به گزارش خبرنگار مهر در پیشوا، اگر اهل دل باشی و سفر، به طور حتم نـام پیشوا را شنیـده ای و شاید این شهر زیبا و مذهبی را از نزدیک دیده ای؛ همان شهری که مقـام معظم رهبری در 22 خـرداد 1382 درصحن زیبـا، با صفـا و مطهر امامـزاده جعفر(ع) این شهـر فرمود: "اساساً پیشوا مرکز شهادت اسـت، پایگاه شهادت نیکان و برگزیدگان است؛ برجسته ترین چهره شهید، همین بزرگوار است که این صحن و سرا به نام اوست، فرزند موسی بن جعفر و سلاله پاک پیامبر مکرم اسلام (ص)".
در کنار بازار قدیمی و تاریخی این شهر کهن و مذهبی، آستان جلیل القدر امامزاده جعفربن موسی الکاظم(ع) قرار دارد که گلی از گلزار پاک جدش رسول الله است.
امامزاده جعفر(ع) فرزند بلافصل حضرت امام مـوسی کاظم (ع)
امامزاده جعفر(ع) عالم دانشمنـد و زاهد که صحـن و ســرای زیبـا و مطهـرش هر روزه در شهـر پیشــوا، منزلگه هزاران عاشق دلسـوخته به خـاندان عصمت و طهارت اسـت، بنا بر نوشـته کتـب انساب، یکی از فرزندان بلافصل حضرت امام مـوسی کاظم (ع) است.
حضرت امامزاده جعفر(ع) که وی را "جواری" و اولاد او را "جواریون" و "شجریون" نیز می خوانند، پس از رشد و نمو در خاندان پاک و مطهر محمدی(ص) و کسب فیوضات معنوی، به یاری برادر بزرگوارش حضرت علی بن موسی الرضا(ع) پرداخت و پس از آنکه حضرت امام رضا(ع) دعوت مأمون الرشید را پذیرفت و از مدینه راهی شهر طوس شد، وی نیز همانند آن حضرت با کاروانی به سرپرستی خود و با حضور فرزندان و فرزند زادگان حضرت امام موسی کاظم(ع) همچون ابراهیم و ابوالجواد(ع) از بغداد رو به ولایت خراسان نهاد.
آن حضرت و دیـگر همراهان، به ناحیـه "ساوجبلاغ" رسیدند و پس از درگیـری با دشمنـان(سپاهیان مأمون)، حسن بن موسی الکاظم (ع) شهید شده و به برخی دیگر از همراهان آن حضرت، جراحاتی وارد شد و پس از این پیکار با فرا رسیدن شب، همگی در اطراف این منطقه پراکنده شدند.
جعفر بن موسی الکاظم(ع) که در منطقه ساوجبلاغ در حین دفاع مجروح شده بود، در روستای "سناردک" شهرستان پیشوا، در منزل جلال الدین نام(شاید همین شهیدگاه فعلی باشد) بر اثر شدت جراحات وارده در تاریخ 15 جمادی الثانی سال 217 هجری قمری شهید و در گورستان محل، مدفون شد.
معجزات و کرامات امامزاده جعفر(ع) که وجود پر انوار مرقد مطهرش در شهر پیشوا قرنهاست ملجاء و پناه دردمندان و عاشقان به خاندان عصمت و طهارت است، بر همگانی که آزموده اند، هویداست.
تاریخ و معماری بنای آستان مقدس امامزاده جعفر(ع)
بنای مجلل و باشکوه بقعه امامزاده جعفر بن موسی الکاظم (ع) در زمان سلطنت شاه طهماسب صفوی ساخته شده و محراب داخلی حرم در قسمت جنوب بنای بقعه قرار دارد؛ ازاره داخلی مقبره تا ارتفاع 1.5 متری با کاشیهای معرق فیروزه ای، مشکی، زرد و سفید بر زمینه لاجوردی با نقوش تزیینی اسلامی مزین شده و در اواخر دوران پهلوی، بالای ازاره داخل حرم و گنبد نیز به طور کامل، آینه کاری شده است.
ضریح متبرک این مقبره در وسط گنبد خانه بر روی پایه ای 30 سانتیمتری از سنگ مرمر سبز رنگ قرار دارد و از جنس طلا و نقره است که با هنر میناکاری تزیین شده و کتیبه های آن با خط ثلث و نستعلیق نوشته و در سال 1371 هجری شمسی ساخته و نصب شده است؛ در پایان کتیبه ای که روی درب ضریح سابق مرقد مطهر موجود است، تاریخ سال 944 هجری قمری حک شده و در پایین کتیبه داخل حرم که به خط ثلث است، نام شاه طهماسب صفوی و تاریخ 956 هجری قمری ثبت شده است.
گنبد این بنای مجلل که از جمله آثار ارزشمند معماری مذهبی ایران است، دارای 21 متر ارتفاع و 9.5 متر قطر است که به شیوه دو پوش ساخته شده و فاصله بین پوش اول و دوم آن هفت متر است و بر روی پایه شانزده ضلعی با هشت پنجره است که چهار پنجره آن دارای شیشه رنگی است.
کاشیهای فیروزه ای قسمت خارجی گنبد، با نقوش هندسی و کتیبه هایی به خط ثلث و نستعلیق و کوفی بنایی تزیین شده و علاوه بر جنبه تزیینی، دارای نقش عایق برای حفاظت از برف و باران است که در سال 1354 توسط سازمان ملی حفاظت آثار باستانی مرمت و تعمیر شده است.
ایوان زیبای غربی صحن این آستان مقدس در سال 1227 هجری قمری با دستور فتحعلی شاه قاجار درهنگام تعمیرات بنا اضافه شد که ابعاد آن 7× 8.20 متر است و کف و ازاره آن تا ارتفاع 1.5 متری، در سالهای اخیر با سنگ مرمر پوشانده شده و پوشش سطح ایوان به وسیله گچ، سفیدکاری و در قسمت طاق، به صورت رسمی بندی تزیین شده است؛ طاق ایوان به شکل جناغی ساخته شده و از پاکارقوس طاق، کتیبه ای به خط نستعلیق سفید بر روی 50 لوح و 450 قطعه کاشی لاجوردی وجود دارد که مشتمل بر 25 بیت شعر از فتحعلی خان صباست و هر مصرع آن درون کادری مشخص نوشته شده و فواصل بین کادرها را با کاشیهای زرد و سبز و طرحهای گل و برگ پر کرده اند؛ بر روی آخرین کاشی از کاشیهای مذکور که از نوع کاشی خشتی زمان قاجاریه است، تاریخ تعمیر بنا به سال 1227 هجری قمری حک شده است.
صحن این آستان مقدس، هم اکنون با اجرای طرح توسعه حرم، دارای ابعاد تقریبی 51 × 85 متر است که در ضلع شمال آن، درگاه ورودی صحن، در جنوب آن پارک بزرگ آستان مقدس، در شرق رواقهای پیرامون بنای اصلی، یک سـردر رفیـع با کاشیکاری و مناره های روی سردر ورودی جبهه شرقی صحن و در طرفین آن، دو طبقه ساختمان و کتابخانه، دفتر امور اداری آستان مقدس، مجموعه تجاری، زائرسرا، سرویسهای بهداشتی و در غرب، بنای بقعه متبرک، ایوان غربی صحن و مسجد حرم قرار دارد.
هر چند که در گذشته و حال، از صحن این آستان مقدس به عنوان قبرستان استفاده می شود، ولی قبور به صورت همسطح ساماندهی شده و همانند حیاط صحنهای سایر امامزادگان و مساجد مناطق مختلف ایران، در وسط سطح صحن، یک حوض زیبا و بزرگ قرار دارد که زائران جهت ساختن وضو از آن استفاده می کنند.
بنای بقعه امامزاده جعفر (ع) در زمان شاه طهماسب صفوی ساخته شده و بعدها در زمان قاجاریه، به دستور فتحعلی شاه قاجار تعمیر و ایوان اصلی آن در ضلع شرقی بقعه احداث شده و در دوران پهلوی تعمیرات گنبد، آینه کاری داخل حرم و دیگر تزیینات داخلی و خارجی این آستـان مقدس انجـام شد، ولی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، توسعه آستان مقدس این امامزاده در قالب طرح جامع آغاز و بناهایی ساخته و اقداماتی انجام شده که هم اکنون نیز ادامه دارد.
وجود متبرک این امامزاده عظیم الشأن همچون درّی درخشان در مرکز شهر تاریخی و مذهبی پیشوا قرار دارد و همه روزه منزلگاه حاجتمندان و عاشـقان خاندان پاک پیامبر اعظم(ص) است.
نظر شما