به گزارش خبرگزاری مهر، سوره اندیشه در اين شماره با محوريت انتخابات در سرويس سبک زندگي به موضوع «زندگی سیاسی» و در سرويس نظام اجتماعي به موضوع «انتخابات» پرداخته است. همچنين سرويس نظريه اجتماعي با پرونده «مردم سالاری اسلامی»، سرويس تفکر با پرونده «خرد جمعی»، سرويس هنر با پرونده «وهم جمعي و خيال» و سرويس تاريخ با پرونده «طرحی برای آینده» سعي کرده است ابعاد عميقتري از مسئله انتخابات را در دنياي کنوني مورد مداقه قرار دهد.
در هفتاد و هفتادویکمین شماره این ماهنامه آثاری از سیدمحمدمهدی میرباقری، علیاکبر رشاد، یوسفعلی میرشکاک، حکمتالله ملاصالحی، مهدی حجت، منوچهر آشتیانی، سیدموسی دیباج، علیاصغر مصلح، انشاءالله رحمتی، اصغر طاهرزاده، احمد رهدار، ابراهیم فیاض، محمدجواد صافیان، کاووس سیدامامی، محمدعلی مرادی، علیرضا شیری، نجف لک زایی، محمدحسن علیپور و... به چشم میخورد.
«منشأ توجه به سیاست از دیدگاه روانشناسی»، «جایگاه امر سیاسی در زندگی مدرن»، «سیاست کار است یا زندگی؟»، «روسو و بحران خاموشی ارادهي عمومی»، «ایدئولوژیزدگی در سیاست ایرانی»، «توقف در اعتدال»، «رادیکالیسم در اندیشه»، «محافظهکاری در رفتار»، «غلبهي دموکراسی بر بروکراسی»، «پیشرفت علم در بستر گفت وگوی همگانی»، «حجیت علم در گرو تفاهم اجتماعی»، «مردمسالاری اسلامی بهجای جمهوری اسلامی» و... از عناوین منتشر شده در این شماره ماهنامه «سوره اندیشه» است.
وقتی سخنان آقای روحانی را در سفر اخیرش به نیویورک میشنیدیم، وی بر این نکته زیاد تأکید میکرد که آنچه در تعامل جدید ایران با جهان میبینید و خواهید دید خواست جدید ملت ایران میباشد که در نتیجهی انتخابات ظهور کرده است. «همهچیز عوض شده است» چیزی بود که ناگفته و نانوشته، نهتنها در اذهان عمومی کشورمان مرور میشد بلکه مورد پذیرش رسانههای خارجی هم قرار گرفته بود. گویی خارجیها هم فهمیدهاند که با انتخابات در ایران خیلی چیزها عوض میشود، مسئلهای که هنوز خودمان چندان به آن توجه نکردهایم. البته نفس این عوضشدن شاید ظاهری باشد و صرفاً احساسی فراگیر و شاید زودگذر، ولی اینکه چرا اینگونه احساسی پیدا میشود محل پرسش جدی است.
انتخابات ریاست جمهوری در جامعه ما وضعی خاص دارد. آنقدر که گویی بعد از هر انتخابات (البته بعد از هر 8 سال که رئیس جمهور عوض میشود) همهچیز قرار است عوض شود. کشور و مردم در بازهی انتخابات در وضعی قرار میگیرند که شاید مردم دیگر کشورها فقط یکبار آنرا تجربه کنند؛ وضعی که معمولاً بعد از وقوع انقلاب و برگزاری انتخابات برای برپایی دموکراسی در آن کشور تجربه میشود. ولی ما تقریباً هر 8 سال چنین فضایی را تجربه میکنیم. امیدها و بیمها و یأسهای حاصل از این فضا در همه جای زندگیها رسوخ میکند، حتی در جمع خانواده و خصوصیتر از آن در درون هر فرد! انتخابات با این هویتِ عجیبش در ایران، جای تأمل فراوان دارد.
بیش از سه ماه از انتخابات 92 میگذرد اما آنچنان که باید دربارهی آن نیندیشیدیم. نتیجهی ظاهراً غیرقابل پیشبینی این انتخابات آنچنان طرف پیروز را ذوقزده و طرف مقابل را بهتزده کرد که باعث شد تحلیلهای پیرامون این اتفاق، همچون انسان محتضر که با فریادی نفس آخرش را میکشد، چند صباحی در فضایی صرفاً سیاسی اوج بگیرد و بالکل خاموش گردد!
سؤالات بسیاری میتوانست بعد از این انتخابات پرورده شود و مورد تأمل قرار گیرد، همچنان که بعد از انتخابات سال 84 میتوانست اینگونه گردد. سؤالاتی از قبیل اینکه: چه رابطهای میتواند بین نحوهی زندگی سياسي مردم و نحوهی حضور آنها در انتخابات باشد؟ تا چه اندازه میتوان سرنوشت یک کشور را به عقل جمعی و مشارکت مردم سپرد و این مشارکت در جامعه ما و پس از مشخص شدن نتیجه انتخابات تا کجا امتداد مییابد؟ در فضایی که مفاهیم بهدلیل تکثر معانی از معنی تُهی شدهاند، مردم چه درکی از اعتدال داشتند که آنرا برگزیدند؟ دولت با چه درکی از اعتدال برنامههای خود را پیش میبرد؟ سیاست در زندگی کنونی چه جایگاهی دارد و چه جایگاهی باید داشته باشد؟ دموکراسی در طول تاریخ چه انواعی داشته و دموکراسی در جامعه کنونی ما چگونه است؟ در دموکراسی، اراده افراد در چه نسبتی با اراده الهی قرار میگیرد؟ منازعات سیاسی در ایران تا چه اندازه ایدئولوژیک و تا چه اندازه اندیشهای و علمی است؟ معنای «رأی» در جامعه دینی چه تفاوتی با جامعه غیردینی دارد؟ آیا این وضعِ انتخابات در ایران نشانهای از غلبهی دموکراسی بر همهچیز است؟ در جامعهای که دیالوگ و همکاری از دشوارترین امور است، چگونه مشارکت در انتخابات به این صورت اتفاق میافتد؟ جمهوریت و اسلامیت چگونه در کنار هم نشستهاند و آیا نشانههایی از غلبه جمهوریت بر اسلامیت هویدا شده است؟ نشانههای وضع سیاسی کنونی را چگونه میتوان در تفکر و هنر ایران کنونی ردیابی کرد؟ در تاریخ ما که هویتِ همیشه همراه ماست، نحوه حضور مردم در حاکمیت و آنچه که موجب پیوند بین آنها میشده، چه بوده است؟ و ... .
این سؤالات و همچنین بسیاری سؤالات دیگر محل تأمل این شماره از مجله سوره اندیشه شده است. شاید بتوان گفت که اولین بار است که در دور جدید این مجله، شاهد موضوعی واحد در تمامی سرویسهای این مجله هستیم؛ سوره اندیشه اینبار موضوع خود را همان چیزی قرار داده که تا چندی پیش موضوع همه مردم بود: یعنی «انتخابات». تلاش تحریریه این مجله برای ردیابی مبانی و تجلیات «انتخابات» در سطوح مختلف زندگی اجتماعی اعم از سبک زندگی، نظام اجتماعی، نظریه، تفکر، هنر و تاریخ، موجب شده تا مسائلی جدی دربارهی انتخابات مطرح شده و مورد بحث قرار گیرد.
در این شماره از اساتید و صاحبنظرانی چون سیدمحمدمهدی میرباقری، منوچهر آشتیانی، علیاصغر مصلح، یوسفعلی میرشکاک، ابراهیم فیاض، انشاءالله رحمتی، اصغر طاهرزاده، احمد رهدار، محمدجواد صافیان، محمدعلی مرادی، مهدی حجت و ... مطالبی را میخوانید.
همچنین پرونده شخصیت ضمیمه اسفار این شماره به بررسی زندگانی، اندیشهها و آثار حجتالاسلام علیاکبر رشاد اختصاص یافته است.
علاقهمندان جهت کسب اطلاعات بیشتر از محتوای این شماره و نحوه تهیه آن میتوانند به سایت مجله سوره اندیشه به نشانی sooremag.ir مراجعه نمایند.
نظر شما