۱۵ فروردین ۱۳۹۵، ۹:۰۲

در گفتگو با مهر عنوان شد:

توسعه ناپایدار زیربناهارا تخریب می‌کند/صنایع عامل خشکی زاینده رود

توسعه ناپایدار زیربناهارا تخریب می‌کند/صنایع عامل خشکی زاینده رود

وکیل کشاورزان وحقابه‌داران حوزه زاینده‌رود می‌گوید: محیط زیست دغدغه جهانی است اماتوسعه ناپایدار زیربناها را تخریب می کند به نحوی که نابودی محیط زیست، اصفهان را به مرکز بیماریها بدل کرده است.

یک کارشناس حقوقی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: در گفتگوهای متعددی که با پزشکان و متخصصان اصفهان داشته‌ام از افزایش سرطان، ام اس، دیابت و فشارخون در میان اصفهانی‌ها خبر می‌دهند. دکتر مکاره‌ای که از متخصصان مطرح سرطان است می‌گفت حاضرم شهادت بدهم و ثابت کنم که علت اساسی افزایش سرطان در اصفهان مسئله محیط زیست است.

عباس مزروعی با بیان اینکه تالاب گاوخونی عملاً با گرد و غبار، سرطان تولید می‌کند، گفت: در اکثر خانواده‌های اصفهانی یکی دو بیمار سرطانی می‌بینید و موضوع کاملاً عادی شده است. بیمارستان امید هم که مخصوص بیماران سرطانی است هر آماری از تعداد بیماران سرطانی می‌دهد و بر اساس این آمارها افزایش بیماران سرطانی در سالهای اخیر کاملاً مشخص بوده است.

مزروعی یادآوری کرد: از زبان علمای قدیم بارها نقل شده که مردم اصفهان خیلی اهل شوخی و خنده بوده‌اند اما الان در اصفهان میزان درگیری ها هم افزایش یافته است.

وکیل کشاورزان و حق‌آبه‌داران حوزه زاینده‌رود تأکید کرد: خشک شدن زاینده‌رود بحث‌های فنی و تاریخی و حقوقی و فقهی دارد که همه این‌ها متأسفانه نادیده گرفته شده است. محیط زیست الان دغدغه جهانی است اما متأسفانه توسعه ناپایدار همه زیربناها را تخریب می‌کند و کاری هم به قانون و مقررات و وضعیت آینده کشور یا منطقه ندارد.

وی با بیان اینکه زاینده‌رود در دهه‌های اخیر و به ویژه از سال ۱۳۶۸ به این طرف رو به خشکی رفته است عامل اصلی خشکی زاینده‌رود را صنایع ناپایدار عنوان کرد و گفت: صنایعی که در اصفهان هست برای اقلیم اصفهان تعبیه نشده مثلاً طراحان اولیه، فولاد مبارکه را برای استان هرمزگان طراحی کرده بودند اما متأسفانه این صنعت را به اصفهان آوردند. صنعتی که ابتدا با تولید یک میلیون تن آغاز کرد و بعدها کم کم به ۱۰ میلیون تن و بیشتر هم رسید و به همین شکل توسعه پیدا کرد.

این فعال محیط زیست با بیان اینکه ما با توسعه ناپایدار خود را از داشته‌های خودمان محروم کرده‌ایم، یادآوری کرد: علاوه بر اینکه عمر افراد کاهش پیدا کرده زیربناهای اقتصادیمان را نیز با صنایع ناپایدار از میان برده‌ایم. در اقتصاد ما که زمانی بدون نفت و خودرو و فولاد اداره می‌شد صنایع تمیزی مثل نساجی و صنایع دستی شکوفا بود. استان اصفهان زمانی بزرگترین استان نساجی و پوشاک کشور بود و در جهان نیز پس از منچستر شهرت داشت اما حالا اصفهان مرکز کارخانه‌های آهن شده و همه استادان قلم‌زنی و مینیاتور به سراغ خرید و فروش آهن رفته‌اند.

تنها نیروگاه های برق در اصفهان ۵۰۰ تن گوگرد تولید می کنند

وی با بیان اینکه صنایع سنگین اصفهان مستقیماً روی زندگی مردم اصفهان تأثیر داشته است صنایع مخرب محیط زیست در اصفهان را دو سه صنعت عمده عنوان کرد و گفت: یکی صنعت پتروشیمی است که در خود اصفهان قرار دارد و جانمایی آن نسبت به جهت باد هم به نحوی است که همه آلودگی آن مستقیم به داخل شهر می‌آید. بحث دیگر نیروگاه‌های برق است که فقط از همین نیروگاه‌ها ۵۰۰ تن گوگرد در هوای اصفهان پخش می‌شود چرا که گاز طبیعی ندارند و مازوت مصرف می‌کنند.

مزروعی گفت: جالب آن است که همین گاز طبیعی را هم در اروپا اجازه نمی‌دهند که برای تولید نیرو استفاده شود اما ما نه تنها از گاز طبیعی که حتی از مازوت استفاده می‌کنیم.

این فعال محیط زیست با بیان اینکه امروزه کشورهای پیشرفته با توانایی‌های بسیار بالا به دنبال انرژی‌های پاک هستند، گفت: ما مستعدترین کشور برای انرژی خورشیدی هستیم. در اروپا در بهترین حالت ۷ ماه بیشتر آفتاب نداریم اما با همان متوسط ۴ تا ۵ ماه آفتاب هم، انرژی تولید می‌کنند بعد ما در ایران قرار بوده با نفت و گاز برق تولید کنیم که همان هم متأسفانه با مازوت جایگزین شده است.

وی با بیان اینکه همه این‌ها دست به دست هم داده تا از اصفهان یک جهنم ناپیدا بسازد که مردم را در خودش می‌بلعد، گفت: عمر کوتاه، شرایط بد اقتصادی و روانی و مصرف بالای دارو برخی از عوارض این وضعیت است.

مزروعی در پاسخ به این پرسش که برای این وضعیت اسفبار راهکار راهگشایی وجود دارد یا نه؟ گفت: همه حقوق‌دانان بین‌المللی که در سطح جهانی دغدغه محیط زیست دارند معتقدند تنها چیزی که می‌تواند مانع تضییع محیط زیست بشود آگاهی مردم است. یعنی اگر مخالفت های سازمان‌های غیردولتی با توسعه ناپایدار نبود، دولت‌ها تسلیم این مسائل نمی‌شدند.

وی تأکید کرد: جامعه باید آگاه شود که اگرچه صنعت خیلی خوب است ولی آن صنعتی خوب است که منجر به توسعه پایدار شود نه اینکه جنگل را خراب کنیم تا صنایع آهن راه‌اندازی کنیم یا برای صنعت خودرو بیابان‌هایی که زمانی باغ بوده است را تبدیل به کارخانجات کنیم. اکثر حقوق‌دانان فعال در این حوزه امیدشان برای حفظ محیط زیست به مردم است نه دولت‌ها. چرا که دولت‌ها قرار است ۴ سال مدیریت کنند و متمکن باقی بمانند و اینکه گازها به کجا سرایت می‌کند و چه تاثیراتی دارد برایشان مهم نیست. بنابراین مردم باید آگاهی پیدا کنند تا بتوانند محیط زیست را برای آینده و خودشان حفظ کنند.

کد خبر 3588723

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha