ایران بخشی از آرایش قوا در قفقاز جنوبی است / ترکیب توان نظامی و انرژی ابزار آتی قدرت در جهان خواهد بود

به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه مطالعاتی PINR  در تحلیلی نوشت : طی ماههای اخیر روابط بین گرجستان و روسیه تیره شده است؛ مناقشه میان این دو کشور تنها نشانه ای از موضعگیری گسترده تر استراتژیک غرب و روسیه در و اطراف قفقاز جنوبی است.

در این سناریو، در سطوح منطقه ای و جهانی ، کشورها و سازمانها در تلاش برای قدرت و امنیت انرژی مشارکت می کنند. با توجه به این دو مسئله وضعیت کنونی در قفقاز جنوبی چگونه است و انتظار می رود که این وضعیت در آینده چگونه باشد؟.

"مارکل هاس" (Marcel de Hass ) نویسنده این تحلیل خاطر نشان می کند: عوامل تاثیر گذار برمنطقه، سیاستهای امنیتی و سیاسی - نظامی بازیگران شرکت کننده است. این بازیگران شامل گرجستان، ارمنستان، آذربایجان و درگیری آنها بر سر "آبخازیا" ، اوستیای جنوبی و ناگورونو - قره باغ است. علاوه بر این، اهرم قدرتهای منطقه ای از جمله ترکیه و ایران و قدرتهای جهانی از جمله آمریکا، روسیه و چین بخشی از آرایش قوا در منطقه است.

در ادامه این مطلب آمده است : علاوه بر این کشورها، سازمانهای بین المللی نیز در این بازی مشارکت می کنند. در سطح منطقه ای ، سازمان همکاری اقتصادی دریای سیاه، نیروی دریای سیاه، نیروی دریای خزر،همکاری بین گرجستان، اوکراین، آذربایجان و مولداوی و دیگر سازمانهاست. در سطح جهانی نیز سازمان پیمان آتلانتیک شمالی ( ناتو) و اتحادیه اروپا نیز در قفقاز جنوبی وزن سیاسی خود را اعمال می کنند.

به گزارش مهر، در بخشی از این تحلیل با عنوان " امنیت انرژی " آمده است: علاوه بر ترکیب قدرت مسئله امنیت انرژی است. امینت انرژی از اولویتهای دستورالعمل بین المللی است و این در حالی است که آمریکا، اتحادیه اروپا و ناتو نگرانی خود را در مورد تهدیدها در مسئله امنیت انرژی ابراز کرده اند. کشورهای اتحادیه اروپا در حال حاضر 50 درصد از نیازهای انرژی خود را وارد می کنند. علاوه بر این وابستگی رو به افزایش، این مسئله روشن شده که ابزار انرژی بخش مهمی از سیاست امنیتی خارجی و امنیتی روسیه است .

نویسنده می افزاید: اهمیت ژئوپلیتیکی قفقاز جنوبی بر اساس وجود منابع انرژی در آنجاست. اهمیت این منطقه همچنین در نتیجه سیاستهای انرژی کشورهای مصرف کننده در غرب که می خواهند وابستگی خود را به روسیه و خاورمیانه کاهش دهند، افزایش یافته است. واشنگتن نیز خواهان یک منطقه باثبات قفقاز جنوبی به خاطر سرمایه گذاری در بخش انرژی و همچنین به علت منافع ژئواستراتژیک آن در منطقه است. مناطق جداگانه در گرجستان - آبخازیا و اوستیای جنوبی- به مناطقی تبدیل شده اند که منافع بازیگران مهم را درمنطقه تامین خواهند کرد. روسیه نقش بسیارخنثایی را در این درگیریها ایفا نکرده و از این درگیریها به عنوان اهرم سیاسی با غرب استفاده کرده است. هدف از این کار هم روشن است : آمریکا و روسیه آرزوی بازیگر مهم بودن در قفقاز جنوبی را دارند.

هاس خاطر نشان می کند: اهمیت ژئواستراتژیک قفقاز جنوبی و منطقه دریای خزر به عنوان یک دهلیز از اروپا تا آسیای میانه، به عنوان یک پایگاه برای کنترل و اعمال فشار بر ایران و همچنین به علت منابع انرژی و جنگ علیه تروریسم دلایل اصلی برای حضور آمریکا در منطقه است. آمریکا با مشارکت نظامی خود در عراق و افغانستان به دنبال نقاط قوت در منطقه قفقاز در حمایت از ژئواستراتژی جهانی خود است.

PINR می افزاید: به نظر می رسد که همکاری نظامی آمریکا در قفقاز جنوبی و دریای خزر توسععه پیدا کند. اگر چه آمریکا اینگونه وانمود می کند که تمایلی برای علنی کردن حضور نظامی و فعالیتهای خود ندارد، اما این مسئله روشن است که از منافع خود در منطقه دفاع می کند که شامل مسئله امنیت انرژی است.

در پایان این مطلب آمده است: با توجه به اینکه قدرت نظامی آمریکا، ناتو ، روسیه و نیروهای دریایی منطقه ای  برای امنیت انرژی در این منطقه قلمداد می شوند، به نظر می رسد که نتیجه اینگونه باشد که در آینده نزدیک ترکیب توان نظامی و انرژی ابزار اصلی قدرت در قفقاز جنوبی را تشکیل خواهد داد. به علت اهمیت رو به افزایش منابع انرژی ، ترکیب هر چه بیشتر این دو ابزار سیاسی می تواند در هر جایی از جهان هم مورد انتظار باشد . این گفته در تناقض با این تفکر است که ابزار نظامی جایگزین ابزار اقتصادی شده است. بنابراین کشورها و سازمانها به تقویت درست و هماهنگی ابزارهای انرژی به منظور هدایت یک سیاست امنیت موفق  نیاز دارند.