به گزارش خبرنگار مهر، «ماریوس ویزر» که از سال ۲۰۰۷ سکان هدایت فدراسیون جهانی جودو را در دست گرفت در طول این مدت با تغییرات گسترده‌ای که در این رشته ایجاد کرد باعث خروج جودو از بن‌بستی شد که اواخر دهه اول هزاره دوم میلادی با برنامه "پارک" کره‌ای فدراسیون جهانی گرفتار آن شده بود. همین روند رو به رشد باعث شد تا ویزر در انتخابات اسپورت آکورد شرکت کرده و با بیشترین آرا سکان این نهاد بین المللی را در دست بگیرد.
اتحادیه فدراسیون‌های بین المللی یا همان اسپورت آکورد زمانی وارد چالش شد که چندی پیش در اجلاس سالیانه خود ویزر سخنانی بر زبان راند که به مذاق مسئولان IOC خوش نیامد. ویزر در سخنرانی خود در جلسه مجمع عمومی اسپورت اکورد، فقرمالی بسیاری از ورزشکاران جهان در برابر دریافت حقوق ۲۵۰ هزار یورویی توماس باخ را نماد بی‌عدالتی در ورزش خواند و توماس باخ را متهم کرد که برای جلوگیری از برنامه‌های پیشنهادی او تلاش کرده است.
وی در صحبت‌های خود تاسیس شبکه تلویزیونی المپیک را اتلاف بودجه خواند و IOC را متهم کرد که شفاف عمل نمی‌کند و برنامه‌های اصلاحی تا سال ۲۰۲۰ که از سوی IOC اعلام شده سودی برای ورزش ندارند.
رئیس اسپورت اکورد همچنین درخواست کرد که فدراسیون‌های بین‌المللی قدرت بیشتری در رابطه با آینده IOC داشته باشند و بودجه عادلانه‌تر بین آنها تقسیم شود. ویزر در جمع ۲۰۰ نماینده که شیخ احمد الصباح رئیس شورای المپیک آسیا نیز در بین آنها بود، گفت: بعد از رسیدن به ریاست اسپورت آکورد همیشه سعی کردم که رابطه و همکاری‌ام را با IOC و توماس باخ گسترش دهم.
این همکاری قرار بود بر پایه جنبش المپیک و ارزش‌های آن باشد. متاسفانه هرگز این کار محقق نشد. من پیشنهادهای مختلفی در رابطه با کار اسپورت آکورد ارائه دادم اما هرگز واکنش مثبتی از سوی IOC دریافت نکردم. آقای رئیس، به بلوکه کردن استراتژی‌ها و برنامه‌های اسپورت آکورد خاتمه دهید.
همین سخنان خیلی زود با واکنش کمیته بین المللی المپیک همراه بود. این واکنش با صدور بیانیه آغاز و با خروج فدراسیون های چون ورزشهای آبی، تیر‌و‌کمان، بدمینتون، بسکتبال، کانو، شمشیربازی، هاکی، فوتبال، ورزشهای پنجگانه، روئینگ و دوچرخه‌سواری ، تکواندو و .... ادامه يافت.
در نهایت هم ویزر بعد از یکماه درگیری بر سر سیاست‌های غیرشفاف کمیته بین المللی المپیک عصر یکشنبه از سمت خود در اسپورت اکورد کنارگیری کرد. وی هفته گذشته با انتشار نامه بیست ماده ای به رئیس کمیته بین المللی المپیک از وی خواست که بعنوان رئیس معتبرترین نهاد ورزشی جهان اقدامات لازم را در اصلاح و شفاف سازی سیاست های ورزشی المپیک بعمل آورد.
پرداخت بیست و پنچ درصد درآمد حاصل از بازیهای المپیک و پنجاه در صد از درآمد کانال تلویزیونی المپیک به فدراسیون های بین المللی ورزش، حضور روسای فدراسیون‌های ملی همراه با ورزشکاران خود در بازیهای المپیک، واگذاری مدیریت دادگاه عالی ورزش به سازمان‌های مستقل، شفاف سازی در نحوه انتخاب ورزشها برای حضور در بازیهای المپیک از مهمترین نکات این نامه ۲۰ ماده ای بود.
ماریوس ویزر در همین نامه همچنن خواستار آن شده بود که برای نحوه گزینش کشور میزبان آیین نامه شفافی تنظیم گردد و ورزشهای غیر المپیکی نیز شانس حضور نمایشی در صحنه المپیک را بیابند.
وی در استعفا نامه اش که عصر یکشنبه روی خروجی سایت رسمی اسپورت آکورد قرار گرفت و مورد استقبال رسانه های ورزشی جهان قرار گرفت نوشت: خطرناکترین و سخت ترین جنگ زندگی٬ جنگ رسیدن به حقیقت است. سنگ اندازی در برگزاری بازیهای «کمبت گیم» و مسابقات فکری اسپورت اکورد از سوی کمیته بین المللی المپیک فقط یک بازنده داشت و آن ورزش بود.
به نظر می رسد با کناره گیری ویزر متولیان کمیته بین المللی به خواسته خود رسیده باشند. خواسته های ویزر حرف خیلی از کشورهای جهان است که نسبت به تصمیمات IOC پشت درهای بسته معترضند و بعید نیست در پی ورود پلیس به پرونده فساد مالی فیفا، این نهاد بین المللی نیز بزودی با چالشی از این دست مواجه شود.
نظر شما