اين بازيگر راجع به ميزان استفاده از خلاقيت خود و راهنمايي كارگردان در ارايه تيك هاي عصبي يادآور شد: "به طور كلي كارگردان دست من را در ايفاي نقش تا حدود زيادي باز گذاشته بود. چون شناخت قبلي كه ما از همديگر داشتيم شرايط فعاليت آزادانه من را فراهم مي كرد. از زماني كه به من اطلاع دادند پناهي با چنين سرنوشتي مواجه مي شود، حدود يك هفته روي آن كار كردم و بروز بيماري رواني در اين شخصيت را به اين گونه شكل دادم. تيك عصبي پناهي از حركت بي اراده پا آغاز مي شود و تا حركات غيرارادي صورت ادامه پيدا مي كند. من براي انجام اين حركات الگوي ذهني داشتم و نمونه چنين وضعيتي را از نزديك شاهد بودم. همين مساله موجب شد شيوه انعكاس استرس اين شخصيت را به صورت حاضر ارايه كنم."
خطيبي در خصوص اينكه تا چه اندازه با مشكل نرسيدن فيلمنامه مواجه بوده است، خاطرنشان كرد: "ما در اين سريال با مشكل فيلمنامه مواجه نبوديم. چون هيچوقت در زمينه توليد از متن جلوتر نبوديم. تنها مشكلي كه در خصوص همزماني توليد و نگارش با آن برخورديم، بي اطلاعي از سرنوشت نهايي شخصيت هاي داستان بود. يعني اگر من از سرنوشت نهايي پناهي به طور كامل اطلاع داشتم، رگه هايي از مشكل عصبي و نداشتن تعادل رواني اين شخصيت را نشان مي دادم. همچنين ما در طول هر جلسه تصويربرداري، سكانس هاي زيادي را ارايه مي كرديم كه همين مساله روي كيفيت بازي ما تاثير مي گذاشت."
بازيگر نقش پناهي در سريال "آخرين گناه" درباره ميزان هماهنگي اش با بازيگران مقابل اظهار داشت: " من اصولا بازيگر انعطاف پذيري هستم و با بازيگران مقابل به مشكل برنمي خورم. مساله اينجاست كه به تعامل ميان بازيگران اعتقاد دارم و در زماني كه چند نقش كنار هم حضور دارند بايد هر كدام از بازيگران، كار خود را به درستي انجام دهد تا نتيجه كار مطلوب و قابل توجه باشد. اين مساله هم در بيان ديالوگ ها هم در ارتباط حسي ميان نقش ها و در ديگر جزييات كار بايد رعايت شود. براي نمونه انجام يك واكنش عجيب و ناگهاني بازيگر مقابل را در ايفاي نقش دچار مشكل مي سازد. اعتقاد به همكاري و موثر بودن كار گروهي باعث مي شود، تعامل ميان بازيگران در سطح خوبي انجام شود."
نظر شما