کشف فضاهای مغز با مسئولیت پردازش خیانت در اعتماد اجتماعی

به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه زوریخ مراکزی از مغز را شناسایی کردند که پس از خیانت در اعتماد و اطمینان افراد نسبت به همدیگر فعال می شوند.

نتایج این تحقیقات نه تنها درخصوص مکانیزمهای نورونی که تحت فرمان اعتماد و اطمینان قرار دارند توضیح می دهد بلکه همچنین می تواند پایه های نورونی اختلالاتی چون اجتماع ترسی و اوتیسم را نشان دهد.

این محققان که نتایج یافته های خود را در مجله "نورون" منتشر کرده اند در آزمایشات خود از گروه داوطلبان خواستند دو بازی را یکی برپایه اعتماد و دیگری برپایه خطر انجام دهند.

در بازی اول از شرکت کنندگان خواسته شد تمام پول خود را با اطمینان کامل به یک شرکت سرمایه گذاری تضمینی بدهند و در عوض در بازی خطر به آنها گفته شد که یک رایانه باید به طور اتفاقی در خصوص موفقیت سرمایه گذاری آنها تصمیم بگیرد. بنابراین در بازی دوم، داوطلبان باید درخصوص سرمایه گذاری پول خود خطر می کردند.

به این شرکت کنندگان از طریق یک افشانه تنفسی دوز مشخصی هورمون اکسیتوسین و داروی بی اثر داده شد.

تحقیقات گذشته نشان می دهد که هورمون اکسیتوسین میل اعتماد به دیگران را افزایش می دهد به همین علت دانشمندان از این هورمون در تحقیقات خود استفاده کردند.

در مدت بازی، فعالیت مغزی داوطلبان با کمک رزونانس مغناطیسی کنترل می شد. به این ترتیب محققان کشف کردند که در بازی برپایه اعتماد اکسیتوسین فعالیت دو فضای مغزی را کاهش می دهد. یکی از این دو فضا بادامه مغز است که احساسات ترس، خطر و اطمینان اجتماعی را پردازش می کند. فضای دوم بخشی از شیار مغز است که رفتار آینده را برپایه یک بازخورد پاداش متعادل می کند.

در این خصوص این نورولوژیستها توضیح دادند: "زمانی که داوطلبان با یک خطر غیر اجتماعی مواجه شدند اکسیتوسین روی پاسخ آنها به بازخوردی که دریافت کرده بودند اثر نکرد. در این آزمایش هم داوطلبانی که دوز اکسیتوسین دریافت کرده بودند و هم آنهایی که داروی بی اثر (پلاسیبو) گرفته بودند تمایل به خطر کردن در بازی خطر را تغییر ندادند. این درحالی بود که اگر داوطلبان با داروی بی اثر یک خطر اجتماعی را مورد بررسی قرار می دادند با کاهش رفتار حس اطمینان به بازخورد پاسخ می دادند درحالی که گروه با دوز اکسیتوسین اعتماد خود را حتی در شرایطی که احتمال خیانت شریک مالی تا 50 درصد وجود داشت از دست نمی دادند."

به گفته این محققان، نتایج این کشف می تواند نقش اکسیتوسین را در اعتماد اجتماعی افراد نشان دهد و همچنین می تواند در درک عمیق اختلالات ذهنی مثل "اجتماع ترسی" و اوتیسم مفید باشد.