حمید رضا علی اکبری در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: جامعه در شرایط معمولی به چنین افرادی به عنوان یک عضو آسیب دیده اما خطاکار می نگرد و پذیرفتن آنها را به صورت مشروط به مرور زمان و حصول اطمینان وا می گذارد.
وی تصریح کرد: کسانی که پس از گذراندن دوران محکومیت خود از زندان آزاد می شوند اگر فاقد شغل باشند با داشتن فقر مالی و عدم امکان احراز مشاغل مناسب بدلیل سابقه کیفری جذب جامعه نمی شوند و گرفتار دور باطلی از بیکاری ، احساس بیهودگی و افسردگی می شوند که در این صورت ممکن است به دلیل شکسته شدن قبح زندان بار دیگر به ورطه بزهکاری و خلاف مجدد روی آورند.
مدیرکل دفتر اقدامات تامینی و تربیتی سازمان زندانها خاطر نشان کرد: فعالیت مراکز پس از خروج توانسته تا حدودی از مشکلات زندانیان پس از پایان دوران محکومیت برای ورود به جامعه بکاهد، اما با این حال می طلبد حمایت از این اقشار به صورت جدی تری دنبال شود.
علی اکبری خاطر نشان کرد: با وجود اینکه از طریق مراکز مراقبت پس از خروج اقداماتی جهت اشتغال زایی و کمک به زندانیان بی بضاعت صورت می گیرد اما کماکان بیکاری از جمله مشکلات اساسی زندانیان پس از خروج از زندان محسوب می شود.
نظر شما