نتیجه جنگ عراق پایان عصر برتری آمریکاست / واشنگتن بدون پیش شرط با تهران و دمشق گفتگو کند

به گزارش خبرگزاری مهر، شورای روابط خارجی آمریکا متن اظهارات "ریچارد هاس" رئیس این مرکز پژوهشی را در برابر کمیته روابط خارجی سنای آمریکا درباره جنگ عراق منتشر کرده که در آن آمده است:" آمریکا و مردم آمریکا در حال پرداخت بهای سنگینی به علت تصمیم برای حمله به عراق و تصمیمات پس از آن که بعد از آزادی عراق اتخاذ شد، هستند؛ حمله به عراق در سال 2003 گزینه های بدی را در پداشته است."

وی خاطر نشان کرد:"نتیجه این جنگ پایان زودهنگام به عصر برتری آمریکا در خاورمیانه و ظهور منطقه ای است که به احتمال بسیار زیاد به خود، آمریکا و جهان آسیب وارد خواهد کرد. برای اطمینان ، ما هم اکنون عراقی داریم که تحت حکومت یک دیکتاتور نیست و مردم فرصتی برای رای گیری برای کاندیداهای خود و یا قانون اساسی خود دارند. اما نتیجه مهمتر، عراقی است که در آن خشونت و اختلاف وجود دارد و خطرناک است. واقعیت این است که عراق با چندین مسئله غیرجذاب روبروست: بخشی جنگ داخلی، بخشی دولت شکست خورده و بخشی هم جنگ منطقه ای.همه این موارد نتایج مهمی برای آمریکا دارد."

در ادامه اظهارات وی درباره مسئله افزایش نظامیان آمریکایی در عراق آمده است :"مسئله افزایش یک استراتژی نیست، بلکه یک تاکتیک است؛ بخشی از یک سیاست بزرگتر. به نظر می رسد که فرضیه پشت سیاست جدید این باشد که دولت عراق به چند ماه برای ایجاد نظم و معرفی اصلاحات  بیشترسیاسی و اقتصادی که اکثر سنیها را آرام می کند و همچنین اصلاحات نظامی و پلیس که کشور را امن تر می کند، نیاز دارد. اما اگر عراقیها برای انجام آنچه که موردنیاز است آمادگی داشته باشند؛افزایش سطح نیروها الزامی نخواهد بود. اگر آنها نخواهند و نتوانند آنچه را که از آنها خواسته شده انجام دهند افزایش کافی نیست."

وی تصریح کرد:" اشکال دیگر در مسئله افزایش این است که این امر مستلزم هزینه های اقتصادی، نظامی و بالاتر از همه انسانی است. این مسئله مهم است که به یاد آوریم افزایش نیروها یک ایده انتزاعی نیست. این امر زندگی دهها هزار خانواده و فرد را در این کشور تغییر خواهد داد و زندگی تعداد ناشناخته ای از مردان و زنان آمریکایی را با یک پایان نابهنگام روبرو می کند. اشکال سوم هم این است که اگر افزایش نیروها نتواند مانع حرکتهای اساسی در عراق شود؛درخواستها در داخل برای عقب نشینی از این کشور بر مبنای این گفته که آمریکا همه گزینه ها را انجام داده و اقدامات بیشتر بیهوده و هزینه بر خواهد بود، افزایش خواهد یافت. انجام اقدام بیشتر در کوتاه مدت تداوم حضور آمریکا برای دراز مدت را دشوارتر خواهد کرد."

به گزارش مهر،هاس با رد گزینه عقب نشینی فوری از عراق گفت :"یک جایگزین هم برای افزایش و هم برای عقب نشینی فوری ، کاهش تدریجی در سطح نیروهای آمریکایی و مشارکت کمتر در منازعات داخلی، تاکید بیشتر بر آموزش و اطلاع رسانی به واحدهای نظامی و پلیس، ادامه همکاری با رهبران سیاسی محلی برای مصالحه ودیپلماسی است که برای نفوذ رفتار همسایگان  عراق طراحی می شود."

وی در بخشی با عنوان ابعاد منطقه ای وجهانی سیاست آمریکا با این ادعا که ایران و وسوریه در امورعراق مداخله کرده اند، افزود:"هرگونه حمله به ایران و وسوریه خطر افزایش اقدامات آنها در عراق و از جمله خطر برای پرسنل آمریکا را در پی خواهد داشت. به ویژه آنکه ایران توانایی اقدام در سراسر منطقه و فراتر از آن را با توجه به عواملی از جمله حماس و حزب الله خواهد داشت."

هاس خاطر نشان کرد:"مهمتر آنکه ، این مسئله روشن نیست که چرا دولت آمریکا بر اصرار خود در برابر پیشنهاد مطرح شده از سوی گروه تحقیق عراق و دیگران که از ایجاد یک چارچوب منطقه ای حمایت می کنند، ادامه می دهد. یک چارچوب عراق متشکل از عراق ، شش همسایه نزدیک آن ( ایران، اردن، کویت، عربستان سعودی، سوریه و ترکیه) و عوامل خارجی انتخاب شده ( احتمالا پنج عضو دائم شورای امنیت ) چارچوبی را ایجاد خواهد کرد که در آن مشارکت خارجی در عراق می تواند بررسی شود. "

رئیس شورای روابط خارجی آمریکا در ادامه با طرح این سوال که چرا آمریکا باید با ایران و وسوریه همکاری کند، گفت:" هیچ کدام از این دوکشور منفعتی در عراق که شکست بخورد، ندارند. آمریکا می خواهد گزینه تغییر نظام را در این دو کشور کنار بگذارد . این مسئله منطقی است، چرا که تغییر نظام با سرعت کافی صورت نخواهد گرفت تا بر منافع آمریکا در عراق و یا فراتر از آن تاثیر بگذارد. آمریکا همچنین باید پیش شرطها برای نشستن و گفتگو با ایران و یا سوریه را کنار بگذارد.البته هیچ تضمینی وجود ندارد که این ابتکار عملها و یا ابتکار عملهای دیپلماتیک مشابه موثر باشند. مسلما عاقلانه تر این بوده که چند سال پیش به این دو کشور نزدیک می شدیم یعنی زمانی که بهای نفت پایین ترو وقتی که موقعیت آمریکا در عراق قوی تر بود."

در پایان اظهارات هاس آمده است :"پتانسیلی برای درخواست حمایت فعال از دیگر قدرتهای منطقه ای - چین، اروپا، هند، ژاپن روسیه و دیگران - در برخورد با چالشهای محلی، منطقه ای و جهانی وجود دارد. اما تا زمانی که عراق منابع آمریکا را در خود فرو می برد، توجه آن را منحرف می کند و همچنین موجب انحراف توجه دیگران از آمریکا می شود و ما نخواهیم توانست این فرصت را به واقعیت ترجمه کنیم. بلک بدتر از آن فرصت کمرنگ خواد شد. ما باید به خاطر داشته باشیم که این عراقیها خواهند بود که تا حد زیادی آینده خودشان را تعیین خواهند کرد. تنها با کاهش خطر در عراق و تمرکز دوباره بر انرژی ما درجاهای دیگر است که خود را در وضعیتی قرار خواهیم داد که موقعیت ما را بهبود خواهد داد."