به گزارش خبرگزاری مهر، محمدمهدی اسماعیلی به مناسبت روز بزرگداشت عطار نیشابوری پیامی به شرح زیر صادر کرد.

«آسمان همواره تابناک ایران اسلامی مأمن ستارگان پرنوری است که فرازنای فرهنگ ایران‌زمین عرصه چرخش قلم‌ها و عرق‌ریزان روح و رازهای نهفته در جادوی کلام آنان است. بزرگانی که نام و یادشان، وِرد زبان مردمان و رشحات قلمشان صیقل دهنده جان صاحبدلان و اهالی عرفان، معرفت و دانایی است.

شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری در زمره این مفاخر درخشان است که آوازهایش، مرزهای جغرافیایی را درنوردیده و سخن نابش، تصویر ایران ادب پرورمان را زیباتر و دلنشین‌تر ساخته است. سالکی الهی که چشمه ژرف و جوشانِ سخنِ معنوی‌اش در این زمانه پرتشویش پیش چشم همه تشنگان معارف ناب ایرانی- اسلامی قرار دارد و سیمرغ نام بلندش به نیکویی بر قاف ادب و منزلت انسانی نشسته است. عطار همان پیرِ رازآشنایی است که شاعر بزرگی همچون مولانا در برابر عظمت نامش سَرِ تعظیم فرومی‌آورد و خود را در خَم کوچه‌ای از «هفت شهر عشق» او می‌داند.

دیوان این شاعر سترگ که غزل‌ها و اشعار نغز و دلاویزِ پُرشمار دارد، پشتوانه مستحکم هویتی ایران زمین است و منطق‌الطیر، این گوهر تابناک، آموزش‌دهنده ظرایف عرفان. همچنان که تذکره‌الاولیاء جلوه‌گاه همیشگی دل‌های عارفان است.

عطار شعر را وسیله‌ای برای بیان گفتمان خویش با مردمان و مریدان می‌داند. سلوک نظری و عملی‌اش نیز نقش به سزایی در پیراستگی عرفان از آسیب‌ها و آفت‌ها و رسیدن به غایت قصوای سلوک داشته است و همانگونه که از درد سخن می‌گوید به درمان نیز می‌اندیشد. داروی دردی که او از آن سخن می‌گوید، همانا وصال حق و مرحله قُرب به حق تعالی است. این سخنور عالیقدر بی آن‌که سودای تعلیم اخلاقی به شیوه واعظان داشته باشد، می‌کوشد آنچه اوصاف غیرانسانی است از وجود آدمی بزُداید و آن‌چه اوصاف روحانی است تا سر حد امکان برایش قابل دسترسی سازد.

جهان‌بینی عرفانی شیخ عطار در تلاقی با تعالیم ناب قرآنی قرار دارد و به پیروی از آموزه‌های این کتاب آسمانی که می‌فرماید: «و بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طِینٍ» و «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ کُلَّها»، چنین می‏‌گوید:

ز صُنعش آدم از گِل رخ نموده / ز وی هر لحظه صد پاسخ شنوده

ز علمش گشته آنجا صاحب اسرار / خود اندر دید آدم کرده دیدار

الهی‌نامه جامعیت نگاه، ژرفای اندیشه و گستردگی مفاهیم آموزه‌هایی است که در تعادلی شگرف، عرفان عطار را در مرز آسمان و زمین، میان شور و وجد عارفانه و درک و دریافت و تعهد انسانی و اجتماعی نگاه داشته است. نکته‌ای که می‌تواند سرمشق اصحاب فکر و فرهنگ و هنر در زمانۀ حاضر قرار گیرد.

همچنین الگوپذیری از عرفا و بزرگانی همچون شیخ فریدالدین، که به پاسداشت فرهنگ و انسانیت و اخلاق مداری متصف هستند، سبب خواهد شد که نسل جوان ما با مدد گرفتن از این شیوهای درست بتوانند سبک زندگی اجتماعی خویش را سامان بخشند.

بزرگداشت این عارف و شاعر شهیر، گامی اثرگذار در راه تقویت هویت و خودباوری ایرانی و اسلامی، توسعه و تعمیق همدلی و هم زبانی ملی و همبستگی و همگرایی منطقه‌ای در راستای رشد و اعتلای دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رود. بر همین اساس همه کوشش‌های علمی و فرهنگی در این حوزه قابل ستایش و شایسته سپاسگزاری است.

از این رهگذر با گرامیداشت فرخنده روز بزرگداشت شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، از همه اصحاب اندیشه، ادب و هنر در جای جای میهن اسلامی و همچنین خارج از کشور که دغدغه پاسداری از مقام مفاخر ایرانِ عزیز را دارند، خاضعانه قدردانی می‌کنم و تلاش دست اندرکاران بزرگداشت این شخصیت بزرگ را در شهر فرهنگ پرور و ادب دوست نیشابور صمیمانه ارج می‌نهم.»