"خانم دالاوی" به روایت خجسته کیهان منتشر شد

به گزارش خبرگزاری مهر، این کتاب که از رمان‌های مطرح ویرجینیا ولف است، 5 سال پیش از انتشار آن در ذهن ولف شکل گرفته بود. او که از شیوه سنتی داستان‌نویسی انتقاد می‌کرد، از ابتدا در پی کشف شیوه‌هایی نو برای بیان واقعیت‌های ذهنی و حالات درونی انسان بود.

ولف در سال 1925 با نوشتن "خانم دالاوی" برای اولین بار الگوی زمان را در قالب رمانی بلند برهم زد و با جسارت طرح داستان را به یک روز واحد و یک شخصیت واحد در مرکز داستان محدود کرد.

با اینکه ولف از دیرباز به ساختار از هم گسیخته کارکرد ذهن و تداعی‌های آن پی برده بود، تنها هنگام نوشتن "خانم دالاوی" بود که به کاربرد تک گفتار‌های ذهنی یا ندا‌های درونی به مثابه پایه آفرینش شخصیت پی برد.

وی که ابتدا رمان "خانم دالاوی" را "ساعت‌ها" نام گذاری کرده بود، بعد‌ها این روش را "فرایند تونل زدن" نامید و در توضیح آن افزود: گذشته را هرگاه لازم باشد تکه تکه می‌کنم.

خجسته کیهان در مقدمه کتاب می‌نویسد: تضادی که ولف "زمان ساعت" و "زمان ذهنی" می‌نامید به تقابلی مربوط می‌شود که او در این دوره در یادداشت‌هایش به ذکر آن پرداخت؛ تضاد میان واقعیت جهان قابل مشاهده و واقعیت ناملموس که وجود آن صرفا احساس می‌شود. با این حال به نظر او، واقعیت و تخیل در نهایت به یکدیگر وابسته‌اند و نوشتن "خانم دالاوی" موجب افزایش تمرکز این وابستگی و چگونگی بیان آن در ادبیات داستانی شد.

در سراسر این رمان، نقطه تمرکز دائما از جهان بیرونی به ذهن شخصیت‌هایی که آن را مشاهده می‌کنند تغییر مکان می‌دهد. به گفته بسیاری از منتقدان، 20 صفحه اول این رمان، جزو پیچیده‌ترین نوشته های ولف است و این پیچیدگی شاید به درجاتی کمتر در مابقی رمان نیز دیده می شود.

در بخشی از رمان می‌خوانیم: "...آدمی نبود که درباره هیچ کس بگوید این طور است یا آن طور است. سخت احساس جوانی می‌کرد و در عین حال پیری، مثل اینکه چاقو بود که چیز‌ها را می‌برید و از میانشان می‌گذشت. در عین حال انگار بیرون بود و به داخل نگاه می‌کرد... نه زبان بلد بود، نه تاریخ. مدتی بود دیگر هیچ کتاب نمی‌خواند، مگر خاطرات آدم‌های مشهور، آن هم در رختخواب. با وجود این کاملا جذبش می کرد..."

"خانم دالاوی" در 2000 نسخه،240 صفحه و با قیمت 3000 تومان توسط نشر نگاه روانه بازار کتاب شده است. ترجمه دیگری از این کتاب را پرویز داریوش انجام داده بود.