حجت الاسلام والمسلمین علی نصیری، رئیس مؤسسه معارف وحی و خرد در گفتگو با خبرنگار مهر در پاسخ به این سوال که از زندگی سراسر نورانی حضرت زینب کبری (ع) چه درسهایی میتوان آموخت؟، گفت: چند درس مهم و تأثیر گذار که از زندگی سراس نورانی زینب کبرا (ع) میتوان آموخت را یادآور میشوم. برای تربیت فرزندان به این در و آن در زدن و این کلاس و آن دوره گذراندن لازم نیست. نه امکانات مدرن امروز لازم است و نه لپ تاب و تب لت و نه تلگرام و اینستاگرام؛ همان پیرایههایی که به دور خود بسته ایم. مهمترین رکن تربیت فرزندان، عمل و نفس پاک والدین است. خانه علی و فاطمه (ع) سادهترین خانه و وسایل آن بی پیرایه ترین وسایل زندگی بود، آن چه که زینب را در تاریخ آن چنان نام آور کرد، جان پاک و نفَس زلال علی و فاطمه (ع) بود. آری، دوصد گفته چون نیم کردار نیست!
وی افزود: زندگی سراسر عاطفه و احساس نیست؛ چنان که زن را نمیتوان تنها در این حصار دید. عشق و شیدایی زینب کبری به سالار شهیدان و فدا کردن همه هستی در برابر این عشق و حتی شهادت دو فرزند در صحرای کربلا که آن بانو هیچ گاه به روی خود نیاورد، هرگز با حصار تنگ احساسات و عواطف قابل تفسیر نیست. معرفت و معارف دانی و دین شناسی و دین باوری آن بانو را چنین شیدای حقیقت کرد. میتوان چنان زیست و چنان اندیشید که همه تلخیها و ناکامیهای ظاهری دنیا را که برای بسیاری سراسر زهر است، زیبا و زرّین دید.
نصیری در ادامه سخنانش اظهارکرد: راستی زینب کبری (ع) به چه درک و درایتی از هستی رسیده بود که در کاخ پر زرق و برق دستگاه جبار یزید و سطوت چشم پُر کن و ملامتهای پی در پی او، این چنین سخن بی بدیلی را بر زبان جاری کرد: «ما رایت الا جمیلا؛ جز زیبا چیزی نمی بی نم.»
این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: میتوان در فضای پرآشوب و پرفریب دنیا به دین و شعائر دینی طعنه زد و شادمانه با الگوهای سرمست هالیوودی حجب و حیا را کنار گذاشت و بر کوبیدن بر طبل شعار ظاهر فریب آزادی زنان، روسری را از سر برداشت و زیور و زیبایی زنانه را به تماشا نشاند، اما زینب در کنار حضور تأثیرگذار در تمام صحنههای نهضت کربلا از مدینه تا شام، نشان داد که آن چه که به زن زینت میدهد و او را در چشم جهانیان بزرگ و زیبا میکند، حجب و حیا و عفت و عفاف است، نه جلوه و جمال.
نظر شما