خبرگزاری مهر- گروه استان ها: استان مرکزی طی دو سال اخیر صحنه اعتراض کارگران صنایع کوچک و بزرگ این استان بوده که برخی عنوان می کردند بیش از شش ماه است حقوق نگرفته اند.
برند صنعتی استان مرکزی در کشور موجب شده همگان گمان کنند مردم این منطقه نه بیکاری را می شناسند و نه دغدغه شغل و درآمد دارند، اما واقعیت چیزی دیگری است.
مشکلات برخی صنایع استان مرکزی امروز به گره کوری مبدل شده که باز کردن آن بسیار مشکل است و مهمتر آن که هر کدام از واحدها با مشکلات متفاوتی دست و پنجه نرم می کنند که تجویز یک نسخه درمانی برای حل مشکل آنها ممکن نیست.
مسئولان استان به منظور گره گشایی از مشکلات بخش صنعت تلاش خود را در راستای پرداخت تسهیلات رونق تولید به کار گرفته‌اند اما هنوز از گوشه و کنار استان صدای تجمعات کارگری به گوش می رسد که به خاطر چندین ماه حقوق معوقه خواستار رسیدگی به مشکلشان هستندامروز به همان میزان که تنوع صنعتی در استان مرکزی وجود دارد، مشکلات صنعتی هم فراوان است و بار سنگین این مشکلات را بیش از همه قشر کارگر به دوش می کشد.
مسئولان استان به منظور گره گشایی از مشکلات پیش روی بخش صنعت تلاش خود را در راستای پرداخت تسهیلات رونق تولید، به کار گرفته‌اند اما هنوز هم از گوشه و کنار استان صدای تجمعات کارگری به گوش می رسد که فریاد و فغان از چندین ماه حقوق معوقه سر می دهند و خواستار رسیدگی به مشکلشان هستند.
از سوی دیگر خصوصی سازی ناصحیح و غیراصولی در سال های گذشته، مشکلات برخی صنایع استان را دامن زده و کسانی بر مسند مدیریت برخی صنایع نشسته اند که به راستی به دنبال حل مشکل واحد صنعتی خود نیستند و ظاهرا اعتراضات کارگرانشان نیز تاثیری بر آنها ندارد.
تعدیل نیرو نیز به خبر ناگوار دیگری برای کارگران مبدل شده و برای برخی از این کارگران کابوس است، چراکه پس از ۱۵ یا ۲۰ سال سابقه کار، در سن و سالی قرار دارند که دیگر برای شروع یک کار جدید خیلی دیر شده و دغدغه بیکار ماندن و چگونگی تامین معیشت برای این کارگران قطعا جدی تر است.
تقاضاهای کارگری برای برخی مدیران صنایع بی اهمیت است
رضا کرمی از کارگران یکی از صنایع استان مرکزی است که چند ماه حقوق معوقه دارد. وی معتقد است که قانون آن طور که باید از کارگران حمایت نمی کند و اگر هم مواردی در حمایت از کارگران مصوب شده اجرایی نمی شود.
کارگرانی که تجمع می کنند به دنبال آن هستند که صدایشان شنیده شود اما برخی مدیران اصلا اهمیتی نمی دهند که در مجموعه شان چه می گذرد و نیروها چه می خواهندوی می گوید: کارگرانی که تجمع می کنند به دنبال آن هستند که صدایشان شنیده شود و مدیران و سهامداران شرکت های مربوطه برای حل مشکل این کارگران چاره ای بیاندیشند اما ظاهرا برخی مدیران اصلا اهمیتی نمی دهند که در مجموعه شان چه می گذرد و نیروها چه می خواهند.
کرمی اضافه می کند: کارگری که ۲۰ سال است در یک واحد صنعتی به کار مشغول است و با وجود هزینه های معیشتی، چند ماه است حقوق نگرفته چه تصمیمی می تواند بگیرد؟ اگر کار را ترک کند باید در انتظار بیکار شدن برای همیشه باشد چرا که همچون نیروی کار جوان، فرصت اشتغال دوباره ندارد و اگر بخواهد با این وضعیت ادامه دهد هزینه های معیشتی خود را چطور باید تامین کند؟
«کارگران» اولین کسانی که از مشکلات صنایع آسیب می بینند
یک کارشناس حوزه روابط کار نیز در رابطه با موضوعات مطرح شده به خبرنگار مهر گفت: در حال حاضر در کشورهای توسعه یافته به نیروی انسانی به عنوان یک سرمایه ارزشمند در کار نگریسته می‌شود، سرمایه‌ای که پیشگام تمامی بخش‌ها است و در هر شرایطی می‌کوشند با حفظ آن از رکود چرخه تولید جلوگیری کنند.
اگر چه نمی‌توانیم منکر نواقص قانونی موجود در بخش کارگری باشیم اما در کنار این مشکل ما قوانین خوبی هم داریم که متاسفانه خوب اجرا نمی‌شوندعلی سرمدی اظهار داشت: در مورد صنایع ما این شرایط حاکم نیست و در صورت روبرو شدن واحدهای صنعتی با هر مشکلی، اولین فردی که از آن آسیب می بیند قشر کارگران آن مجموعه هستند.
وی اضافه کرد: اگر چه نمی‌توانیم منکر نواقص قانونی موجود در بخش کارگری باشیم اما در کنار این مشکل ما قوانین خوبی هم داریم که متاسفانه خوب اجرا نمی‌شوند.
سرمدی تصریح کرد: در این روزها که صنعت کشور پیکر بیمار و بی‌جانی دارد نقش دولت در حمایت از واحدهای صنعتی و کارگران این واحدها بسیار حائز اهمیت است تا امنیت شغلی برای این قشر زحمت کش فراهم شود و با مشکلاتی از جمله تاخیرهای چندماهه در پرداخت ها مواجه نشوند.
این کارشناس حوزه روابط کار خاطرنشان ساخت: پاسخگویی به درخواست های برحق کارگران و پرداخت مطالبات معوق آنان زمینه رضایتمندی این قشر را فراهم می کند و در چنین شرایطی برای کار و تولید در مجموعه ها انگیزه ایجاد می شود که در نهایت رونق واحدهای صنعتی را به دنبال دارد.
فقدان آینده نگری در تصمیمات عامل مشکلات امروز صنعت استان
رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مرکزی در گفت و گو با خبرنگار مهر، در این باره اظهار داشت: حل مشکلات و چالش های صنایع استان مرکزی در گرو یک برنامه‌ریزی مدون و آینده نگرانه است، چرا که فقدان همین آینده‌نگری و برنامه‌ریزی صحیح در سال های قبل، مشکلات امروز صنایع استان را رقم زده است.
دلایلی چون تصمیمات غلط مدیران قبلی شرکت‌ها و عدم اجرای صحیح خصوصی‌سازی در برخی از این صنایع مشکلات را دوچندان کرده استمحمدرضا حاجی پور افزود: بخشی از واحدهای صنعتی استان مرکزی در حال حاضر با ظرفیتی کمتر از ظرفیت اسمی و حقیقی خود کار می کنند که این مشکل از مسائل مختلفی نشات می گیرد.
رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مرکزی ریشه این مشکل را به سبب عواملی از جمله کمبود نقدینگی واحدهای صنعتی، فقدان توان صنایع در تامین مواد اولیه، بدهی‌های بانکی و سایر معوقات واحدهای صنعتی، مطالبات معوق بخش خصوصی از دولت، نبود بازار فروش داخلی و خارجی و سایه سنگین قاچاق کالا دانست.
وی بیان کرد: مشکلات برخی از صنایع بزرگ استان، مساله‌ای نیست که یک‌روزه ایجاد شده باشد و عوامل مختلفی طی سال‌های اخیر، در بروز این مشکلات دخیل بوده است.
رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مرکزی افزود: دلایلی چون تصمیمات غلط مدیران قبلی شرکت‌ها و عدم اجرای صحیح خصوصی‌سازی در برخی از این صنایع مشکلات را دوچندان کرده است.
بازار داخلی نمی تواند صنایع را نجات دهد
حاجی پور تاکید کرد: صنایع استان برای خروج از شرایط رکود فعلی و مشکلات دیگر از جمله نقدینگی و بدهی باید زمینه‌ای برای جذب بازار و به ویژه بازار خارجی تلاش کنند چراکه بازار داخلی جوابگوی آنان نیست.
وی تصریح کرد: جذب بازارهای جدید برای ارائه محصولات و ارتقای کیفیت و تنوع تولیدات، هم در جذب سرمایه‌گذار و هم در افزایش مشتریان داخلی و خارجی تأثیر زیادی دارد اما متأسفانه بسیاری از صنایع استان اطلاعی از بازارهای خارجی و کشورهای هدف محصول تولیدی خود ندارند به همین سبب با رکود روبرو شده اند و این مشکل و مسائل ناشی از آن، دامنگیر کارگران این شرکت ها نیز شده است.
همانطور که بیان شد صنایع استان مرکزی با طیف مختلفی از مسائل و مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند که بخشی از این مشکلات ناشی از مسائل کشوری و مسائل اقتصادی کلان و بخشی دیگر مربوط به عدم مدیریت مدبرانه از سوی مدیران صنایع و تولیدکنندگان است.
اگرچه ممکن است در مورد برخی مشکلات صنایع استان که منشا ملی و کلان دارد نتوان اقدام چندان موثری انجام داد اما حداقل می توان با برنامه ریزی صحیح و اتخاذ راهکار بلند مدت و کارشناسی شده و نه مقطعی، بخشی از این مشکلات را برطرف کرده و تا حدی زمینه احقاق حق و رضایتمندی قشر زحمت کش کارگری را فراهم کرد.
نظر شما