به گزارش خبرگزاری مهر، رای الیوم در مطلبی با اشاره به تن ندادن شرکت کنندگان در نشست روز گذشته کمیته نظارتی مشترک وزاری اوپک و غیراوپک JMMC در الجزایر به باج گیری رئیس جمهور آمریکا آورده است: نمی دانیم که ترامپ نادیده گرفته شدن خواسته خود از سوی شرکت کنندگان در نشست الجزایر مبنی بر پایین نگه داشتن قیمت نفت، را چگونه پاسخ خواهد داد به ویژه که شرکت کنندگان با باج خواهی ترامپ در پایین آوردن قیمت از طریق افزایش تولید مخالفت کردند و تولید نفت را در همان سطح نگه داشتند.
این رسانه بیان کرد: ترامپ اخیرا در توییتی کشورهای نفت خیز خلیج فارس را تهدید کرد که بدون آمریکا در امنیت نخواهند بود و زمان حمایت مجانی به سر رسیده است.
رای الیوم نوشت: عربستان و برخی دیگر از کشورهای نفت خیز حوزه خلیج فارس تنها تصمیم گیرنده در زمینه تولید و قیمت نفت نیستند و مجبور به رایزنی و تفاهم با کشورهای خارج از اوپک مانند روسیه برای حفظ بازار هستند و فکر نمی کنیم که روسیه به عنوان بزرگترین کشور تولید کننده نفت خارج از اوپک اجازه دیکته های رئیس جمهوری آمریکا آنهم در شرایط بحران کنونی میان مسکو و واشنگتن و اعمال تحریم های آمریکا ضد روسیه بدهد.
این رسانه می نویسد: قیمت نفت به ۸۰ دلار برای هر بشکه در واکنش به تصمیم نشست الجزایر برای عدم افزایش تولید رسیده است و انتظار می رود که به صد دلار برسد موضوعی که تاثیر منفی بر اقتصاد آمریکا و ثبات آن قبل از برگزاری انتخابات میاندوره ای کنگره آمریکا دارد و شاید تصمیم به برگزاری نشست اوپک و کشورهای مستقل دیگر نفتی در ابوظبی در ۱۱ نوامبر آتی یعنی یک هفته پس از تصمیم منع صادرات نفت ایران به این علت بوده است.
رای الیوم نوشت: آمریکا ۱۱ میلیون بشکه نفت تولید می کند و ۱۹ میلیون بشکه در حال حاضر مصرف می کند که در صورت افزایش قیمت نفت بار سنگینی بر آن وارد خواهد شد که ترامپ را از مهمترین دستاوردهای اقتصادی اش که به آن فخر می ورزد، محروم می کند به ویژه که دستاوردهای اقتصادی اش را سلاح حزبش یعنی جمهوریخواهان در انتخابات میاندوره ای می داند. سازمان اوپک همانند چهار دهه گذشته صاحب تصمیم درباره منابع مهم انرژی یعنی نفت و گاز نیست و مفهومش آن است که دولت های کنونی و آتی آمریکا نمی توانند از این سازمان استفاده ابزاری کند.
این رسانه بیان کرد: این که ترامپ توییت بزند و تهدید کند؛ تصمیم تولید نفت و قیمت آن در دستان ترامپ قرار ندارد و نشست اخیر الجزایر بهترین گواه این مدعاست. علت هم به عوامل چندی مربوط می شود که از جمله آنها افول نقش متحدانش در کشورهای حوزه خلیج فارس و ظهور قدرت نفتی و گازی روسیه و دیپلماسی مستقل الجزایر و بازگشت به نقش فعال در این زمینه پس از مدتهای طولانی و هیمنه ادوات آمریکا بر سازمان اوپک در دهه های گذشته است.
نظر شما