به گزارش خبرنگار مهر در همدان، نخستین پیوند عضو در ایران به سال 1314 باز می‌گردد اما هنوز هم با گذشت این همه سال، بیش از 70 درصد خانواده‌های افرادی که دچار مرگ مغزی شده‌اند اجازه اهدا عضو را نمی‌دهند و بر همین اساس سالانه 25 درصد از بیماران در انتظار پیوند، جان خود را از دست می‌دهند.
در حال حاضر متوسط اهدا عضو در دنیا 10 تا 20 نفر به ازای هر یک میلیون نفر است و این آمار در کشور از یک و شش دهم نفر در سال 83 به دو و 9 دهم نفر در حال حاضر رسیده است.
سال 1381 قانون پیوند اعضا به تصویب مجلس رسید و تایید شورای نگهبان را نیز گرفت. در حال حاضر نیز پیوند عضو از فرد مرگ مغزی در دنیا بسیار گسترش یافته و در ایران نیز با وجود سابقه کوتاه، از رشد خوبی برخوردار بوده اما هنوز تا رسیدن به حد نصاب جهانی راه زیادی را پیش رو داریم.
در همین راستا مدیر انجمن خیریه حمایت از بیماران کلیوی استان همدان با تاکید بر اینکه فرهنگ اهدا اعضای بیمار مرگ مغزی در استان همدان نهادینه نشده است، گفت: هنوز به طور درست و کامل فرهنگ اهدای اعضای بیمار مرگ مغزی، در استان همدان وجود ندارد.
هرسال تنها یک پیوند مرگ مغزی در همدان انجام می شود
ابوالفتح میرزایی افزود: سالانه به طور میانگین تنها اعضای یک بیمار مرگ مغزی اهدا شده و به سایر بیماران زندگی می‌بخشد و این در حالیست که تعداد بیماران مرگ مغزی در استان سالانه به طور میانگین 100 نفر است.
وی خاطرنشان کرد: از سال 80 که نخستین بار خانواده یک بیمار مغزی به اهدای اعضای وی رضایت دادند تنها اعضای بدن 9 مرگ مغزی اهدا شده است.
مدیر انجمن حمایت از بیماران کلیوی استان همدان اظهار داشت: در این مدت تعداد اندکی از بیماران با پیوند کلیه از سوی بیماران مرگ مغزی حیات دوباره یافتند.
فرهنگ اهدا اعضای بیمار مرگ مغزی در همدان نهادینه شود
میرزایی اظهار داشت: چنانچه فرهنگ اهدا اعضای بیمار مرگ مغزی در استان نهادینه شود شاهد نجات بسیاری از بیماران کلیوی و سایر بیماران خواهیم بود.
ابوالفتح میرزایی با اشاره به اینکه بیشترین عمل اهدا عضو، از طریق افراد زنده به زنده صورت می گیرد، افزود: افراد به دلیل نیاز اقتصادی و انگیزه انسان دوستانه ممکن است کلیه خود را اهدا کنند که در این میان دریافت عضو از جسد به مراتب کمتر دیده می شود.
600 بیمار دیالیزی همدان در لیست پیوند کلیه هستند
وی با بیان اینکه در سال گذشته، از افرادی که مرگ مغزی شده بودند، چهار مورد اهدا عضو صورت گرفت، اظهار داشت: هر فردی که مبتلا به نارسایی مزمن کلیه است، درمان دیگری جز پیوند ندارد و در حال حاضر 600 بیمار دیالیزی در استان وجود دارد که همه آنها در لیست پیوند کلیه قرار دارند.
میرزایی با اشاره به اینکه برخی سوانح و تصادفات موجب مرگ مغزی می شود، اظهار داشت: باید به دور از عواطف و احساسات، منطقی تر و واقع گرایانه‌تر عمل کرد چرا که خانواده های افراد مرگ مغزی شده با اهدا عضو این افراد می توانند زندگی را به افراد دیگر تقدیم کنند.
وی اضافه کرد: پیوند از فرد زنده، یک نوع ایده آل نبوده و منطقی نیست که بدن یک فرد زنده را که به هر دلیلی تمایل به اهدا عضو دارد، قصابی کرد.
وی با بیان اینکه در مورد اهدا کلیه با مشکل مواجه هستیم، اظهار داشت: با سعی و تلاش مضاعف باید پیوند کلیه را از مرگ مغزی به طور جدی مورد اجرا قرار دهیم.
اهدا عضو نیاز به فرهنگ سازی دارد
وی با بیان اینکه اهدا کلیه از جسد و مرگ‌های مغزی، نیاز به فرهنگسازی دارد، خاطرنشان کرد: اگر بتوان مسئله مرگ مغزی را به خوبی در بین مردم جا انداخت، می توان به نقطه ای رسید که آمار افراد موجود در لیست نیازمند به کلیه، کاهش چشمگیری یابد.
وی در رابطه با ویژگی افرادی که پیوند کلیه انجام می دهند نیز اظهار داشت: این افراد باید از هرگونه بیماری‌های جانبی به ویژه نارسایی قلب و انواع عفونت‌ها و بیماری‌هایی مانند سل، هپاتیت و ایدز به دور باشند چراکه افراد مبتلا به نارسایی قلب توانایی پنج ساعت بیهوشی را ندارند و این افراد در صورت رفع بیماری در لیست پیوند قرار می‌گیرند.
وی اظهار داشت: با توجه به اینکه سیستم دفاعی بدن، پیوند عضو انجام شده را بیگانه تلقی می‌کند و به آن حمله‌ور می‌شود و در نتیجه پیوند را پس می زند، باید این افراد تحت کنترل پزشک باشند.
هزینه پیوند کلیه کمرشکن است
وی با اشاره به هزینه پیوند کلیه اظهار داشت: فرد بیمار باید به طور میانگین مبلغ پنج میلیون تومان را به فرد اهدا کننده بپردازد و هزینه انجام آزمایشات، داروها و بسیاری از هزینه‌های دیگر را نیز متقبل شود.
وی بیان داشت: نیاز افراد دیالیزی مطابق با خدمات نیست چرا که نیاز آنها زیاد و خدمات ما محدود است.
میرزایی خاطرنشان کرد: در بهمن و اسفند ماه سال گذشته از طرف انجمن خیریه دو میلیون تومان به بیماران دیالیزی پرداخت شد و ماهیانه هزینه رفت و آمد این افراد که بین 10 تا 20 هزار تومان است پرداخت می شود و این هزینه ها بسته به شرایط خانواده و تعداد خانوارها متغیر است.
10 هزار همدانی کارت اهدا عضو دارند
وی همچنین در مورد صدور کارت اهدا عضو اظهار داشت: در حال حاضر 10 هزار نفر کارت اهدا عضو دارند که دریافت این کارت نیاز به موافقت و رضایت خانواده‌های افراد متقاضی دارد.
میرزایی همچنین از افزایش 15 درصدی بیماران دیالیزی در سال 89 خبر داد و افزود: کمبود دستگاه دیالیز در همدان محسوس و تعداد این دستگاه‌ها نسبت به افراد دیالیزی بسیار کم است.
یکی از متخصصان عمل پیوند از بیمار مرگ مغزی نیز در خصوص ضرورت فرهنگسازی این امر در جامعه گفت: علی رغم اینکه تبلیغات در زمینه اهدا عضو صورت می‌گیرد اما اکثر مردم از مرگ مغزی و اهدا عضو اطلاع چندانی ندارند یا اطلاعات آنها غلط است.
باورهای غلط مردم در کاهش اهدا عضو از مرگ مغزی تاثیرگذار است
عباس عبادی اظهار داشت: باورهای غلط مردم در عدم رضایت خانواده‌ها به اهدا عضو اعضای مرگ مغزی شده، تاثیرگذار است که با فرهنگسازی و اطلاع‌رسانی درست برطرف می‌شود.
وی ادامه داد: تصور مردم مبنی بر زنده شدن فرد مرگ مغزی، باور بسیار شایعی است زیرا گاهی اوقات در رسانه‌ها اعلام می‌شود که یک مرگ مغزی در یک کشور پس از چند ماه بیهوشی هوشیار شده، در صورتی که این مورد کما بوده و با فرد دچار مرگ مغزی متفاوت است.
مرگ مغزی برگشت ناپذیر است
عبادی تاکید کرد: مردم باید بدانند که مرگ مغزی چیست و برگشت ناپذیر است تا بتوانند به راحتی اجازه دهند اعضای عزیزانشان هنگامی که دچار مرگ مغزی می‌شوند برای نجات جان افراد دیگر نیازمند استفاده شود.
وی ادامه داد: عمده ترین علت کمبود عضو پیوندی و عدم دسترسی آسان به آن، وجود باورها و ظهور نگرش های نادرست عمومی در رابطه با اهدای عضو است.
عبادی توضیح داد: در مرگ مغزی، خون رسانی به مغز متوقف شده، اکسیژن رسانی به آن انجام نمی گیرد و مغز تمام کارکرد خود را از دست می دهد و دچار تخریب غیرقابل برگشت می شود.
وی با اشاره به اینکه پس از مرگ مغزی اعضای دیگر از جمله قلب، کبد و کلیه ها هنوز دارای عملکرد هستند اما به تدریج طی چند روز آینده از کار خواهند افتاد، گفت: بیمار مرگ مغزی، صحبت نمی کند، نمی بیند، به هیچ یک از تحریکات خارجی پاسخی نمی دهد و بدون استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی قادر به تنفس نخواهد بود.
مرگ مغزی و کما اشتباه گرفته می شوند
عبادی اظهار داشت: متأسفانه گاهی دیده شده که بعضی از نزدیکان بیماران، مرگ مغزی را با کما اشتباهی می گیرند، در حالی که کما در واقع یک نوع اختلال در کارکرد مغز است که شخص دچار کاهش شدید سطح هوشیاری می شود و به هیچ یک از تحریکات پیرامونش، پاسخ نمی دهد.
وی گفت: در این حالت شانس بهبودی برای برخی بیماران وجود دارد، در صورتیکه در مرگ مغزی بهبودی بیمار غیرممکن و مرگ وی ظرف چند روز حتمی است.
پرواضح است که انسان ها هیچ وقت نتوانستند یا نخواستند خود را به جای یک بیمار نیازمند عضو پیوندی قرار دهند و دردها و رنج های جانکاه آنان را حس کنند و فقط موقعی با این دردمندان همصدا می شوند که کار از کار گذشته و خود خدای ناکرده بصورت بیماری اورژانسی نیازمند درمان عمل جراحی هستند در حالیکه چنانچه ما دریابیم: نمی توانیم خود را از سایرین جدا بشناسیم و چه بسا خود روزی به عضو پیوندی نیازمند شویم، همواره خواهیم کوشید که دیگران را با اهدا عضو خویش تشویق و ترغیب کنیم تا اگر خود یا خانواده خویش هم گرفتار آمدیم به آسانی با پیوند عضو حیات دوباره یابیم.
به هر روی باید از طبیعت رسم بخشندگی را آموخت و برای اهدا نشاط و زندگی به همنوعان، از خودگذشتگی را محور زندگی خود قرارداد تا دنیا از شادی و زندگی سرشار شود و چه زیباست وقتی باران، کویر خشک و مرده‌ای را زندگی و طراوت می‌بخشد و چه زیباست وقتی خورشید گرما و نور زرین خود را برای ادامه حیات انسان از جان خود جدا می‌کند و به زمین و انسان می‌بخشد.
نظر شما