به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله قرهی مدیر حوزه علمیه امام مهدی(عج) تهران در درس اسرار مهدوی خود گفت: اصولاً امام معصوم(ع) نمی تواند ولو به یک لحظه غضب شخصی داشته باشد، لذا بیان کردن این مطلب اشتباه محض است؛ چون قرآن، معصومین(ع) را این گونه معرفی می کند: «لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرجْسَ»؛ یعنی حتی رجس هم از آنها دور است. ما یک ذنب، یک اثم و یک رجس داریم. رجس یعنی فکرهای به ظاهر خوبی که خطا باشد.
لذا معصوم(ع) از رجس هم دور است، آنوقت چگونه می توان گفت: مولی الموالی(ع) بلند شدند و چرخیدند تا خشم خود را از بین ببرند که نکند از روی خشم سر او را ببرند؟!
آب دهان عمرو بن عبدود به امیرالمؤمنین(ع)، آب دهان جاهل به عقل محض و علم محض است و ایشان از این جهت بلند شدند و چرخیدند که آن جهل را منکوب کنند، نه این که غضب خود را منکوب کنند.
لذا حقیقت این است که ایشان برای جهلی که این شخص نسبت به اسماءالله و صفات الله داشت، بلند شدند و چرخیدند تا این جهل را سرکوب کنند و از پروردگار عالم برای او نسبت به اهانت و جسارت به عقل محض و این که او جاهل محض است، طلب مغفرت کنند و بعد از آن برای خدا سر او را بریدند.
اصلاً آن معصومی که یک لحظه غضب بر او حاکم شود، معصوم نیست. عقل محض الهی، عصمت کامله ولو به لحظه ای غضب شخصی ندارد «إِنما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهرَكُمْ تَطْهيراً».
نظر شما