به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه علوم پزشکی وین این تکنیک جدید و منحصربفرد را با هدف کمک به معلولان و آسیب دیدگانی ارایه کرده‌اند که با استفاده از روش های فعلی امکان پیوند اندام روباتیکی به آنها وجود ندارد.
این تکنیک جدید «ساختارسازی مجدد بیونیکی» نام دارد که با استفاده از آن سه معلول حرکتی توانستند ضمن بهره‌گیری از قدرت فکر جهت بهبود کیفیت زندگی روزمره خود استفاده کنند.
درحالی که تاکنون نسخه های مختلفی از اندام‌های مصنوعی قابل کنترل به وسیله فکر به دنیا معرفی شده است، طراحی و تولید اندام های قابل کنترل از طریق قدرت فکر جهت بیمارانی که ارتباط نورونی مغز آنها با دست‌ها قطع شده کاری دشوار و در واقع چالش برانگیز محسوب می‌شود.
این عارضه زمانی روی می‌دهد که شبکه رشته اعصابی موسوم به brachial plexus - که در ناحیه گردن آغاز و تا کنترل حرکات در شانه، بازو و دست ادامه پیدا می‌کند - به شدت آسیب می‌بیند.
افرادی که عوارض ناشی از آسیب‌های وارد آمده بر این شبکه عصبی رنج می برند دچار نوعی معلولیت درونی هستند که طی آن مغز دیگر با دست ها در ارتباط نیست. این نوع معلولیت معلولا بر اثر برخوردهای شدید ورزشی نظیر راگبی یا تصادفات موتورسیکلت روی می‌دهد.
محققان دانشگاه علوم پزشکی وین با تکیه بر این حقیقت که این افراد پیشتر توانایی استفاده از شانه، آرنج و بازو را داشته‌اند در تلاش بوده‌اند تا سیگنال‌های عصبی جایگزینی را پیدا کنند که بتوان از آنها جهت کنترل دست مصنوعی روباتیکی استفاده کرد.
حرکات جزیی در ناحیه شانه و آرنج به شکل‌گیری سطحی از جنبش در بازو منجر می‌شود که آن هم به گفته محققان ناشی از ارتعاشاتی در بافت‌های ماهیچه‌ای می‌شود. آنها توانسته‌اند این حرکات را از طریق حسگرهای پوستی ثبت و برای دست مصنوعی بیونیکی قابل استفاده کنند.
محققان در بخش مهمی از این تکنیک جدید برای تولید سیگنال های اضافی جهت افزایش دامنه حرکات دست مصنوعی اقدام به پیوند ماهیچه در ناحیه بازو کرده‌اند.
به گفته محققان دانشگاه علوم پزشکی وین، این ماهیچه پیوندی سیگنال دهای رشته‌های عصبی در ناحیه اتصال دست بیونیکی را تقویت می‌کند، دقیقا مشابه همان کاری که دکمه افزایش صدا در رادیو انجام می‌دهد.
نظر شما