خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل ـ رامین حسین آبادیان: حدود ۵ ماه پیش بود که انقلاب بحرین ۶ ساله شد و طنین شعار «الشعب یرید إسقاط النظام» از جای جایِ این کشور به گوش رسید. در ابتدا هیچ کس با وجود سرکوب‌های گسترده رژیم آل خلیفه و همچنین رژیم سعودی گمان نمی‌کرد که انقلابیون بحرینی همچنان در راهی که برای ایستادگی در برابر ظلم و استبداد و فساد برگزیده بودند، ثابت قدم بمانند. با این حال، انقلابیون به راه خود ادامه دادند و انقلاب نیز ۶ ساله شد.
در طول تمام این سالها رژیم آل خلیفه از هیچ کوششی برای سرکوب مردم بحرین که اغلب قریب به اتفاق آنها را شیعیان تشکیل می دهند، دریغ نکرده است. رژیم آل خلیفه در سرکوب مردم صلح طلب بحرین حتی پا را از گلیم خود نیز فراتر نهاد و دست به دامن سعودیها شد و نظامیان این رژیم را که در قتل و خون ریختن ید طولایی دارند، به جان مردم بی گناه و بی دفاع بحرین انداخت. اقدامات وحشیانه نظامیان رژیم سعودی در کشتار مردم بحرین نیز تاکنون موجب توقف تحرکات مسالمت آمیز آنها علیه رژیم آل‌خلیفه نشده است.
رژیم آل خلیفه پس از مشاهده موج «بیداری اسلامی» در دیگر کشورهای عربی که اغلب به ساقط شدن حکّام آنها منجر شد، با هدف ممانعت از دچار شدن به وضعیت این کشورها، سلسله تدابیر مختلفی را برای مقابله با تظاهرات های ضد دولتی اتخاذ کرد. هدف قرار دادن منازل مخالفان، تهدید آنها به بازداشت و در مواردی تجاوز جنسی و ... از جمله سیاست هایی است که آل خلیفه از حدود ۶ سال گذشته تاکنون برای به بن بست رساندن خیزش مردمی در بحرین به آنها متوسل شده است.
اما سیاستی که در این میان بیش از هر چیز دیگری به چشم می خورد، سیاست «سلب تابعیت بحرینی‌ها» و در مقابل، «اعطای تابعیت به اتباع خارجی» است که با هدف تغییر بافت جمعیتی بحرین صورت می گیرد؛ سیاستی که رژیم آل خلیفه در اقدامی غیرمنتظره علیه «شیخ عیسی قاسم» روحانی برجسته شیعی بحرین به کار گرفت و موجی از اعتراضات داخلی و خارجی را به دنبال داشت. در واقع از این سیاست رژیم آل خلیفه می توان به عنوان سیاست «نسل کشی شیعیان» یاد کرد؛ سیاستی که این‌بار نه بوسیله بمب و موشک و تسلیحات جنگی بلکه به وسیله سلب تابعیت شیعیان عملیاتی می شود.
اما به راستی چرا می توان از سیاست «سلب تابعیت» رژیم آل خلیفه به عنوان «نسل کشی شیعیان» در بحرین یاد کرد؟ در پاسخ باید گفت که طی سالهای اخیر در مقایسه با پیروان تمامی مذاهب مختلف ساکن بحرین، این شیعیان بودند که در تیررس سیاست کثیف «سلب تابعیت» رژیم آل خلیفه قرار داشته اند و پیروان ادیان و مذاهب دیگر از جمله مسیحیان و اهل تسنّن هیچگاه هدف چنین سیاستی قرار نگرفته اند.
دادگاه های وابسته به رژیم آل خلیفه از سال ۲۰۱۲ میلادی تاکنون تابعیت صدها شهروند بحرینی را سلب کرده و به صدها تبعه خارجی تابعیت بحرینی اعطاء کرده اند. همانگونه که پیشتر نیز گفته شد، نکته قابل تأمل این است که بیش از ۹۰ درصد از کسانی که تابعیت آنها توسط آل خلیفه سلب شده از شیعیان هستند. بر اساس آخرین آمارهای منتشر شده توسط نهادهای حقوق بشری در بحرین، دادگاه های آل خلیفه از سال ۲۰۱۲ تا کنون، ده‌ها عالم برجسته شیعی را سلب تابعیت کرده اند. آخرین مورد سلب تابعیت در بحرین هم که موجی از محکومیت ها را در داخل و خارج از مرزهای این کشور به دنبال داشت، متوجه شیخ «عیسی قاسم» شد.
بکارگیری این سیاست علیه شیعیان بحرینی توسط رژیم آل خلیفه در حالی است که آنها طی سال های گذشته با وجود اعتراضات گسترده به اقدامات تبعیض آمیز این رژیم، هیچگاه امنیت بحرین را با مخاطره مواجه نکرده و ثبات این کشور را به خطر نینداخته اند. با این حال، به نظر می رسد که رژیم آل خلیفه همچون رژیم سعودی وجود شیعیان در کشورهای خود را از اصل و اساس «مخاطره آمیز» تلقی می کنند و از تمامی امکاناتی که در اختیار دارد برای سرکوب آنها بهره می گیرد.
سیاست «سلب تابعیت» شیعیان در بحرین، بدعت خطرناکی است که مسئولان رژیم آل خلیفه در حال ترویج آن هستند و بیم آن می رود که در دیگر کشورها نیز حکّام ظالم و مستبد که دل خوشی از شیعیان ندارند، روی به چنین سیاست مشابهی آورده و دست به قلع و قمع شیعیان بزنند. سکوت مجامع بین المللی در مقابل این سیاست خطرناک نیز به خودی خود موجب تقویت بیش از پیش آن خواهد شد. رژیم آل خلیفه امروز «شیخ عیسی قاسم» را سلب تابعیت می کند و فردا نوبت به دیگر علمای برجسته شیعی خواهد رسید. سکوت جامعه جهانی در قبال این استراتژی سرکوبگرانه نتیجه ای جز تداوم آن را به دنبال نخواهد داشت.
اما به راستی هدف اصلی رژیم آل خلیفه از سلب تابعیت شیعیان چیست و این رژیم چه چشم اندازی را در پَسِ پرده پیاده سازی این سیاست برای خود ترسیم کرده است؟ واقعیت این است که رژیم آل خلیفه به دنبال تغییر «بافت جمعتی» در بحرین است، به گونه ای که دیگر شیعیان اغلبیت قریب به اتفاق جمعیت این کشور را تشکیل ندهند. مسئولان آل‌خلیفه تلاش می کنند تا از طریق این سیاست، جمعیت شیعیان ساکن بحرین را در اقلیت قرار دهند و بدین ترتیب بر انقلاب ۶ ساله در این کشور خط بطلان بکشند.
از آنجایی که شیعیان حدود ۸۰ درصد از جمعیت بحرین را تشکیل می دهند، خطری جدی برای رژیم آل خلیفه و سیاست های خصمانه آن محسوب می شوند. به گفته کارشناسان اگر رژیم آل خلیفه بخواهد روندی را که اکنون پیش گرفته تا سال های آینده نیز ادامه دهد تا سال ۲۰۵۰ بیش از ۷۰ درصد از جمعیت بحرین از اهل تسنن خواهند بود. و این درست همان هدفی که است که رژیم آل خلیفه به دنبال تحقق آن است و جامعه جهانی با سکوت سنگین خود به این رژیم کمک می کند تا به این هدف جامه عمل بپوشاند.
نکته قابل تأمل دیگری که در سیاست «تغییر بافت جمعیتی» رژیم آل خلیفه به چشم می خورد این است که این رژیم اقدام به سلب تابعیت آن دسته از شیعیانی که به مخالفت با سیاست‌های آل خلیفه برخواسته‌اند، اقدام می کند و در مقابل، به آن دسته از اتباع خارجی که سیاست های این رژیم را از بیخ و بُن مورد تأیید قرار می دهند، «تابعیت بحرینی» اعطاء می کند. بر خلاف آنچه که ادعا می شود، صدور احکام سلب تابعیت شهروندان بحرینی با دستور مستقیم «حمد بن عیسی آل خلیفه» پادشاه بحرین صورت می گیرد، زیرا اتخاذ تصمیمی در این سطح کلان جز با فرمان مستقیم پادشاه امکان پذیر نیست.
به طور کلی مقامات رژیم آل خلیفه با بکارگیری این سیاست به دنبال تحقق دو هدف اساسی ذیل بوده و هستند؛
۱ـ بکارگیری اتباع خارجی در دستگاه‌های مهم دولتی و غیردولتی کشور؛ در واقع سپردن مسئولیت‌های مهم به اتباع خارجی موجب می شود تا شیعیان در تمامی امور در حاشیه قرار گیرند.
۲ ـ مشارکت دادن اتباع خارجی در انتخابات های مختلف؛ این اقدام موجب خواهد شد تا جانبداری اتباع خارجی از رژیم آل خلیفه نتیجه انتخابات را به سود این رژیم تغییر دهد.
با این حال، آنچه که بیش از اقدامات سرکوبگرانه رژیم آل خلیفه و حمایت های جامعه جهانی از این رژیم، مردم بحرین را می آزارد و مظلومیت آنها بیش از پیش نمایان می کند، سانسور رسانه‌ای اقدامات گسترده ای است که توسط آل خلیفه علیه آنها صورت می گیرد. رژیم آل خلیفه با قلع و قمع گسترده خبرنگاران اجازه انتشار حجم ظلم و ستمی که بر مردم بحرین می رود را به آنها نمی دهد.
بدون شک اقدام اخیر رژیم آل خلیفه در سلب تابعیت یک روحانی برجسته شیعی همچون «شیخ عیسی قاسم» مقدمه‌ای برای انجام اقداماتی به مراتب خطرناک‌تر از آن است و در صورتی که سکوت مجامع بین المللی و به ویژه سازمان ملل متحد ادامه یابد، شاهد فاجعه‌ای بزرگ در بحرین خواهیم بود. هرچند که پس از مسأله خارج شدن نام عربستان سعودی از لیست سیاه سازمان ملل، دیگر به تمامی حکّام ظالم از جمله حکام آل خلیفه اثبات شده است که این سازمان بسیار ضعیف‌تر از آن است که بتواند در برابر آنها و سیاست‌های سرکوبگرانه‌شان ایستادگی کند.
در هر صورت باید دانست که سلسله سیاست های سرکوبگرانه رژیم آل خلیفه علیه مردم مظلوم بحرین طی ۶ سال گذشته از زندانی کردن و تبعید آنها گرفته تا سلب تابعیت کردن و اخراجشان از کشور، تاکنون به نتیجه دلخواه آنها که همان «شکست انقلاب» است، منتهی نشده است. مردم بحرین همچنان به تحرکات ضد دولتی خود به صورتی کاملا هوشیارانه ادامه می‌دهند و تاکنون فریب هیچیک از توطئه‌‌های رژیم آل خلیفه برای تحریک آنها به ارتکاب اقدامات خشونت آمیز را نخورده اند.
نظر شما