حسین نیازآذری در گفتگو با خبرنگار مهر با اظهار نگرانی مردم درباره سلامت آب شرب و راکد بودن طرح های فاضلاب شهری بابل که پس از ۲۲ سال ناتمام و با اجرای غیر اصولی تصفیه خانه فاضلاب شهری خود به معضل زیست محیطی تبدیل شده است، خواستار رسیدگی به این نگرانی ها شد.
وی درباره تامین آب شرب مصرفی شهر بابل از منابع آبی با ضرایب کیفی بهتر (منطقه آمل و طلوت بابل که هنوز به بهره برداری کامل نرسیده است ) افزود: شاید کیفیت آب آشامیدنی با پارامتهای مورد نظر و استاندارد هزار و ۵۰ آب ایران در مبدأ یعنی در مخازن ذخیره مورد تأیید باشد ولی با توجه به فرسودگی شبکه آب شهری، درصد بالای هدررفت آب شبکه و همچنین مشاهداتی که در زمان حفاری و شکست لوله های آب رویت شده است، با در نظر گرفتن تئوری مکش معکوس در زمان کاهش فشار شبکه، یا قطع جریان آب و همچنین غرقاب بودن لوله های آب شهری در سطح آب زیر زمینی، میزان زیادی ورود نشت آب آلوده به شبکه داریم که باعث پایین آمدن کیفی و بهداشتی آب شرب در مقصد یعنی در منازل شهروندان می شود.
نیازآذری ادامه داد: همچنین در بخش تصفیه فاضلاب، مدول اول جریان تصفیه خانه فاضلاب با میزان ۲۴ هزار و ۵۰۰ متر مکعب هنوز تکمیل نشده و به علت ناقص بودن فرآیند تصفیه، لجن مازاد حاصل از راه اندازی ناقص تصفیه خانه در سالهای اخیر به حدی زیادی رسیده و در فرآیند کاملاً غیر بهداشتی و غیر اصولی در محوطه تصفیه خانه تخلیه می شود.
این نماینده مجلس تصریح کرد: با توجه به اینکه محدوده تصفیه خانه توسط زمین های کشاورزی احاطه شده، نفوذ آلاینده های موجود در لجن انباشته شده به آب زیرزمینی، تخلیه لجن خیس انسانی تصفیه نشده در محوطه بسیار خطرناک است.
وی افزود: همچنین تکمیل بخش لجن نیز در حال حاضر حدود ۴۰۰ میلیارد ریال لازم دارد و هیچ اقدام موثری از سوی آب و فاضلاب مازندران برای تأمین آن صورت نگرفته است، علاوه براین، میزان جریان ورودی به تصفیه خانه بسیار بیشتر از ظرفیت اولیه طراحی است و نیاز به ارتقاء و یا احداث مدول دوم جریان را در تصفیه خانه ضروری می سازد.
نیازآدری درخصوص پروژه های در دست اجرا گفت: علی رغم انعقاد قراردادهای عنوان شده، همچنان تا سقف موافقت نامه یعنی ۲۳۰ کیلومتر حدود ۲۰ کیلومتر باقیمانده است و آن نیز با توجه به طراحی اولیه ۳۰۰ کیلومتر شبکه فاضلاب و ۱۵۰ کیلومتر طرح توسعه آن نیاز به اصلاح و افزایش دارد.
وی اظهار داشت: اجرای حدود ۱۰ کیلومتر شبکه در سال جاری به علت عدم پرداخت هزینه های اجرا و ترمیم مسیرها، متاسفانه باعث بروز نارضایتی مردمی، عدم صدور مجوز از سوی شهرداری و تعطیلی کارگاه از سوی پیمانکار شده است که افق روشنی را پیش روی پروژه و ضرورت های زیست محیطی شهر بابل قرار نمی دهد.
نظر شما