به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه صلح کارنگی در تحلیلی نوشت : دولت آمریکا از زمانی که وارد عراق شده، از ناتوانی عجیبی رنج می برد. آمریکا در حالی که روند دردناک رهایی از عراق را آغاز می کند؛ در خطر تکرار اشتباهاتی قرار دارد که در زمان ورود به این جنگ مرتکب شده است.
"مویزز نیم" (Moisés Naím ) نویسنده این تحلیل، وزیر اسبق صنعت و بازرگانی ونزوئلا، ناظر و ناشر مجله فارین پالیسی و یکی از شش عضو شورای بین المللی اقتصاددانان مجله تایم خاطر نشان می کند: این مسئله واقعا عجیب است، زیرا چنین اجماع محکمی درباره اشتباهاتی که هم اکنون صورت می گیرد، به دست آمده است.
وی معتقد است که لیبرالها و محافظه کاران،جمهوریخواهان و دموکرات ها، مدافعان و منتقدان این جنگ همگی در همان لیست اشتباهات قرار گرفته اند : اعزام نکردن نیروهای کافی، پیش بینی نکردن درست آموزش و تجهیزاتی که نیروها به آن نیاز داشتند، برچیدن ارتش عراق، شکست درجلوگیری ازغارتگری، پاکسازی اعضای حزب بعث از مشاغل دولتی، واگذاشتن هزاران خانواده عراقی بدون درآمد و سرویسهای خدماتی مهم که از داشتن پرسنل مورد نیاز خود ناامید شده اند، تعبیر اشتباه از ماهیت دشمن، دست کم گرفتن نزاع بین شیعه و سنی، قضاوت اشتباه از نفوذ ایران، سوریه و جهادیون خارجی و اسراف کردن هزینه های بازسازی از این نوع اشتباهات هستند.
نویسنده معتقد است که آمریکا مسلما نمی تواند تعهدی دوباره را در برابر این اشتباهات خاص ایجاد کند، اما هنوز به طور شگفت آوری، فرضیه های درست و پیشنهادهایی برای گامهای بعدی در عراق وجود دارند .
در بخشی از این تحلیل با عنوان "اغراق در تواناییهای دولت عراق" آمده است :4 سال پیش دولت آمریکا فکرمی کرد که درعراق سلاحهای کشتار جمعی وجود دارد که البته این فکر اشتباه بود؛ ما در این 4 سال دریافتیم که تواناییهای بنیادی عراق از آنچه که انتظار می رفت، بسیار فاصله دارد.
در بخشی نیز با عنوان "اغراق درباره تواناییهای دولت آمریکا" آمده است : چنین هشداری نیز درباره دولت آمریکا وجود دارد. به نظر می رسد که ما دائما فریب خورده ایم که دولت به مقادیر عظیم پول و پیشرفته ترین فناوریها دسترسی دارد و اینکه با یک بروکراسی با پرسنل خوب اداره می شود که این پرسنل توسط بهترین سیستم جهانی آموزش دیده شده اند. مسلما این پیشرفتها برای اداره عملیات عراق به گونه ای موثر کافی نیست .
نیم تصریح می کند: متاسفانه دولت آمریکا در ارائه راه حلهای غیرنظامی خیلی خوب عمل نکرده است. موج کتابهایی که لیستی از اشتباهات آمریکایی ها را درعراق ارائه می دهند؛ باید سبب شود که وقتی مقامها استراتژیهای جدید را پیشنهاد می دهند که موفقیت آنها به ملت سازی و توسعه دموکراسی بستگی دارد، مکثی کنند .
|
آمریکا در برخورد با عراق ، امروز خود را - از نظر نظامی، سیاسی، و ملی - تنها می بیند. |
|
آخرین مسیر( افزایش شمار نظامیان آمریکایی در عراق) که تنها ایده جدید موثر طی ماههای اخیر بوده، الزاما یک تصمیم نظامی است. این بار حتی انگلیس هم به طرف مخالف حرکت می کند. این استراتژی به هیچ وجه از حمایت خارجی برخوردار نیست. |
نیم تصریح می کند: این جنگ 4 سال طول کشیده است و تلفات بسیار بالایی داشته و 500 میلیارد هزینه در بر داشته است، اما برای چه پایانی؟ امروز حتی به نظر نمی رسد که ژنرالها فکر کنند که گزینه نظامی ابزار اصلی برای حل مشکل عراق باشد. به نظر می رسد که دولت ، کنگره و تعداد بسیاری زیادی از مفسران از این درس روشن چشم پوشی کرده اند.
به گزارش مهر، در پایان این تحلیل آمده است: یک نشانه روشن از ناتوانی آمریکا ، شکاف آشکار بین سطح دستاوردهایی است که انتظار آن می رفت و آنچه که واقعا باید به دست آورد. افسوس که این امر کاملا نیازمند عملکرد آمریکا در عراق است.
نظر شما