کنفرانس صلح آناپولیس؛ دمیدن به روند صلح یا توجیه تجاوز صهیونیست‌ها

به گزارش خبرگزاری مهر، درحالی که تنها چند هفته به زمان برگزاری کنفرانس به اصطلاح صلح در آناپولیس باقی مانده و هیئت های مذاکره کننده اسرائیلی- فلسطینی به گفتگو درباره قضایای مورد مناقشه صلح می پردازند؛ نظامیان رژیم اشغالگر اسرائیل طی سه ماه گذشته، بیش از 300 بار به مناطق فلسطینی یورش برده اند.

گزارش و آمارمراکز حقوق بشرفلسطین حاکی ازآن است که درهمین مدتی که دیدار مقامهای رژیم اسرائیل و تشکیلات خودگردان فلسطین افزایش پیدا کرده است؛ نظامیان اسرائیلی 180فلسطینی را شهید و در حدود 300 نفر را زخمی و بیش از هزار نفر دیگر را بازداشت کرده اند.

نظامیان اسرائیلی در همین مدت علاوه بر وارد کردن تلفات انسانی به فلسطینی ها، در جریان یورش به اراضی فلسطینی، دهها خانه را ویران و هزاران هکتار از اراضی فلسطینی به ویژه اراضی قدس شرقی را با هدف توسعه شهرکهای صهیونیست نشین  مصادره کرده اند.

تحلیلگران و کارشناسان سیاسی فلسطین بر این باورند که اسرائیل نه تنها به خواسته های طرف فلسطینی از جمله از بین بردن دیوار حائل، برچیدن شهرکها و ایستهای بازرسی در اراضی فلسطینی اهمیت نمی دهد، بلکه تلاش می کند بدون توجه به واکنش های فلسطینی و حتی بین المللی، به اجرای برنامه ها و طرحهای سیاسی و امنیتی از پیش تعیین شده خود بپردازد.

با این تفاصیل این پرسش مطرح می شود که در حالی که مسئولان اسرائیلی حاضر به برآورده کردن چنین خواسته هایی نیستند، چگونه می توان انتظار داشت در مذاکره با طرف فلسطینی درباره قضایای اصلی صلح همچون قدس، آوارگان فلسطینی و ترسیم مرزهای نهایی به توافق دست یابند؟ با توجه به تداوم تجاوزات رژیم صهیونیستی وبی اعتنایی این رژیم به قوانین وقطعنامه های  بین المللی، نمی توان شانسی برای موفقیت کنفرانس آناپولیس تصور کرد.

"عبدالستار قاسم" یکی از کارشناسان سیاسی بر این باور است که حداکثر چیزی که اسرائیل(در مذاکرات سازش) به طرف فلسطینی خواهد داد؛ افزایش کمک مالی به تشکیلات خودگردان و آزاد کردن شماری از اسرای فلسطینی است و این رژیم هرگز در راستای تحقق آرمانهای ملی فلسطین گام بر نخواهد داشت.

لازم به ذکر است که هیئت فلسطینی- اسرائیلی که برای توافق درباره قضایای اصلی مورد مناقشه میان تشکیلات خودگردان فلسطین و رژیم اسرائیل تشکیل شده است، تاکنون به توافق درباره قدس اشغالی، آوارگان فلسطینی، ترسیم مرزهای نهایی و شهرک های صهیونیست نشین دست نیافته اند و طرفین تنها بر این نکته که کنفرانس صلح بوش وسیله ای برای احیای روند صلح است، تاکید کرده اند.