به گزارش خبرنگار مهر، جعفر گودرزی نویسنده و منتقد سینما در یادداشتی به بررسی مستند «زنانی با گوشواره های باروتی» که در سی و ششمین جشنواره ملی فیلم فجر حضور دارد، پرداخت.
متن یادداشت نایب رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی بدین شرح است: «مستند بحران، گونه ای از سینمای مستند است که فیلم «زنانی با گوشواره های باروتی» تلاش کرده در این راستا حرکت کند.
ویژگی بارز این فیلم جسارت فیلمساز در قرار گرفتن در فضایی خطرناک و ملتهب است. ویژگی و امتیاز دیگر فیلم تصویر کردن خانواده های داعش است که هیچ وقت در آثار ساخته شده و حتی خبری تصویری از آنها ندیده ایم که البته این بخش می توانست با خلاقیت و طرح سوالات جذابتر و کلیدی تر از سوی خبرنگار عراقی تاثیرگذارتر و جذاب تر از آب در آید. مثلا اینکه داعشی ها نسبت به خانواده خود چه برخوردی دارند و رفتارشان در خانه چگونه است؟ متاسفانه فیلم به عمق این خانواده ها نمی رود و با سوالات عادی و سطحی و گزارشی گونه از زن و فرزندان خانواده داعشی در سطح می ماند.
فیلم در بهترین حالتش یک مستند گزارشی است. مخاطب دوربین را تعقیب می کند و با خبرنگار همراه می شود اما در ادامه فقط می تواند از دیدن تصاویر متاثر شود همین! و این مهم فیلم را در مسیر خبری گزارشی نگه می دارد و اتفاق دیگری فرا روی مخاطب قرار نمی گیرد.
فیلم شاید در شرایط سختی که زمان فیلمبرداری فرارویش بوده نتوانسته تصاویر لازم را ضبط کند اما پای میز مونتاژ می توانست بهتر جمع شود تا از این حالت خبری و گزارشی خارج و گیرایی ماجرایش تقویت شود.»
نظر شما