معجزه به همین سادگی روی می‌دهد

به گزارش خبرنگار مهر، این فیلم داستان معجزه است. زنی که اعتقاد دارد در مورد همسر شیمیایی اش به طور حتم معجزه اتفاق می افتد، او را همراه دوست قدیمی خود به سفر مشهد مقدس می برد تا سلامتی عاجل و کامل او را بگیرد. این معجزه در همه ارکان داستان وجود دارد. ژانت در میان راه پدر و دختری را ملاقات می کند که به او انار می دهند، اما از آنها دور نشده که ناپدید می شوند. در فاصله کوتاهی از حضور نگار برای گرفتن اجازه ترخیص شوهر جانبازش، پدر او زنگ می زند و ...

حقیقت اینجاست که همه اتفاقات نوعی پیچیدگی در قصه به وجود می آورد که هم حرکت ایجاد کند و هم ذهن بیننده در پی یافتن جواب و سرنوشت نهایی افراد باشد. اما پشیمان شدن ژانت زمانی که به راستی عزم رفتن دارد، تماس احمدی درست همان زمان که نگار برگه جعل شده را به او می دهد، مراجعه افراد و عمال احمدی به خانه پدری ژانت در حالی که مدت کوتاهی از فرار آنها می گذرد و اینکه پلیس با این شبکه وسیع جاده موفق به گرفتن این سه نفر نمی شود، در حالی که وجود فردی که با اکسیژن پشت یک ماشین خوابیده و از کپسول اکسیژن استفاده می کند، نگاه هر رهگذری را به خود جلب می کند. چه برسد به پلیس که حضوری مداوم دارد و در جهانی مختلف دیده می شود.

نکته دیگر اینکه معمولا معجزه مراتبی دارد. این اتفاق که ریشه در اعتقادات دینی ما دارد در وهله نخست عشق، ایمان و خلوص نیت دعا کننده را می خواهد و پاکی کسی که برای او معجزه درخواست می شود. اما اینکه یک سفر پرماجرا به خودی خود می تواند برای یک فرد معجزه بیاورد، حتی اگر در دنیای واقعی قابل باور باشد، در فیلم چندان باورپذیر نیست و بیننده انتظار اتفاقی غیرمعمول و بزرگ را دارد.

اصولا فیلم باید در عین حال که با واقعیت ها ارتباط منطقی و درستی دارد، شرایط متفاوت و غیرمعمولی را برای مخاطب به همراه بیاورد و خلق کند تا برای بیننده جذابیت لازم را داشته باشد. اما "آفتاب بر همه یکسان می تابد" هیچ شرایط متفاوتی را خلق نمی کند و همین مسئله موجب می شود مخاطب شرایط کلی داستان را حدس بزند و همین مسئله به شدت روی جذابیت اثر و پیگیری مخاطب تاثیر منفی بگذارد.

در این فیلم بازی ها خوب و حرفه ای است. مریلا زارعی وجهی دیگر از توانایی خود را نشان می دهد و لاله اسکندری نقش یک زن فداکار و عاشق را به خوبی ایفا می کند. اما رفتار و اعمال آنها به اندازه ای فاقد حس است که بیننده در کمتر زمانی می تواند خود را به اثر نزدیک ببیند. باید به خاطر داشته باشیم که این فیلم در وهله نخست باید موفق به تحریک احساسات بیننده شود. چون معجزه امری منطقی و روزمره نیست تا نیاز به تفکر مخاطب باشد. بلکه باید شرایطی به وجود بیاید که بیننده به راستی عشق عمیق میان نگار و همسرش را درک کند و دلیل این همه وفاداری ژانت را بفهمد. نکته ای که تا پایان قصه دلیل محکمی برای آن ارایه نمی شود.

در "آفتاب بر همه یکسان می تابد" شخصیت پردازی چندان محکم نیست. همه چیز در اتفاق های کوچک و بزرگ حل می شود و هدف رسیدن به مقصد است. بی آنکه انگیزه اصلی آن یعنی عشق و محبت رهروان جریان پیدا کند. دیگر اینکه، از نظر زمانی سن و سال نگار با آنچه از پایان جنگ و شیمیایی شدن همسرش بیان می کند، رابطه منطقی ندارد. فاصله بسیار زیاد سنی میان نگار و همسرش نیز رابطه عاشقانه آنها را کمی عجیب جلوه می دهد. دیگر آنکه به هیچ وجه مشخص نمی شود دلیل مخالفت احمدی با ازدواج نگار و همسرش نیست. نکته بسیار مهمی که دور از نظر می ماند.

ــ ــ ــ ــ ــ ــ ــ ــ ــ ــ

مازیار شیبانی‌فر