"دو متر در دو متر جنگ" نگاهي تازه به جنگ است

به گزارش خبرگزاري "مهر"، دهقان با بيان اين مطلب گفت : "سعي كردم با نگاه تازه اي سراغ جنگ برويم و نمايش را با شناخت از جامعه و تماشاگران روي صحنه بردم. تماشاگر ايراني بعد از 40 دقيقه خسته مي شود چون به تماشاي سريال هاي تلويزيوني عادت كرده است. بنابراين سعي كردم علاوه بر اينكه مفاهيمي را به تماشاگر منتقل مي كنم، او را سرگرم هم كرده باشم."

وي افزود : "تمام كارشناسان بزرگ تئاتر دنيا معتقدند در ابتدا بايد تماشاگر را سرگرم كنيم. من با آنها كه نمايشي را اجرا مي كنند و در پاسخ به تماشاگراني كه چيزي از آن سر درنمي آورند مي‌گويند شما شعور نداريد و نمي توانيد اين نمايش را بفهميد، مخالفم. من بايد به عنوان يك كارگردان پل ارتباطي ميان نويسنده و تماشاگر باشم."

نيما دهقان كارگردان نمايش

وي با اشاره به نگاه طنزي كه در نمايش "دو متر در دو متر جنگ" به موضوع جنگ شده گفت: "شايد بخشي از اين نگاه طنز از شوخ طبعي من ناشي شود، اما همانطور كه گفتم مي توان جور ديگري هم به جنگ نگاه كرد. ما عادت كرده ايم به همه چيز سياسي نگاه كنيم. اگر من در نمايشي بخواهم مديريتي را نقد كنم به آن از منظر سياسي نگاه مي شود، افرادي مانند ژان پل سارتر در نمايشنامه هاي خود نظريه هاي سياسي مي دهند. من جنگ را مورد نقد قرار داده ام و نگاه سياسي به آن نداشته ام."

دهقان با بيان تغييراتي كه در نمايشنامه به وجود آمده ادامه داد: "وحدت موضوعي، انديشه و مضمون نمايشنامه به هيچ وجه تغيير نكرده، اما ما در زمان و مكان نمايش تغييراتي را به وجود آورديم."

كارگردان نمايش "دو متر در دو متر جنگ" با اشاره به استقبالي كه از اين نمايش به عمل آمده گفت: "تراكت هاي نمايش تقريبا دو ساعت قبل از اجرا توسط اعضاي گروه پخش مي شود. در خبرهايي كه درباره نمايش منتشر شد، روي كمدي بودن نمايش تاكيد كرديم. در ضمن اين نمايش زماني روي صحنه رفت كه تنها سه نمايش در مجموعه تئاتر شهر روي صحنه بود و يكي ديگر از دلايل استقبال تماشاگران اطلاع رساني خوبي بود كه درباره آن انجام شد. در كارهاي من براي اولين بار است كه  پس از اجراي يك نمايش، تماشاگران به دنبال اعضاي گروه مي گردند تا با آنها درباره نمايش صحبت و از آنان تشكر كنند."

دهقان با يادآوري چگونگي اجراي اين نمايش در جشنواره فجر خاطرنشان كرد: "اين نمايش در مرحله بازبيني رد شد، اما ما به همراه گروه ديگري كه نمايش آنها نيز از سوي هيات بازبيني رد شده بود، درخواست بازبيني مجدد داديم و عنوان كرديم گروه بازبين را قبول نداريم. آقاي پارسايي در اين زمينه از ما حمايت و گروه ديگري را براي بازبيني انتخاب كرد كه در بازبيني دوم اين نمايش مورد پذيرش قرار گرفت."

وي با بيان اينكه تاكنون هيچ قراردادي با گروه بسته نشده تاكيد كرد: "ما تئاتري ها متاسفانه روي قول يكديگر خيلي حساب مي كنيم. آقاي پارسايي به ما قول داد با گروه قرارداد مناسبي طبق قرارداد تيپ بسته شود. ما هم با اين اميدواري شروع كرديم. اما اين اتفاق نيفتاد و شوراي ساخت تشكيل نشد. تمامي اعضاء گروه به نبستن قرارداد اعتراض دارند و هر شب پس از اجراي نمايش به من اعتراض مي كنند. اما ما با هم به توافق رسيديم كه وقتي مديري قول مي دهد به اطمينان آن قول كار را جلو ببريم و آگر آن قول عملي نشد، اعتراض كنيم."

دهقان با اعلام اينكه شفاف سازي نكردن يكي از معضلات مديريت هاي اداره كل هنرهاي نمايشي است، تصريح كرد: "شايد يكي از دلايلي كه باعث مي شود برخي هنرمندان از تئاتر خداحافظي كنند، اين است كه تا به حال هيچ وقت از سوي مديران تئاتر شفاف سازي صورت نگرفته است. در دوره قبل عده اي محدود شدند و پيش از آن نيز مديران به نوعي عده اي را در ليست سياه قرار داده و به آنان اجازه كار نمي دادند. ما در تئاتر بودجه اي محدود و هزاران نفر متقاضي داريم."

وي ادامه داد: "من مشكلي با آقاي پارسايي ندارم. مشكل من با يك سيستم كلي است كه متاسفانه بر تئاتر حاكم است. تئاتري ها هويت ندارند و در سازمان مديريت و برنامه ريزي بودجه اي براي تئاتر تعريف نشده است. شهرداري اجازه نصب تابلوهاي تئاتر را در هيچ جاي تهران و حتي چهار راه ولي عصر نمي دهد. من معتقدم كسي كه مدير مي شود نمي تواند سيستم مديريتي خودش را مشخص كند، چون در چهار سالي كه مدير است در دو سال اول چيزهايي را كه مديريت قبلي درست كرده خراب مي كند و در دو سال بعدي فكر مي كند چه كارهايي را بايد انجام دهد كه نمي تواند آنها را نيز به سرانجامي برساند."

كارگردان نمايش "دو متر در دو متر جنگ" در پايان خاطرنشان كرد: "سالني كه ما در آن اجرا مي كنيم جوابگوي اين نمايش نيست و شرايط مطلوبي نداريم. تمامي كارها توسط اعضاي گروه انجام شد و شرايط با وجود افزايش بودجه تغييري نكرده است و اگر مبنا تعيين بودجه همان ظرف قبلي باشد، دستمزدها هيچ تغييري نخواهد كرد."