رعایت اخلاق ضامن همزیستی مسالمت آمیز است

به گزارش خبرنگار مهر، سید مسعود موسوی اردبیلی غروب یکشنبه در همایش بین‌المللی ادیان ابراهیمی و همزیستی مسالمت آمیز که در دانشگاه مفید برگزار شد با بیان اینکه از نخستین دغدغه‌های انسان امروز حفظ صلح بین جوامع است اضافه کرد: تضاد منافع اجتماعی، اقتصادی و تفاوت‌های فرهنگی مهم‌ترین موانع در این زمینه است.

وی با بیان اینکه اگر قائل باشیم هر فرد به واسطه طبیعت خود صرفاً در فکر بیشتر کردن منافع خود است لذا برای دیگران سهمی قائل نیست، اظهار کرد: تجارب تاریخی زندگی بشر او را به این نتیجه رساند که افراد بشر به منظور حفظ منافع خود، در روی رشته‌ای از دستورات رفتاری به نام اصول اخلاقی به توافق رسیدند.

رئیس دانشگاه مفید با بیان اینکه افراد بنا بر تجربه تاریخی و بنا بر حفظ منافع خویش ناچار به پذیرش آنها شده‌اند. تصریح کرد: اخلاق نقش مهمی در حفظ صلح و همزیستی مسالمت آمیز ایفا می‌کند.

وی اضافه کرد: البته نباید صرفاً بشر را منفعت طلب بدانیم زیرا انسان‌ها بر اساس فطرت خود نیکی و احسان را پاس می‌دارند لذا اصول اخلاقی مشترک و فطری می‌تواند تضمین کننده رعایت حقوق متقابل افراد باشد.

موسوی اردبیلی اضافه کرد: رعایت اخلاق می‌تواند ضامن همزیستی مسالمت آمیز بشر باشد اگرچه رسیدن به همزیستی مسالمت آمیز با مشکلاتی مواجه است.

وی ادامه داد: اگر توجه خود را تنها به ادیان ابراهیمی معطوف کنیم می‌بینیم که در هرکدام از شریعت‌ها، حقوق فردی، اقتصادی و اجتماعی پیروان خود را غالباً برتر از حقوق سایرین می‌داند.

عضو هیئت علمی دانشکده فلسفه دانشگاه مفید، با بیان اینکه ارزش‌های اخلاق عملگرایانه با گذر زمان به تحولات اجتماعی دستخوش تغییرات و اصلاح می‌شود، اضافه کرد: البته نظام اخلاق فطری در جامعه بی هزینه است.

 وی با بیان اینکه می‌توان اخلاق دینی را با پذیرش جامعه منطبق سازیم، اظهار داشت: اخلاق باید برای همه به یک نحو اجرا شود لذا یک راه حل، تغییر دادن تفسیر شریعت از اصول اخلاقی است.

موسوی اردبیلی ادامه داد: البته راه حل دیگر این است که با اعمال مصلحت، قسمت‌هایی از شریعت را تعطیل کنیم که در نهایت ممکن است باعث قطع دائمی آموزه‌های دینی شود.

وی تأکید کرد: این مسئله نه تنها منجر به همزیستی مسالمت آمیز نمی‌شود بلکه منجر به حذف اخلاق دینی نیز خواهد شد.

رئیس دانشگاه مفید گفت: همزیستی مسالمت آمیز در صورتی اتفاق می‌افتد که ما بتوانیم همدیگر را به جای اینکه تحمل کنیم قبول داشته باشیم.