"علي واجد سميعي" تهيه كننده سينما، ضمن اعلام اين مطلب درگفت وگو با خبرنگارسينمايي "مهر" درمورد تشكيل گروه سينمايي آسمان باز گفت : قطعا نمي شود فيلم هاي مخاطب خاص را دركنارفيلم هاي عادي وتجاري اكران كرد .بحث پيرامون سينماي مخاطب خاص بستگي به نگاهي دارد كه به آن داريم . آيا دررابطه با سينما قايل به اين مسئله هستيم كه بايد ازنظراقتصادي روي پاي خود باشد ؟ يا پسنديده است تحت حمايت دولت باشد؟ اگربه حمايت دولت وسوبسيد آن معتقد باشيم ، بايد ميزان ونوع ونحوه پرداخت آن را مشخص كنيم واگربخواهيم فيلم هاي مخاطب خاص را درگروه جداگانه اي اكران كنيم ،معنا ومفهوم آن اين است كه نبايد انتظار بازده اقتصادي ازاين اكران داشته باشيم.
تهيه كننده فيلم "چاي نت " درادامه افزود: چگونه بايد تهيه كنندگان فيلم هاي مخاطب خاص بتوانند روند فيلمسازي خود را ادامه بدهند وچگونه بايد سينماها به فعاليتشان ادامه دهند .
وي درادامه افزود : اگرمقصود فقط انجام كارهاي فرهنگي باشد ونگاهي به بازگشت سرمايه هم نداريم .وفيلم هاي توليد مي كنيم كه آثاري وزين و فرهنگي هستند .دولت بايد دراين مرحله اقدام كند وبرخي ازسينماها را مكلف به نمايش اين آثاركند وبا پرداختن سوبسيد به صاحبان سينماها جبران ضرر مادي ناشي ازعدم فروش فيلم را براي آنها انجام دهد . خب اين يك نوع نگاه است .
وي گفت : نگاه ديگر، اين است كه سينما بايد دخل وخرجش را خود به دست آورد واگربااين نگاه به سينما توجه داشته باشيم . قطعا براي فيلم هاي خاص اكران محدودي درنظرمي گيريم . با توجه به محدوديت سالن هاي شهرتهران، تعداد 3 سالن براي نمايش فيلم هاي خاص كافي است .
واجد سميعي افزود: هزينه تبليغات به طوركلي خيلي سنگين است واگربخواهيم براي فيلم هاي مخاطب خاص كه تماشاگران محدودي دارد ، بخواهيم تبليغات زيادي انجام دهيم ، اين اقدام ازنظراقتصادي هيچ گونه توجيهي ندارد واگربخواهيم براي فيلم هاي خاص ، تبليغات تلويزيوني انجام دهيم ، حداقل بايد درشهرهاي بزرگ ايران هم اين فيلم هاي خاص به نمايش درآيند ، تا هزينه بالاي تبليغات جبران شود .
وي درادامه تصريح كرد: مشكلات سينماي ايران يكي دوتا نيست وازهرزاويه اي با آن برخورد كنيم ، با مشكلات ريزودرشتي مواجه مي شويم . به طورمثال هم بخش خصوصي وهم تلويزيون فيلم سينمايي توليد مي كنند . اما فيلمي كه با سرمايه تلويزيون ساخته مي شود وهيچ ريسكي هم درآن وجود ندارد ، با پخش انبوه و مدام تيزرهاي تبليغاتي درتلويزيون ، مخاطبان زيادي را براي فيلم جذب مي كنند ودرمقابل ، فيلمي كه با سرمايه بخش خصوصي توليد شده است ، اصلا قدرت وتوان رقابت درعرصه تبليغات را با فيلم هاي تلويزيوني ندارد . بنابراين دراين بخش هيچ گونه عدالتي رعايت نمي شود . مثل فروش فيلم "قدمگاه " كه اگرازحمايت تلويزيون برخوردارنبود . هزينه تبليغاتش را به مراتب ازفروش آن بالاتربوده وي تاكيد كرد : اين مسئله درمورد فيلم " دوئل " هم صدق مي كند وفروش بالاي فيلم هم باز جوابگوي هزينه هنگفت وبالاي تبليغات فيلم نيست واين جا اين سوال مطرح مي شود كه اگر به فرض من اين چنين فيلمي توليد مي كردم وتبليغات گسترده هم انجام مي دادم ، بازهم اين كارتوجيه اقتصادي داشت ؟
واجد سميعي تصريح كرد : تبليغ براي كالايي كه توليد آن ثابت است وسالها ادامه دارد، مثل لوازم خانگي و خودرو توجيه پذيراست . ولي پرداخت هزينه سنگين تبليغ تويزيوني براي كالايي نظيريك فيلم سينمايي ، كه حداكثريكماه برروي پرده نمايش است ،اصلا توجيه ندارد.
نظر شما