به گزارش خبرگزاری مهر، حجتالاسلام احمد مبلغی در دور اول گفتگوی ایرانی – عربی تحت عنوان «اولویت‌های اصلاح در اسلام» که در کشور ترکیه برگزار شد خاطرنشان کرد: بر خلاف تبلیغات دشمنان، جمهوری اسلامی برای وحدت و همبستگی میان امت اسلام تلاش می‌کند، ولی متأسفانه وهابیون افراطی دنبال اختلاف میان شیعه و سنی هستند.
وی در پاسخ به سئوالی در خصوص اهل سنت در ایران پاسخ داد: اهل سنت در جمهوری اسلامی وضعیت مناسبی دارند به گونه‌ای که برای خود تشکیلات، مدارس، حوزه‌های علمیه و نماز جمعه های مستقل دارند و در انتخابات شرکت می کنند و به کاندیداهای خود رای می دهند.
مبلغی ادامه داد: البته فراتر از برادران اهل سنت که بخشی از امت اسلامی هستند، حتی اقلیت‌های مذهبی نیز در ایران هر کدام برای خود نمایندگانی در مجلس شورای اسلامی دارند و به طور کلی از حقوق مربوط به اقلیت‌ها، برخوردار هستند.
اسلام چهار نوع آزادی را ارائه کرده است
رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به دیدگاه اسلام در مورد آزادی گفت: اسلام چهار نوع آزادی را ارائه کرده است که عبارتند از آزادی اندیشیدن، آزادی سخن، شنیدن سخن و آزادی پیروی از سخن.
استاد برجسته فقه حوزه علمیه قم تاکید است: این چهار آزادی از آیه شریفه «بشر عبادی الذین یستمعون القول و یتبعون احسنه» به دست میآید، «وقتی بشارت به یک مجموعه‌ای که به کار استماع قول، دست می‌زنند توجه یابد، معلوم خواهد شد اقدام به ارائه قول امر بسیار مهمی است و طبعا نه تنها این کار مهم است، بلکه آزادی نسبت به آن نیز به تبع اهمیت پیدا می‌کند.
مبلغی تصریح کرد: این آزادی در سخن را از دو جا می شود، استفاده کرد؛ یکی لام جنس وارد شده بر القول است که هر قول را در بر گیرد، و دیگری از "یتبعون احسنه" است به این صورت که اتباع سخن بهتر منوط به شنیدن اقوال متعدد است که بتواند احسن آن ها را انتخاب کند.
وی یادآور شد: بر اساس این آیه آزادی شنیدن نه تنها مجاز، بلکه مطلوب است و درجه مطلوبیت آن نیز چنان زیاد است که بشارت به آن متوجه شده است.
رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تصریح کرد: "آزادی شنیدن سخن" به صورت منفک و مجزا از "آزادی در سخن گفتن" نیست و معنا ندارد آزادی سخن گفتن محدود، ولی آزادی شنیدن در کار باشد. این دو متلازم با هم می‌باشند.
رئیس مرکز تحقیقات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی گفت: اگر آزادی سخن گفتن محدود باشد نمی‌شود همه حرف‌ها را شنید و در نتیجه، "آزادی شنیدن سخن" بی معنا می شود؛ زیرا اگر قرار است یکی ترجیح داده شود هر اندازه که حجم اقوال بیشتر باشد امکان و حجم شنیدن قول – که مورد بشارت قرآن قرار گرفته است نیز بیشتر می‌شود و در این صورت بهتر می‌تواند بهترین را تشخیص دهد و آن را انتخاب کند.
وی اظهار داشت: از آیه «فبشر عباد الذین یستمعون القول و یتبعون احسنه» افزون بر دو آزادی سخن و شنیدن استفاده می شود، دو آزادی در اندیشیدن و پیروی کردن اندیشه در عمل نیز از آن نیز به دست میآید.
مبلغی خاطرنشان کرد: با توجه به کلمه "عبادی" در آیه این چهار آزادی مربوط به "جامعه عباد" است و اگر جامعه‌ای، جامعه بندگان خدا شد باید این آزادی‌ها را به صورت مطلق داشته باشد. بندگان هم کسانی هستند که در روی زمین با یک تواضع راه می‌روند و حتی به جاهل سلام می‌گویند.
آزادی در اندیشه امری طبیعی است
مبلغی تصریح کرد: آزادی در اندیشه نیز امری طبیعی است که به طریق اولی معنا پیدا می‌کند؛ زیرا آزادی در اندیشیدن نباشد به این معناست که انسان سخنان بی‌معنا بر زبان جاری کند. بنابراین سخن باید بر اساس اندیشه باشد.
وی گفت: نظریه آزادی‌های چهارگانه، با تقلید در احکام منافات ندارد، اینجا موضوع آن کسی است که می‌شنود و می‌فهمد، به این صورت که بشارت متوجه به کسانی که به گوششان سخن بخورد، نشده است بلکه به آن کس که اقدام به شنیدن کند و طبعا بفهمد و توان تشخیص دهد می‌باشد. مقلد چون نمی‌تواند خود فهم کند بهترین راه این است که تقلید کند.
وی ادامه داد: چنین نظریه‌ای که آزادی‌های چهارگانه را با هم مطرح می‌کند ادبیات ویژه‌ای برای قرآن کریم است و باید به صورت کلی و مجموعه‌ای اینها را با هم رعایت کرد. نگاه قرآن کریم نیز این است که اجتماعی باشد چون به صورت جمع واژه ها را به کار گرفته است.
نظر شما