خبرگزاری مهر، گروه استانها – بهنام عبداللهی: مدیر یکی از موسسات برگزارکننده کنسرت در تبریز ادعا می‌کند یک گروه جوان خواننده که اواخر دی به تبریز آمده بودند، ۱۲هزار بلیت برای کنسرت خود فروخته‌اند.
یعنی ۳روز ۲سانسه تبریز میزبان این گروه بود با مبلغ میانگین بلیت‌های ۶۰هزارتومانی. تا اینجای کار استقبال و تقاضای بالای مخاطبین و مردم از کنسرت و گروه جلوه می‌کند اما اینکه گاهی بلیت این کنسرت‌ها تا یک میلیون تومان در بازار سیاه به فروش رسیده، چیزی است که علامت تعجب را به ایستادن در این نقطه از نوشتار وا می‌دارد.
«سایت را می‌بندند و جیب‌شان را باز می‌کنند»
مدیر موسسه موسیقی که مسئولیت برگزاری کنسرت این گروه جوان را در تبریز برعهده داشت در گفتگو با خبرنگار مهر از سواستفاده برخی از استقبال بالای مردم خبر می‌دهد: «مجموعه‌ای همزمان با باز شدن فرآیند خرید بلیت اینترنتی که اختیار و نظارت آن از دست موسسه سلب گردیده بود، سایت را مسدود کرده و ظرفیت را تکمیل نشان دادند در حالی که همان بلیت‌ها را در بازار سیاه تا یک میلیون تومان به فروش رساندند.»
او نارضایتی خود را از صندوق بازنشستگان فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اعلام می‌کند و از استعفای خود از برگزاری کنسرت می‌گوید: «با مشاهده این روند در اجرای کنسرت، طی نامه‌ای از اجرای آن کناره گیری کردم ولی با وعده رسیدگی به موضوع و برخورد با عاملان این اقدام، دوباره مجاب به برگزاری کنسرت شدم.»
«از این پس کنسرت‌ها نمی‌توانند تمدید شوند و بیش از یک سانس داشته باشند؛ به همین دلیل در تبلیغات خود باید این موضوع را به صراحت اعلام کنند.»«قوانین جدید برای کنسرت‌ها در نظر گرفته‌ایم»
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی نیز می‌گوید از ماجرا خبر دارد و پیگیر آن شده است. او اظهارات مسئول برگزاری کنسرت را تکذیب می‌کند: «بازار سیاه را گاهی متولیان اجرا به‌وجود می‌آورند نه ارشاد و مجموعه‌های وابسته به آن.»
محمد محمدپور برای خبرنگار مهر توضیح می‌دهد که بعد از این کنسرت و حاشیه‌هایی که به‌وجود آمد، تمهیداتی توسط ارشاد اندیشیده شده است: «از این پس کنسرت‌ها نمی‌توانند تمدید شوند و بیش از یک سانس داشته باشند؛ به همین دلیل در تبلیغات خود باید این موضوع را به صراحت اعلام کنند.»
این‌روزها حال سالن‌های تبریز خوب است؛ هر شب چندین تئاتر اجرا می‌شود و چندین گروه موسیقی به‌روی صحنه می‌روند؛ اما سوال این است که آیا این رشد کمی، صرفا به رونق اقتصاد هنری کمک کرده یا اعتلای فرهنگ را نیز در پی داشته است؟
برگزاری ۴۰کنسرت در کمتر از ۶ماه در تبریز
محمدپور می‌گوید تقاضای مردم و مخاطبان است که باعث افزایش کمی کنسرت‌ها در تبریز شده: «اما اداره فرهنگ و ارشاد هیچ محدودیتی برای اجرا موسیقی‌های سنتی آذربایجانی قائل نمی‌شود و هر گروهی با هماهنگی می‌تواند اجرای عمومی داشته باشد.»
او از اهمیت اقتصاد فرهنگی و هنری سخن به میان می‌آورد که تامین نیازهای مادی تولیدکنندگان آثار موسیقی هم باید مدنظر قرار بگیرد: «از طریق برگزاری جشنواره‌های مختلف و متعدد نیز تلاش می‌کنیم به بحث کیفی آثار تولیدی در حوزه موسیقی توجه داشته باشیم.»
آمارها نشان می‌دهد از تابستان امسال تاکنون بیش از ۴۰کنسرت در تبریز اجرا شده است و همین آمارها هم نشان می‌دهند جوانانی که فقط چند قطعه آهنگ از آن‌ها منتشر شده، توانسته‌اند چندین روز و چندین سانس را به خود اختصاص دهند درحالی برخی از اساتید موسیقی کشور تنها فرصت اجرای یک‌باره را برای مردم داشته‌اند.
داوود آزاد، استاد حوزه موسیقی سنتی و تلفیقی ایرانی معتقد است باید به جوانان عرصه موسیقی فرصت این را داد که فعالیت کنند و سبک و سیاق خود را پیاده کنند. او حتی به رکوردشکنی جهانی یکی از جوانان خواننده ایرانی در مورد تعداد کنسرت‌ها اشاره می‌کند: «اما تاریخ بهترین قضاوت را خواهد کرد.»
آزاد در گفتگو با خبرنگار مهر درباره سبک و سیاق موسیقی گروه‌های جوان نوظهور نیز سخنانی به میان می‌آورد: «نمی‌توان اسم سبک جدیدی را که جوانان به‌وجود آورده‌اند سبک تلفیقی نامید؛ آثار این جوانان بیش‌تر به این شکل هستند که برای شعرهای روزمره از آلات موسیقی سنتی استفاده می‌کنند یا برای اشعار عرفانی از آلات موسیقی مدرن بهره می‌گیرند.»
این استاد حوزه موسیقی معتقد است آثار گروه‌های جوان جدید تنها می‌توانند مخاطبان را در کوتاه‌زمان راضی نگه دارند و نیز مخاطب نمی‌تواند بیش از چندبار به این موسیقی‌ها گوش بسپارد: «خود خواننده‌ها و گروه‌ها نیز بیش‌تر از یک سال ماندگار نخواهند شد.»
او آرزو می‌کند: «جای مکتب موسیقی اصیل تبریز در این‌روزها خالی است و امیدوارم در آینده‌ی نزدیک شاهد افتتاح چنین مکتبی باشیم که حاصل کار تربیت در این مکتب، در سالن‌های اجرا بدرخشند.»
تمامی آمارها، ارقام، و مبالغی که در جریان کنسرت‌های تبریز رد و بدل می‌شوند نشان می‌دهند که فرهنگ و هنر منظور اصلی مخاطبان از حضور در سالن‌ها و نیز متولیان اصلی از برگزاری کنسرت‌ها نبوده است.
اخیرا شنیدم پسر نوجوانی هنگام خروج از سالن اجرای کنسرت به دوست خود گفت:«خیلی خوش گذشت...!»؛ همین جمله چه مرز ظریفی‌ست بین مخاطب موسیقی و مشتری آن! آینده موسیقی ما باب میل کدام دسته خواهد بود و نقش فرهنگ بومی و منطقه‌ای در کدام نقطه قرار می‌گیرد؟ آیا این کنسرت‌ها به اعتلای فرهنگ این مرز و بوم منجر خواهند شد؟
نظر شما