ایران را به صادر کردن انقلاب خود و حمایت از حزب کارگران کردستان ( پ ک ک) متهم می کند، ایران هم ترکیه را به خاطر کمک به مخالفان نظام خود متهم می داند. به همین دلیل روابط تجاری اقتصادی و دوجانبه همواره در مرحله دوم و پس از روابط سیاسی قرار داشته اند.

زمان امروز خاطر نشان می کند: با این وجود، با توجه به مجاورت جغرافیایی، اینکه بگوییم ایران تنها منبعی است که ترکیه می تواند برای تامین نیازهای نفت و گاز طبیعی خود به عنوان بهترین و مطمئن ترین راه استفاده کند، گفته اشباهی نیست. همکاری جدید و مستحکم تر در زمینه اقتصادی از سوی ترکیه و ایران نقش مهمی در ریشه کن کردن بی اعتمادی سیاسی و نگرانهای بین دو کشور ایفا خواهد کرد.

در پایان این مطلب آمده است : عوامل بین المللی نباید نگران باشد، بلکه هر بیشتر باید از دیدن روند پیشرفت روابط بین دو کشور خوشحال باشند.