روابط «حراج» در جامعه مدرن رنگ باخته است/ پایانِ باز فیلم عملی روشنفکرانه نیست

به گزارش خبرگزاری مهر، عصر روز گذشته دوشنبه 17 شهریور ماه نمایش و نشست نقد و بررسی فیلم «حراج » در قالب شصت و چهارمین برنامه خانه فیلم فرهنگسرای فردوس با حضور حسین شهابی نویسنده، كارگردان و تهیه كننده، فریبا خادمی، مریم سرمدی و مهسا آبیز بازیگران و محمدرضا لطفی مجری و منتقد برگزار شد.

حسین شهابی در ابتدای این نشست بیان كرد: «حراج» در امتداد تفكر «روز روشن» است و از دغدغه های اجتماعی من نشات گرفته است. این فیلم یك اثر سرگرم كننده نیست و به نوعی یك آسیب شناسی اجتماعی در خود دارد و به روابط آدم ها می پردازد. روابطی كه در جامعه مدرن رنگ باخته و به دست فراموشی سپرده شده است. به نظر من هنرمند یك تحلیلگر است و باید تحلیل ارائه بدهد، من دوست دارم به جای آنكه عواطف مخاطب را درگیر كنم روی هوش و خرد او تاثیر بگذارم.

وی ادامه داد: من با این موضوع و سوژه به راحتی می توانستم ایجاد هیجان كاذب كنم و تماشاگر را بگریانم و یا او را تحت تاثیر قرار بدهم اما سخت بر این باورم كه این نوع تاثیر گذاری لحظه ای است و بلافاصله هم به دست فراموشی سپرده می شود. متاسفانه عده ای می گویند كه فیلمسازان هنری سالن های سینما را از تماشاگر خالی كرده اند و باعث مخاطب گریزی شده اند اما من در اینجا یك سوال مطرح می كنم كه فیلمی با پنج نفر مخاطب كه آنها را به فكر وادارد بهتر است یا فیلمی كه سالنی لب ریز از مخاطب داشته باشد اما تماشاگرانش فقط در لحظه بخندند و شاد باشند و بعد از سالن خارج شوند و همه چیز تمام بشود؟

می‌خواهند به هر قیمتی و با سینمای سرگرم کننده چراغ سینما را روشن نگه دارند

کارگردان «حراج» با بیان اینکه دوست دارم فیلمم یك نفر مخاطب داشته باشد اما آن یك نفر به فكر فرو برود، افزود: با كمال تاسف رفتارهای سلیقه ای اكران به گونه ای است كه دوستان می خواهند به هر قیمتی كه شده چراغ سالن ها را روشن نگه دارند و برای همین سینمای بدنه و سرگرم كننده را روی بورس قرار داده اند، سینمایی كه به زعم من بی خاصیت و غیر پویاست.

شهابی با اشاره به سخن بعضی که پایان باز فیلمش را نوعی پز روشنفكرانه و مدگرا بیان کردند، تصریح کرد: باید بگویم كه اصلا چنین چیزی صحت ندارد و من اگر پایان باز را برای انتهای فیلمم انتخاب كردم نه از روی وجه روشنفكرانه بوده و نه سوار شدن روی موج فیلم هایی كه انتهای باز دارند. این پایان، انتخاب و سلیقه من بوده است چون بر این باورم كه فیلم من به سمت واقع گرایی سوق دارد و در عمل و واقعیت هم جهان پایانش باز است و شما نمی توانید نقطه انتهایی برای جهان ترسیم كنید.

حقیقت تلخ است و باید عریان نشان داده شود

وی همچنین در مورد تلخی فیلم و انتخاب بازیگران فیلم اظهار کرد: باید بپذیریم كه حقیقت و واقعیت همواره تلخ است و اگر می خواهیم یك واقعیت را به تصویر بكشیم باید آن را صریح و عریان نشان بدهیم اما این كه چرا من در فیلم از بازیگران سوپراستار استفاده نكردم به میل درونی و جهان بینی من باز می گردد كه همیشه ملاك من برای انتخاب بازیگر نزدیك بودن او به نقش بوده و نه شهرت و پولساز بودنش.

در ادامه این نشست فریبا خادمی درباره حضورش در این فیلم گفت: روزی كه فیلمنامه «حراج» را خواندم در همان چند صفحه اول متوجه شدم كه این اثر به یك نقطه تاریك و كمتر نگاه شده زنان یعنی پذیرش ماهیت و شخصیت زن نگاه می‌كند. برایم خیلی زیبا و قشنگ بود كه فروغ به عنوان كاركتر اصلی این فیلم یك زن استوار است، زنی كه ترسی از جدا شدن از همسرش ندارد و می تواند روی پای خودش بایستد و زندگی اش را بچرخاند اما این كار را نمی كند چون متعهد است.

وقتی فهمیدم قصه درباره تعهد است سر ذوق آمدم

وی افزود: من وقتی این لایه از قصه را فهمیدم كه فیلم می خواهد درباره تعهد كه متاسفانه در روابط امروزه كاملا فراموش شده است صحبت كند به شدت سر ذوق آمدم. شخصیتی كه گریه نمی كند و به جهان نمی گوید كه بدبخت است، سرش را بالا می كند و ستیز می كند. اعتقاد شخصی من این است كه فروغ و مشكات باهم ازدواج كرده اند و ازدواج به معنای تعهد است.

بازیگر نقش فروغ در فیلم حراج ادامه داد: شما دقت كنید كه از ابتدای فیلم كه فروغ در زندان به ملاقات همسرش می رود تا پایان فیلم كه تمام هست و نیست خود را حراج می كند تمام مدت حلقه ازدواج اش در دستش است و بیرون نمی آید، چیزی كه به شكل گل درشت نشان نمی دهیم اما مخاطب باهوش متوجه آن می شود كه این زن پای تعهد خود ایستاده است.

ساغر نه گناهکار است و نه منفور

مهسا آبیز دیگر بازیگر این فیلم میز گفت: «حراج» اولین تجربه من در سینما پس از سال ها كار در تئاتر و بازی در تله فیلم بود. روزی كه من برای بازی در نقش ساغر انتخاب شدم و آن را خواندم به این نتیجه رسیدم كه این شخصیت احتمالا قرار است یك كاركتر منفی و منفور باشد و برای همین حس خوبی نداشتم چون در هر صورت كسی كه وارد زندگی دیگری می شود و آن را نابود می كند.

وی در پایان بیان کرد: با این حال وقتی با آقای شهابی صحبت كردم دیدگاهم كاملا عوض شد و متوجه شدم كه برای شناخت هر شخصیتی باید به گذشته آن نگاه كنیم در اینجاست كه می فهمیم ساغر یك شخصیت كاملا خاكستری است و این فرد گناهكار صرف نیست و من نیز قرار نیست یك چهره منفور از او نشان بدهم و هرچقدر هم كه در طول فیلم این آدم لج دربیار است،اما وقتی كه تصمیم می گیرد بچه اش را نگه دارد می فهمیم كه او نیز انسان است و عواطف و احساسات دارد.