به گزارش خبرنگار مهر، «اجنبی پرست ها» واژه‌ای بود که حدودا دو سال پیش (اواخر بهمن سال ۹۳) توسط امیر قلعه نویی وارد ادبیات فوتبال ایران شد. سرمربی وقت تیم استقلال که دل خوشی از کارلوس کی‌روش و حامیان او به خصوص حامیان رسانه‌ای اش نداشت، با استفاده از واژه اجنبی در خصوص سرمربی تیم ملی شمشیر را برای او از رو بست تا آغاز گر یک ستیز فوتبالی باشد.
این که در آن دعوا حق با کدام طرف بود و کی‌روش حق داشت تا با دعوت از جمع زیادی از بازیکنان ملی پوش استقلال و حتی بازیکنان مصدوم وی مخل تمرینات گروهی آبی پوشان که خود درگیر رقابت‌های آسیایی بودند بشود یا خیر بحثی مفصل می‌طلبد. اما آن زمان امیر قلعه نویی در یک مصاحبه جنجالی برای اولین برا با استفاده از کلمه «اجنبی» در یکی از مصاحبه‌هایش واژه جدیدی را به ادبیات فوتبال ایران وارد کرد.
قلعه نویی سپس حامیان کی‌روش را هم «اجنبی پرست» نامید تا بدینوسیله مخالفتش با سرمربی تیم ملی را به اوج برساند.
قلعه نویی اما مدتهاست که بر عکس روابط تیره و تارش با کی‌روش، ارتباطی بسیار حسنه با برانکو سرمربی کروات سرخ‌ها دارد و همواره او را رفیق خود می‌نامد. سرمربی تیم تراکتورسازی حساب برانکو را از دیگر «اجنبی» فوتبال ایران جدا کرده و ظاهرا خارجی بودن او برایش اهمیتی ندارد. عده‌ای دلیل رابطه دوستانه قلعه نویی با برانکو را بیشتر از آنکه به خاطر خود برانکو بدانند، از لج کی‌روش و حتی استقلالی‌ها می‌دانند.
اما اتفاق عجیب درست بعد از دعوای سنگین کی‌روش و برانکو افتاد. زمانی که امیر قلعه نویی طی مصاحبه‌ای رئوفانه و احساسی، از آمادگی‌اش برای پا درمیانی بین برانکو و کی‌روش دو مربی اجنبی فوتبال ایران صحبت می‌کند تا این دو «بزرگوار» را با هم آشتی دهد. قلعه نویی که بسیار احساسی هم صحبت می‌کرد، حتی اعلام کرد حاضر است این دو را به یک میهمانی دعوت کند تا مراتب دلخوری و کدورت آنها از بین رفته و با هم دوست شوند.
این که در این مدت چه اتفاقی افتاده که باعث تغییر رویکرد امیر قلعه نویی نسبت به مربیان خارجی شده و «او»یی که حامیان کی‌روش را «اجنبی پرست» می‌پنداشت هنوز مشخص نیست اما قطعا در آینده مشخص می شود چه تفکری پشت این چرخش و حمایت قرار داشته است.
نظر شما