به گزارش خبرگزاری مهر، حجت الاسلام ابوالقاسم علیدوست در جلسه نقد و بررسی اثر خود گفت: مصلحت در فقه امامیه برحسب دلالت آیات قرآن و روایات متعدد و عقل سلیم تابع مقاصد است.
وی گفت: منظور از شریعت فرامینی است که خداوند برای انسان مقدر کرده است.
حجت الاسلام علیدوست یادآور شد: شریعت تابع مقاصد و مفاهیمی است و در کتابهای متعدد و آثار عالمان دین، این مقاصد دیده می شود و تحت عنوان شریعت احکام بر مفاهیم تأکید دارد.
نویسنده کتاب نظریه مصلحت در فقه امامیه، فقها را دارای مسئولیتی عظیم دانست و گفت: فقها بار عظیمی بر دوش دارند و سؤال مطرح می شود که راهکارهای استفاده از مصلحت چیست و در چه صحنه هایی از این مطلب باید استفاده کرد و چگونگی استفاده فقهای شیعه از مصلحت مورد بحث است و در اینجاست که فقها باید پاسخگو باشند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی افزود: در طول تاریخ دو برخورد متفاوت با مقوله مصلحت از جانب فقها صورت گرفته است اول اینکه عده ای با اقبال مطلق و استفاده گسترده از مصلحت بهره برده اند و دیگر عده ای که با موضع گیری سلب آن را قبول دارند.
علیدوست ادامه داد: مصلحت به عنوان سند استنباط در کنار قرآن، سنت، عقل و اجماع قرار می گیرد و باید با رجوع به درون شریعت نهادها و عناصر مصلحت شرعی را بیان کنیم.
وی در پایان گفت: برای رسیدن به مصلحت شرعی دو راه عقل و یا مراجعه به آیات قرآن وجود دارد.
نظر شما