به گزارش خبرنگار مهر، نشست داوران یازدهمین دوسالانه عکس عصر روز گذشته با حضور اسماعیل عباسی دبیر به همراه نیلوفر معترف، حمید کشمیرشکن، کیارنگ علایی، مهران مهاجر، شهریار توکلی و فرزاد هاشمی هیئت انتخاب دوسالانه در سینماتک موزه هنرهای معاصر برگزار شد.
در ابتدای نشست علایی ضعف دوسالانه عکس را به وضعیت امروز عکاسی کشور مرتبط دانست و گفت: در جریان عکاسی دو دهه کشور اگر نگاه کنیم می‌بینیم جامعه، هنر عکاسی را یک هنر سهو می‌پندارد و این نگاه باعث شده وقتی در مسابقات به داوری و انتخاب می‌پردازی مجبور به حذف 98 درصد آثار بشوی. این چرایی است که ما باید در هنر عکاسی جستجو کنیم.
وی ادامه داد: ما در انتخاب آثار دوسالانه نیز با این چالش روبرو بودیم و با زمان کمی که باقی مانده بود فکر می‌کنم آثاری که در دوسالانه به نمایش درآمد برآیند صادقانه دو سال عکاسی کشور است. ما اگر این دوسالانه را با دوسالانه‌های گذشته عکس قیاس کنیم، خواهیم دید دوسالانه یازدهم از بسیاری جهات بهتر عمل کرده است.
توکلی نیز با ابراز رضایت از بخش مجموعه‌های دوسالانه گفت: بعد از داوری آثار وقتی از نمایشگاه دوسالانه دیدن کردم بیشتر از انتخاب‌هایمان در بخش مجموعه راضی بودم. زیرا داوران در این بخش بیشترین اشتراک نظر را داشتند، اما اختلاف نظرها در بخش تک‌عکس باعث شده بود در این بخش آثاری روی دیوار برود که می‌شد جایگزین‌های بهتر برای آنها انتخاب کرد.
مهاجر نیز با اشاره به کمبود عکس‌های مستند در دوسالانه گفت: در دوسالانه یازدهم کمبود حوزه عکس مستند را می‌شد دید. اگر در آثار کم مستند دوسالانه کمی دقت کنیم می‌بینیم بهترین آثار نمایشگاه هستند، اما کمبود این حوزه عکاسی را باید در جای دیگر پیگیری کرد. متاسفانه ما در حوزه مستند محدودیت‌های بسیار داریم و در این بخش با بیشترین ممیزی‌ها روبرو هستیم. شرکت نکردن حرفه‌ای‌ها را نیز نمی‌توان نادیده گرفت و در این صورت نمی‌توان دوسالانه را برآیند دو سال عکس کشور دانست.
کشمیرشکن نیز با مطرح کردن موضوع دوسالانه که به هنر خلاق پرداخته گفت: آنچه به عنوان هنر خلاق برای دوسالانه از طرف شورای سیاستگذاری مطرح شده بود، با تعریف‌های امروزی خلاقیت هنر معاصر یکسری از نظرها را حذف کرده بود. این نبود تعریف کامل و بحث ممیزی برخی آثار باعث شد دوسالانه نتواند دو سال عکاسی ایران را مورد توجه قرار دهد. ما در بخش آثار مولف‌محور که بخشی از هنر معاصر دنیا و عکاسی می‌شود دچار کمبودهای بسیار بودیم.
هاشمی در ادامه نشست مشکلات اجتماعی عکاسان را با کیفیت پائین دوسالانه مرتبط دانست و گفت: اگر امروز در نمایشگاه دوسالانه در، دیوار و پرده بیشترین حجم عکس را به خود اختصاص داده این به مشکلات اجتماعی عکاسی ایران ارتباط دارد. این آثار بهترین‌هایی است که به دست ما رسید و اگر فضاهای خصوصی در دوسالانه بیشترین سهم را دارد به این دلیل است که جامعه عکاسی ما به خاطر شرایطی خود را در فضاهای دیوار و پرده محدود کرده است.
معترف نیز با رد شایعه‌های راه یافتن برخی آثار دوستان هیئت انتخاب به نمایشگاه دوسالانه گفت: آثار نمایشگاه بدون نام برای هیئت داوران به نمایش درآمد و هر عکس باید سه رای از هفت رای هئیت داوران را به دست می‌آورد. پس این موضوع که برخی عقیده دارند هیئت داوران آثار خانواده و دوستان خود را برای نمایشگاه انتخاب کردند سوء تفاهمی بیش نیست.
عباسی در ادامه نشست در جواب برخی عکاسان که خواستار توضیح درباره ممیزی آثار بودند گفت: ممیزی و سانسور در این دوسالانه وجود داشت و مسئولین باید درباره آن و معیارهای ممیزی توضیح بدهند. اما آنچه من به عنوان دبیر دوسالانه می‌توانم اشاره کنم این است که برخی آثار با عرف و معیارهای جامعه امروز سنخیت نداشت.
دبیر دوسالانه یازدهم عکاسی افزود: آثار حذف‌شده نه در دوسالانه بلکه در هیچ جای دیگر نیز امکان نمایش نخواهند یافت. اما باید این توضیح را نیز داد که بسیاری از آثاری که قرار بود حذف شود با چانه‌زنی هیئت انتخاب به نمایش درآمد و فقط تعداد کمی از آثار از نمایشگاه حذف شد.
نظر شما