اصغر نوری، مترجم کشورمان که به تازگی از بورس ویژهای در کشور فرانسه به ایران بازگشته است درباره این سفر به خبرنگار مهر گفت: پیش از این 20 صفحه از رمان «بلوارهای کمربندی» پاتریک مودیانو را ترجمه و برای سازمان ملی کتاب فرانسه ارسال کرده بودم و آنها نیز بورسی 2 ماهه را برایم در نظر گرفتند.
وی ادامه داد: این بورس به مترجمان اختصاص پیدا میکند و به واسطه آن هم 2 ماه در شهر آرل فرانسه در خانه مترجمان ساکن بودم و ترجمه این رمان را به پایان رساندم و قرار است نشر چشمه آن را منتشر کند. این دومین کاری است که من از مودیانو ترجمه کردهام و مترجمان اثر حاضر را مهمترین کتاب مودیانو میدانند که 2 جایزه مهم هم در زمان چاپ به خود اختصاص داده است.
مترجم نمایشنامه «ویولنهاتان را کوک کنید» درباره خانه مترجمان فرانسه توضیح داد: این خانه دارای 10 اتاق است که هر کدام از آنها در اختیار یک مترجم است تا کارهای ادبی خود را انجام دهد و امکاناتی چون کتابخانه نیز در اختیار اوست. در فرصتی که من در خانه مترجمان فرانسه بودم یک خانم از گرجستان و آقایی از آرژانتین نیز به واسطه این بورس در آنجا ساکن بودند.
نوری افزود: این دومین سفر من به فرانسه بود که به ویژه کمک کرد تا با فرهنگ و زبان فرانسه و همچنین ادیبان مختلفی از جهان بیشتر آشنا شوم. سفرهایی به شهرهای مختلف از جمله شهرهای جنوبی این کشور داشتم و 2 هفته هم در پاریس بودم که بیشتر قرارهای ملاقاتم با نویسندگان و مترجمان دیگر کشورها را در پاریس داشتم.
وی دیگر حاصل سفرش را اینگونه تبیین کرد: در همان خانه مترجمان چند سمینار تخصصی ترجمه با حضور بزرگان ترجمه جهان برگزار شد که شرکت در آنها برایم تجربه مفید و منحصر به فردی بود. شهر آرل شهری است که ونسان ونگوک سالهای بیماریش برای استفاده از هوای پاک در آنجا ساکن بوده است. در آنجا آسایشگاهی بوده که در نقاشیهای ونگوک هم تصویر شده و امروزه به یک مکان فرهنگی تبدیل شده و به «فضای ونگوک» مشهور است.
مترجم «محله گمشده» پاتریک مودیانو اضافه کرد: همچنین موفق شدم تعدادی از کتابهایی که از قبل با آنها آشنا بودم در فرانسه خریداری کنم و تعدادی کتاب هم شناخته و خریداری کنم که بیشتر رمان، نمایشنامه و تئوری تئاتر هستند. از جمله این کتابها، اثری به نام «تئوری تئاتر» است که ترجمه آن را آغاز کردهام، ولی هنوز با ناشری قرارداد نبستهام.
نوری در پاسخ به این پرسش که چقدر نویسندگان و مترجمانی که با آنها آشنا شدید با ادبیات ایران آشنا بودند، توضیح داد: در نشستهایی که با ادیبان کشورهای مختلف از آرژانتین و برزیل گرفته تا اروپا و کشورهای استقلالیافته شوروی سابق داشتم، متوجه شدم که بیشتر شعر کلاسیک ما و چهرههایی چون حافظ، مولانا و خیام را میشناسند و ادبیات معاصرمان را کمتر میشناسند و برخی از آنها صادق هدایت و «بوف کور» را خوانده بودند.
وی در پایان گفت: سینمای ما را بهتر میشناختند و به ویژه «جدایی نادر از سیمین» را اکثراً دیده بودند. آنها از من میخواستند برایشان خیام بخوانم و ترجمه کنم.
نظر شما