دكتر رامين قديمي در گفتگو با خبرنگار هنري " مهر " با بيان اين مطلب درباره موانع دانشگاهي شدن خوشنويسي گفت : دانشگاهي شدن خوشنويسي با چند مسئله روبرو است . بسياري از كشورهاي خارجي و شماري از منتقدان ، اساسا خوشنويسي ما را تكنيكي صنعتي مي دانند نه رشته اي هنري . نكته مهم ديگر ، بانيان و متوليان اين امر هستند . انجمن خوشنويسان نمي تواند متولي اين كار باشد ، چون صفات شايسته يك محقق ، مطلقا در انجمن خوشنويسان يافت نمي شود.
وي با اشاره به اين كه انديشه و سواد مردم در خطوطشان پيداست ، گفت : ممكن است امروز افرادي آثار خوشنويسي اساتيد انجمن خوشنويسان ايران را شايسته تحسين و تقدير بدانند ولي زمان ، قاضي است و آيندگان تمام اين آثار را دور مي ريزند و نابود مي كنند . پس با وجود چنين معضلاتي فكر نمي كنم اين فن در حد يك رشته دبيرستاني هم باقي بماند .
قديمي تصريح كرد : كيفيت هنري آثار انجمن خوشنويسان چنان است كه هر بيننده صاحب نظري را خجالت زده مي كند ؛ اگرچه مديريت اين انجمن عوض شده و سعي در جبران ضايعات گذشته دارد .
وي افزود : خط اين نيست كه هركس بيايد قلمي را روي كاغذ بگذارد و با تذهيب و تزيينات ديگر ، اثري را ارائه دهد . بايد آثار اساتيد بزرگوار گذشته چون ميرزا غلامرضا و ميرعماد را بررسي كرد و سرمشق گرفت .
قديمي با اشاره به اينكه هنوز جرقه هاي اميدي در خوشنويسي وجود دارد ، گفت : من نمي خواهم روي اين هنر خط بطلان بكشم ؛ چون هنوز روزنه هاي اميدي هست .
نظر شما