به گزارش خبرگزاري مهر، حجت الاسلام " سبحاني"، رئيس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي 25 خرداد ماه با بيان اين كه اساس تبليغ در سيره پيامبر (ص) و ائمه (ع) در يك فرآيند پرسش و پاسخ بوده است، چنانچه در آيات بسياري نيز شاهديم كه در پاسخ به سؤالي مطرح شده اند، گفت: پرسش و پاسخ مهم ترين و معروفترين سيره پيامبر (ص) و ائمه (ع) در تبليغ دين بوده است.
رييس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي ادامه داد: آموزش در حوزه هاي علميه بايد به گونه اي باشد كه طلاب بتواند معارف دين را به گونه اي كسب كنند كه در قالب مورد توجه جامعه ارائه دهند. بايد با بررسي خلاءهاي موجود در آموزش حوزههاي علميه طلاب را براي پاسخگويي به سؤالات جديد آماده كرد.
رييس ستاد پاسخگويي به مسايل مستحدثه ديني در ادامه با اشاره به مراكز پاسخگويي ديني گفت: امروز در عرصه پرسش و پاسخ در يك نبرد نا برابر روبرو هستيم.
وي كثرت مراكز پاسخگويي ديني را نگران كننده نداست و گفت: اين مراكز بايد سرمايه هاي خود را به مشاركت بگذارند و در صورت عدم سازماندهي نمي تواند، اهداف خود برسند.
سبحاني با بيان اينكه امروز در جهان شبكه هاي متعدد ماهواره اي و اينترنتي برضد مباني تشيع شبهه افكني مي كنند، گفت: متأسفانه يك شبكه ماهواره اي كه متولي پاسخگويي باشد، نداريم. لازم است از ابزار و فناوري هاي نوين در امر پاسخگويي ديني استفاده شود.
در ادامه اين نشست، حجت الاسلام "محمد رضا زيبايي نژاد" با مقايسه سوال و شبهه گفت: شبهه نسبت به سوال بار منفي دارد. شبهه از روي احساسات شكل مي گيرد و غالباً ناشي از عناد نسبت به مكتب و جريان فكري است اما پرسش عادي، نتيجه جهل و فقدان اطلاعات است. شبهه به منظور ناكارامدي يك نظام فكري و تزلزل در باورهاي آن مطرح مي شود، اما پرسش زمينه رسيدن به حقيقت است.
رياست مركز مطالعات زنان افزود: شبهه احساسات مخاطب را تحريك مي كند اما در پرسشگري با يك جريان طبيعي كسب علم و معرفت روبرو هستيم، پرسش درگيري ذهني ايجاد و عقلانيت را تحريك مي كند. در روش طرح شبهه با سوال نيز تفاوت وجود دارد. طرح شبهه مبني با مغالطه است و روشي غير منصفانه برگزيده مي شود. در شبهه عدم پذيرش پاسخ روبرو هستيم ولي در پاسخ به پرسش با اين فرايند مواجه نيستيم، در شبهه در فرايند نتيجه گيري نيز مانع ايجاد مي شود.
زيبايي نژاد گفت: با اينكه تلاش هاي زيادي در دهه اخير در پاسخگويي شده است اما آهنگ اين تحولات در حوزه ها كمتر بوده است. عدم رصد مناسب پرسش ها، عدم توجه به پيش زمينه پرسش ها، عدم توجه به بعد روان شناسي و جامعه شناسي مخاطب ، عدم پاسخگويي علمي و ضعف نطريه پردازي در بحث پاسخگويي از مشكلات پاسخ گويي به سوالات و شبهات ديني است.
نظر شما