به گزارش خبرنگار مهر، به دنبال شدت گرفتن خشکسالی ها در استان لرستان و به ویژه شهر تاریخی خرم آباد چشمه گرداب سنگی این شهر خشک شد تا چشمه ای که آب آن در جوی های آجری محلات قدیمی شهر جاری بود تا مهرماه از این بنای تاریخی خداحافظی کند.
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: با توجه به خشکسالی های سالهای اخیر هر ساله شاهد خشک شدن چشمه گرداب سنگی در تابستان هستیم.
محمدرضا امانی با بیان اینکه این چشمه فصلی در دو تا سه ماه تابستان فروکش می کند، افزود: معمولا اوایل تیرماه تا اوایل مهرماه این چشمه خشک می شود.
وی با بیان اینکه در سالهای دور هیچ گاه این چشمه خشک نمی شد، افزود: در یک دهه اخیر با شدت گرفتن خشکسالی ها در لرستان شاهد کوتاه تر شدن عمر این چشمه فصلی هستیم.
امانی یادآور شد: زمانی که شاهد بارش های مناسب برف و باران در خرم آباد بودیم آب چشمه گرداب سنگی در وسط تابستان در نهرهای شهر جاری بود و مردم از آن استفاده می کردند.
گرداب سنگی قبل از خشکیدن
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان با بیان اینکه حال دیگر چشمه های شهر خرم آباد از جمله سراب گلستان و شاه آباد نیز خوب نیست، یادآور شد: میزان خروجی آب این چشمه ها نیز کاهش داشته و روز به روز کمتر می شود.
وی ابراز امیدواری کرد که در نیمه مهرماه سالجاری با آغاز بارشها چشمه گرداب سنگی خرم آباد دوباره احیا شود.
علی امید سیفی مدیرعامل شرکت آب منطقه ای استان لرستان نیز با تایید خشک شدن چشمه فصلی گرداب سنگی اظهار داشت: این چشمه در حال حاضر خروجی آب ندارد.
وی با بیان اینکه منبع تغذیه دریاچه کیو و چشمه گرداب سنگی خرم آباد یکی است، افزود: در حال حاضر دریاچه کیو با انتقال آب سراب گلستان همچنان دارای آب است.
سیفی طول عمر گرداب سنگی را وابسته به میزان بارش برف و تغذیه سفره زیرزمینی آن دانست و یادآور شد: با توجه به کاهش بارش برف و باران در خرم آباد شاهد کوتاه تر شدن عمر چشمه گرداب سنگی خرم آباد هستیم.
بنابراین گزارش شهر خرم آباد دارای سراب ها و چشمه هایی با آب گواراست که نظیرشان در کمتر شهری وجود دارد. از تعداد ۱۰ دهنه سرابهای منطقه، ۵ دهنه سراب، بنام های سراب گلستان، مطهری، کیو، گرداب سنگی و دارایی در داخل شهر خرم آباد قرار دارند.
خشکیدن چشمه گرداب سنگی
گرداب سنگی در شمال غربی شهر خرم آباد دركنار ميدان تختی، خیابان ۱۷ شهریور واقع شده است. این بنا به صورت یک دیواره عظیم سنگی، بصورت مدور بر دور تا دور چشمه ای فصلی احداث شده است.
قطر داخلی دیوار اين بنا ۱۸ متر با محيط ۲۵۶ متر مربع با پهناي بیش از ۳ متر و بلندي آن تا كف چشمه حدود ۱۰ متر است.
اين بنا داراي دريچه اي به ابعاد ۹۰×۱۶۰ براي هدايت آب آشاميدني و توزيع آب در سطح شهر، مشروب نمودن اراضي و بهره برداري از آسيابهاي آبي مسیر بوده است.
مواد و مصالح آن از سنگهاي لاشه همراه ملات ساروج (آهك و گچ و ... ) در مغزه و قواره ای در نما است كه در ساختمان پل شاپوري و خرابه های شهر شاپورخواست مشاهده شده است که آن را منسوب به دوره ساسانی کرده است.
اين بنا به شماره ۱۲۷۴ در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.
نظر شما