به گزارش خبرنگار كتاب مهر ، جلسه نقد و بررسي جلد نخست از مجموعه نامه هاي " آنتوان چخوف " عصر روز چهارشنبه با حضورناهيد كاشي چي - مترجم ، كامران فاني ، علي دهباشي ، فتح الله بي نياز و آقازاده منتقد ، محسن باقر زاده ناشر كتاب و مدير انتشارات توس و تعدادي ديگر از ناشران ، منتقدان جوان و ادب دوستان در محل كافه تيتر برگزار شد .
در ابتداي اين جلسه ، نخست " كامران فاني " در سخناني به بيان اهميت كتاب نامه هاي آنتوان چخوف و انتشار اين كتاب پرداخت .
وي گفت : چخوف اولين نويسنده خارجي است كه آثار او به طور كامل در ايران منتشر مي شود و بايد از ناشر اين كتاب به خاطر چنين همتي تشكر كرد. تا كنون همه داستان هاي كوتاه ، رمان ها و كتاب " جزيره ساخارين " در ايران منتشر شده است و انتشار نامه هاي چخوف هم اقدام ارزشمندي است كه به كامل شدن مجموعه هفت جلدي آثار داستاني اين نويسنده برجسته كمك مي كند.
وي در ادامه افزود : تنها اثر مهمي كه از چخوف به فارسي ترجمه نشده بود نامه هايش است بود كه هم اكنون فارسي زبانها مي توانند از خواندن چنين اثري لذت ببرند.
اين كتاب مجموعه چهار جلدي است كه اكثر نامه هاي اين نويسنده برجسته را شامل مي شود و با انتشار كامل نامه هاي چخوف او اولين نويسنده اي است كه مجموعه كامل آثار او در يك قطع و اندازه و با يك شكل واحد در ايران منتشر مي شود.
چخوف در حدود هشت هزار نامه داشته كه البته بر اساس برخي از نظرها مجموعه كامل نامه هاي او به 10 هزار نامه بالغ مي شود . چخوف عادت داشته كه نامه هايش را حفظ مي كرده و البته برخي نامه هاي او - كه براي ديگران فرستاده است - را براي گردآوري در مجموعه آثارش پس نداده اند از جمله مهم تر از همه نامه هايي بوده كه وي به معشوقه اش نوشته بود و او نامه هايش را از چخوف گرفت و از بين برد.
در بخش ديگري از اين كتاب نامه هاي او به ناشر آثارش است كه كه در اين نامه نگاري ها ديدگاه هاي چخوف درباره اوضاع ادبي و اجتماعي كشور روسيه و مسائل سياسي مانند ماجراي " دريفوس " اشاره كرده است.
در اين كتاب همچنين جريان نگارش نمايشنامه هاي مهمي چون مرغ دريايي، دايي وانيا، باغ آلبالو و نيز نامه هاي چخوف به استانيسلاوسكي كارگردان مشهور تئاتر روسيه، سال هاي شروع و برپايي تئاتر هنري مسكو و ساير رويدادها و تحولات هنري هم روشن است.
در ادامه محسن باقر زاده مدير نشر توس گزارش كوتاهي درباره چاپ اين مجموعه ارائه كرد. وي در سخنان خود گفت : مرحوم استپايان يكي از كارشناسان زبان روسي بود - كه خود هم ارمني بود - وقتي مجموعه چخوف را براي اولين بار به من داد و در 15 سال قبل چاپ شد به من گفت كه بر اساس نظر من بايد هر ترجمه اي بعد از گذشت 10 سال تجديد شود و روز آمد شود به همين دليل اين كتاب را از نو ترجمه كرد و چيزهايي به آن افزود كه از جمله مي توان به رمان"جزيره ساخارين"اشاره كرد.
وي افزود : واقعيت اين است كه استپانيان عقيده دات كه از ميان تمام ترجمه هايي كه از چخوف در ايران منتشر شده است تنها ترجمه كامران فاني ارزش خواندن دارد و ترجمه اي كه توسط وي صورت گرفته از ديگران بهتر است.
پس از سخنان باقر زاده فتح الله بي نياز منتقد ادبي در سخناني درباره انتشار مجموعه نامه هاي چخوف گفت : خواندن نامه هاي يك نويسنده مانند ديدن رفتار روزمره او است چون به هر حال هر دو اين ها و هم آثار او از ضمير ناخود آگاه او سرچشمه مي گيرد و نوسنده اي كه در آثارش نيكخواه مردم است و در رفتار روزمره اش گونه اي ديگر عملي كند حكايت از تفاوت ذهيت وي با نوشته هايش است .اين گونه است كه مي بينيم كه در آثار يك نويسنده عامل آگاهي بيش از خودآگاهي نقش داشته است .
وي در ادامه افزود : چخوف بر خلاف خيلي از نويسندگان به جريانات سياسي ملحق نشد و بر خلاف رسم آن روز به جزيره ساخارين رفت و چندين محموله كتاب با كشتي به آنجا فرستاد و در جنوب مسكو چندين مدرسه ساخت ، در يك سال فقط 1000 بيمار را به صورت رايگان معالجه كرد و مردم را به اين شكل دوست داشت و در آثارش هم با صحنه هاي دراماتيك نه در نمايشنامه ها و نه در داستان ها روبرو نيستيم و چيزي به نام " اكتيو اوت " در داستان او وجود نداشت .
بي نياز در ادامه تصريح كرد : چخوف با تراژدي مخالف بود و تراژدي را آن گونه كه مشهور است و مخصوص به اهداف افراد سر آمد جامعه و در خلاف با آرمان هاي مردم عادي مي ديدند، ولي چخوف موافق با اين امر نبودند و تراژدي را متعلق به مردم عادي مي دانستند.
در ادامه اين نشست آقازاده منتقد ادبي در سخنان كوتاهي درباره كتاب نامه هاي چخوف گفت : من وقتي نامه هاي چخوف را مي خوانم احساس نزديكي با مردم آن كشور مي كنم و با انها هدذات پنداري مي كنم و هميشه ما با مردم روسيه هم افقي داريم . نمي دانم كه چرا علي رغم اينكه نور اميد هايي پيدا مي شود ولي دوباره زندگي كسالت بار دوباره از سر گرفته مي شود.
وي تصريح كرد : ترجمه نامه هاي چخوف براي مخاطب فرصتي را فراهم مي كند كه از طريق اين نامه ها به زندگي روزمره چخوف رسوخ كنيم و بينيم مثلا در روابط چخوف و برادرش يا چخوف و همسرش چه اتفاقاتي مي افتد و نيش هاي زباني كه به همدگير مي زدند و انقاداتي كه مي كردند دقيقا مانند چيزي است كه در جامعه ما هم وجود دارد.
به گزارش مهر، آقازاده در ادامه افزود : خواندن اين كتاب خيلي نكات را براي ما در مورد مشكلات اجتماعي روشن مي كند و پديده جامعه شناسي زندگي روزمره به اين دليل كه ما از زندگي روزمره خود خيلي فاصله نمي گيريم برايمان مشكل است و اگر بتوانيم فاصله گيري انتقادي از كتاب نامه هاي چخوف پيدا كنيم و با نگاه به مشتركات فرهنگي خودمان مي توانيم وضع جامعه خود را بهتر درك كنيم .
نظر شما