به گزارش خبرگزاری مهر، سردار سیدمسعود جزایری معاون فرهنگی و تبلیغات دفاعی ستاد کل نیروهای مسلح با اشاره به جنایت رژیم بعثی صدام در بمباران شیمیایی سردشت در هفتم تیرماه سال 1360، گفت: بمباران شیمیایی شهر سردشت توسط هواپیماهای رژیم بعثی عراق در جنگ تحمیلی از جنایات بزرگی است که پس از حمله اتمی آمریکاییها به هیروشیما و ناکازاکی ژاپن به وقوع پیوست، این حادثه دهشتناک نقض آشکار حقوق بینالملل و سند رسوایی حامیان غربی صدام و رژیم جنایتکار بعثی صهیونیستی وی در جنگ هشت ساله به شمار میرود.
وی افزود: بزرگترین جنایات بشری همواره هنگامی رقم خورده است که دشمنان انسانیت و شرافت، خود را در دستیابی به اهداف شیطانی و نفسانی ناکام یافتهاند و رژیم صدام نیز در سال 66 و پس از استیصال و ناتوانی ناشی از شکستهای پی در پی مصاف با قدرت ایمانی و معنوی رزمندگان اسلام و فرزندان ملت ایران در جبهههای نبرد در شرایطی که خود را مغلوب قطعی ادامه جنگ میدانست مبادرت به خلق این جنایت کم سابقه ورزید.
معاون فرهنگی و تبلیغات دفاعی ستاد کل نیروهای مسلح با اشاره به اینکه صدام در خیال خام خود تصور میکرد با حملات شیمیایی خواهد توانست خواستههای خود و قدرتهای جهانی را بر ملت ایران تحمیل کند، اظهار داشت: برابر اسناد و شواهد موجود، ارتش بعثی عراق از سال 59 تا 62 بهرهگیری آزمایشی و محدود از سلاحهای شیمیایی را در جنگ دنبال میکرد اما از مهرماه سال 1362 در ابعاد وسیعتری استفاده از این سلاحها را در دستور عملیاتی خود قرار داد، به گونهای که در عملیات خیبر به صورت آشکار و رسمی گازهای خردل و تابون را علیه رزمندگان اسلام به کار گرفت.
جزایری در ادامه تصریح کرد: علنی شدن استفاده صدام از سلاحهای مرگبار شیمایی در جبهههای جنگ و بلکه علیه ساکنین غیرنظامی مناطق مرزی با سکوت مجامع و نهادهای مدعی حقوق بشر و کشورهای غربی و اروپایی همراه شد، به گونهای که این همراهی غیرانسانی چراغ سبزی را در اختیار دژخیم بغداد قرار داد تا پایان جنگ به صورت دائمی و بلاانقطاع در عملیاتها از این سلاحها استفاده کنند.
وی استفاده رژیم بعثی عراق از سلاحهای شیمیایی در بمباران سردشت را نقطه عطفی در بهرهگیری از سلاحهای کشتار جمعی معرفی کرد و گفت: در روزهای هفتم و هشتم تیرماه سال 66 توپخانه و هواپیماهای بمبافکن حامل بمبهای شیمیایی در چند مرحله نقاط پر ازدحام شهر سردشت و نیز روستاهای اطراف را آماج گازهای کشنده شیمیایی خود قرار دادند و فجیعترین صحنهها را علیه افراد غیرنظامی، زنان و کودکان آفریدند.
جزایری افزود: این جنایت آثار و پیامدهای فراوانی را به مردم سردشت تحمیل کرد و جمهوری اسلامی با اطلاعرسانی و انتشار تصاویر این قتل عام بیرحمانه و انعکاس آن به مجامع و سازمانهای پرطمطراق حقوق بشری، محکومیت و برخورد با جنایتکاران بعثی را خواستار شد اما آنها چشمان خود را بر روی این فاجعه بستند و با عبور از کنار آن فرصت و مجال لازم برای تداوم جنایات ضدبشری را به صدام دادند که فاجعه حلبچه در کردستان عراق نیز از پیامدهای این غفلت و بی اعتنایی بود.
رئیس ستاد تبلیغات دفاعی کشور نامگذاری روزی به نام مبارزه با سلاحهای شیمیایی را فرصتی خوب برای ظرفیت سازی اعتراض و مقابله با سیاستها و رفتارهای جنایتبار علیه بشریت که نظامهای استکباری کانون اصلی آن به شمار میرود دانست و اظهار داشت: تا هنگامی که یک باور و اراده جهانی برای محکومیت جنایات ضدبشری و حامیان و عاملین آن به ویژه قدرتهای زورگو و جنایت پرور شکل نگیرد، سخن گفتن از نابودی و یا ممنوعیت بکارگیری سلاحهای کشتار جمعی که امروز خود بهانهای برای تهاجم به دیگر کشورها شده است، بیهوده بوده و اندیشه پیرامون آن بیشتر به سراب شباهت دارد.
جزایری در پایان با پاسداشت یاد و خاطره شهدای بمباران شهر سردشت، تیرماه هر سال را یادآور مظلومیت ملت ایران به ویژه مردم این شهر در دوران جنگ تحمیلی دانست و با تحسین تلاشهای ایران و برخی کشورهای دیگر در برگزاری سمینارهای بینالمللی بررسی پیامدهای کاربرد سلاحهای شیمیایی، گفت: جا دارد دستگاه دیپلماسی کشور با بهرهگیری از تجارب گذشته گامهای جدیدتر و جدیتری جهت تنویر افکار عمومی جهان و مجامع بینالملل نسبت به احقاق پایمال شده قربانیان ایرانی سلاحهای کشتار جمعی در طول جنگ تحمیلی، برداشته و از ظرفیت سازمانهای غیردولتی و مردم نهاد نیز در این راستا استفاده کند و در تعامل با دیگر کشورهای علاقمند به ایفای نقش در این زمینه، تشکیل یک شبکه جهانی را به عنوان راهکاری موثر و کارآمد در دستور کار قرار دهد.
نظر شما