به گزارش خبرگزای مهر به نقل از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، به دلیل سمیت بالا و فاکتور تجمع زیستی عنصر جیوه، تلاش‌های گسترده‌ای به‌منظور اندازه‌گیری این فلز خطرناک در نمونه‌های زیست‌محیطی صورت گرفته است. روش‌هایی از جمله روش‌های تحلیلی بدین منظور مورد ارزیابی و استفاده قرار گرفته‌اند. این روش‌ها اغلب زمان‌بر، گران و نیازمند تجهیزات پیچیده هستند. ازاین‌رو تلاش برای ارائه روش‌های تجزیه ای ارزان و دقیق کماکان ادامه دارد.
حبیب رزمی هدف از انجام این طرح را استفاده از پروتئین‌های موجود در غشای تخم‌مرغ و اکسید گرافن جهت اندازه‌گیری مقادیر اندک فلز جیوه در نمونه‌های زیست‌محیطی عنوان کرد.
وی افزود: نانوکامپوزیت سنتز شده ارزان و سازگار با محیط‌زیست است و می‌تواند به‌طور مؤثر منجر به بهبود حساسیت روش تجزیه‌ای و سرعت آنالیز در اندازه‌گیری مقادیر اندک جیوه در نمونه‌های محیطی شود.
به گفته وی، غشای پوسته تخم‌مرغ یک بیوپلیمر از جنس پروتئین است که در زیر میکروسکوپ به‌صورت نانوالیاف دیده می‌شود؛ این نوع مورفولوژی نسبت سطح به حجم بزرگی را ارائه می کند که از لحاظ شیمی سطح می‌تواند خواص جذبی یا کاتالیزوری مؤثری داشته باشد.
رزمی ادامه داد: از سوی دیگر، نانوذرات کربنی علی‌الخصوص اکسید گرافن احیا شده رفتار جذبی قوی در قبال طیف وسیعی از ترکیبات شیمیایی آلاینده را از خود نشان داده‌اند.
به گفته این محقق، در طرح حاضر، با ایجاد یک ساختار نانوکامپوزیتی غشای پوسته‌ی تخم‌مرغ/اکسید گرافن از خواص جذبی هر دو ماده به منظور پیش تغلیظ یون‌های جیوه و سنجش آن به روش ولتامتری برهنه سازی استفاده شده است.
وی افزود: بر اساس ارزیابی‌های صورت گرفته، حد تشخیص روش پیشنهادی برابر ۰.۱۴ نانوگرم بر میلی لیتر به دست آمده است.
این تحقیقات حاصل تلاش‌های دکتر حبیب رزمی و دکتر رحیم محمدرضایی- اعضای هیأت علمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان- و دکتر سید جواد موسوی - دانش‌آموخته مقطع دکترای این دانشگاه و عضو هیأت علمی دانشگاه فنی حرفه‌ای ارومیه- است.
نتایج این کار در مجله Microchimica Acta (جلد ۱۸۳، شماره‌ی ۲، سال ۲۰۱۶، صفحات ۵۵۵ تا ۵۶۲) به چاپ رسیده است.
نظر شما