خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه: تفسیر قرآن به دو نوع کلی ترتیبی و تفسیر موضوعی تقسیم میشود و آنچه تا کنون مورد اهتمام مفسران فریقین بوده، همین دو نوع تفسیر است که هر کدام نیز تقسیم بندیهای خاص خود را دارند.
نوع دیگر از تفسیر که تا کنون در حوزه تفسیر قرآن (به صورت مستقل) مغفول مانده، تفسیر تطبیقی است. این نوع تفسیر به بررسی مقایسهای دیدگاههای شیعه و اهل سنت درباره تفسیر قرآن میپردازد.
هر چند در تفاسیر اجتهادی هر دو فریق (در برابر تفاسیر روایی یا بالمآثور) کم و بیش به بررسی و نقد دیدگاههای یکدیگر اشاره شده است (مانند تفسیر المیزان و تفسیر روح المعانی نوشته آلوسی و المنار تالیف محمد رشید رضا از تفاسیر اهل سنت)، لیکن بررسی مستقل و همه جانبه با تنظیم منطقی مباحث، پیشینهای در بین فریقین ندارد.
ضرورت این نوع تفسیر در درک و ارزیابی درست از مبانی و مفاهیم آیات از دیدگاههای فریقین نهفته است که آثاری درخشان در پی خواهد داشت از جمله: الف- کشف نقاط قوت و ضعف فریقین در مبانی تفسیر و دیدگاههای تفسیری؛ ب- شناخت نقاط اشتراک و افتراق فریقین در مبانی تفسیر و مفاهیم تفسیری؛ ج- مرزبندی دقیق از اختلافهای مبنایی با تفاوتهای بنایی و بررسی و نقد هر کدام در جای خود؛ د- کشف اختلافهای لفظی فریقین و اخراج آنها از دایره بحث؛ ه- محک زدن نقاط افتراق بر اساس مدارک و اصول پذیرفته شده نزد هر کدام از دو فریق؛ و- بر ملا ساختن بسیاری از داوریهای نا آگاهانه و یا اتهامهای متعصبانه و ز- ارایه راهکارها برای برون رفت از اختلافها و اتهامها.
نویسنده در پیشگفتار کتاب به اصطلاحشناسی تفسیر تطبیقی و نگاهی به جایگاه آن میپردازد.
کتاب علاوه بر پیشگفتار دارای منابع و مآخذ است و در پنج فصل تنظیم شده است.
فهرست عناوین این کتاب عبارتند از: کلیات، بررسی تطبیقی تفسیر آیات ولایت، بررسی تطبیقی تفسیر آیه اولی الامر، بررسی تطبیقی تفسیر آیه (تبلیغ) عصمت، بررسی تطبیقی تفسیر آیه اکمال.
نظر شما