به گزارش خبرگزاری مهر، به نقل از رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیشکک دوهفته نامه «جامعه و فرهنگ قرقیزستان» به تازگی ویژه نامه ای را منتشر کرده است که در آن به تجزیه و تحلیل قدرت نرم این کشور در مقابل قدرت های بزرگ همچون ترکیه، روسیه، چین و آمریکا در این کشور پرداخته شده است.
در اولین بخش از این ویژه نامه آمده است: «قرقیزستان در حوزه پساشوروی نمونه و مصداق خوبی برای محققان و پزوهشگران مقوله “ قدرت نرم" است، زیرا با توجه به ضعف دستگاه دولتی، فساد نخبگان و سیاست های چندوجهی ژئوپولیتیکی قرقیزستان، همزمان در این جمهوری زیرساخت های توسعه یافته قدرت نرم چندکشور منطقه ای و جهانی وجود دارد.
در قرقیزستان با جمعیت ۵.۵ میلیون نفر، ۲۵۰ هزار نفر در سازمان های غیر دولتی کار می کنند. این آمار ۱۲٪ از کل جمعیت شاغل در این جمهوری را در بر می گیرد.. سهم شاغلین در سازمان های غیردولتی با تعداد شاغلین در صنایع و معادن برابری می کند.
طبق دیدگاه جوزف نای، طراح اصطلاح "قدرت نرم"، soft power عبارت است از هنر متقاعدکردن؛ استفاده از منابع غیرملموس فرهنگی؛ آرمان های سیاسی بمنظور اعمال نفوذ در سایرکشورها. دولت ها با استفاده از قدرت نرم این امکان را بدست می آورند که در کشور مورد هدف بدون صدور هیچگونه دستوری اعمال نفوذ نمایند.
اگر کشور مورد هدف (مورد اعمال نفوذ) به مثبت و منطقی بودن اهداف اعمالی باور داشته باشد می توان بدون توسل به زور و یا هرگونه مشوق دیگری آن را برای انجام کاری متقاعد کرد. معنای اصلی قدرت نرم در ایجاد قدرت جذابیت است به عبارتی تاثیرگذاری در رفتار و کنش مردم می باشد به نحوی که آنان مجبور به انجام کارهایی بشوند که تاکنون در سایر موارد به هیچ وجه حاضر به انجام آن نبودند.
نای معتقد است که با استفاده از قدرت اطلاعات و تصاویر و نیز قدرت مفاهیم می توان به اهداف ذکرشده دست یافت. مقوله های غیرمادی، پر محتوایی و پویایی هسته قدرت نرم را تشکیل می دهند.»
همچنین در مورد قدرت نرم ایالات متحده به ویژه در رابطه با قرقیزستان در این ویژه نامه می خوانیم: «قدرت نرم برای ایالات متحده امریکا به معنای نفوذ و سلطه غیرنطامی تفکرات آن کشور در نقاظ مختلف جهان بصورت جزیره ای و آزمایش گونه می باشد بگونه ای که نخبگان آمریکایی کمترین دغدغه و نگرانی از آثار و تبعات این نوع نفوذ در کشورهایی همچون قرقیزستان داشته باشند.برای نخبگان آمریکایی، این نفوذ صرفاً ابزار و وسیله ای برای اعمال سلطه و حفظ سیادت و برتری جهانی است.
در سناریوی اجرایی و عملیاتی قدرت نرم توسط ایالات متحده امریکا؛ این قدرت عبارت است از اطلاعات صرفاً و تخصصا و از قبل تهیه و گزینش شده از یک سری تصاویر؛ ذهنیت ها و کلیشه ها. اکثریت این تصاویر و کلیشه ها با شکل و ظاهری شکیل و موجه ولی فریبنده عرضه می شوند. در نتیجه با چنین وضعیت هایی مواجه هستیم: برخی کشورها (از جمله قرقیزستان) از پیشرفت های فنی جهانی به دلایل گوناگون باز مانده و در پیوند زنجیره های تولید جهانی صرفاً بعنوان منبع و منشا استخراج منابع اولیه و بازار فروش محصولات آماده در آمده اند. به دلایل مختلف در سطح جامعه با شکاف طبقاتی در مسئله رفاه و عدالت اجتماعی مواجه هستیم. قشری از شهروندان فعال وجود دارد که حاضر نیستند در فقر و بی عدالتی زندگی کنند. آنها مصرف کنندگان ایده آل رویای آمریکایی هستند و به یک عامل قدرت نرم تبدیل می شوند که تقریباً همیشه، به دلایل آرمان گرایانه، عقاید اندیشه ای لیبرال را با عقایدی دیگر جایگزین می کنند که در نتیجه به نفع ایالات متحده امریکا می باشد.
آمریکا ترجیح می دهد که ده ها میلیون دلار را برای اعمال "قدرت نرم" و داشتن لابی قوی متشکل از سمن ها و رسانه های گروهی در کشورهایی هزینه کند و نیز امکان نفوذ در قدرت داشته باشد. این برای آمریکا بهتر از آن است که صدها میلیون دلار را برای حمایت از درگیری نظامی محلی هزینه کرده؛ ده ها تن از سربازان خود را در درگیری ها از دست بدهد و دائماً در حال تلاش برای کنترل میلیون ها شهروند که از او متنفرند؛ باشد. (در قرقیزستان، ایالات متحده، بر اساس تخمین های مختلف، سالانه ۵۰ تا ۸۰ میلیون دلار هزینه می کند)....»
یادآور می شود ویژه نامه اخیر دو هفته نامه قرقیزستان توسط پرویز قاسمی و آسیه بایوا، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در قرقیزستان ترجمه و برای انتشار در ایران آمده شده است.
نظر شما