به گزارش خبرنگار مهر، کتاب ساکنان اولیه زاگرس در عصر پارینهسنگی جدید که از سری انتشارات زاگرسشناسی بنیاد است، توسط سونیا شیدرنگ باستانشناس و متخصص این دوره نگاشته شده است.
شیدرنگ در خصوص دلایل نگارش این کتاب گفت: رشته کوه زاگرس نقش مهمی در شکل گیری فرهنگهای جوامع انسان مدرن (اجداد احتمالی انسانهای امروزی) در فاصله زمانی بین ۲۰ تا ۴۰ هزار سال پیش داشته است.
همزمان با انقراض انسان نئاندرتال و ورود نخستین انسانهای مدرن به منطقه زاگرس تغییر جمعیتی گستردهای روی داد که شواهد آن در کاوشها و بررسیهای باستانشناسی در نقاط مختلف زاگرس خصوصاً در استانهای کرمانشاه، لرستان و فارس یافت شده است.
وی با اشاره به اینکه بقایای جسمانی این انسانها بطور پراکنده و محدود در زاگرس یافت شده گفت اطلاعات ما درباره آنها بیشتر حاصل بررسی دستساختهها و بقایای خوراک و استقرار آنان در غارها و محیطهای باز زاگرس است.
وی در ادامه گفت: فرهنگ جدیدی که احتمالاً از طریق این انسانها وارد زاگرس شد، دارای کهنترین شواهد استفاده از اشیا تزئینی کمیاب در ایران مثل آویزهای ساخته شده از صدف دریایی و دندان حیوانات بود.
شیدرنگ در خصوص فصلهای کتاب گفت: در فصول اولیه به طور کلی به دوره پارینهسنگی جدید و ویژگیهای آن در اروپا و جنوب غرب آسیا پرداختم و پس از آن مروری بر تاریخچه پژوهشهای باستانشناسی در مکانهای این دوره در زاگرس داشتم. در هفت فصل اصلی کتاب به مناطق فرهنگی و مکانهای کاوش شده مهم زاگرس که آثار این دوره در آنها یافت شده مثل پناهگاه ورواسی و غارخر در کرمانشاه، غار یافته در لرستان، اشکفت گاوی و غار بوف در فارس پرداختم و همچنین مروری بر آثار مهم این دوره در خارج از زاگرس مثل گرمرود در مازندران و مکانهای نزدیک کاشان داشتم. در فصول پایانی نیز مروری کوتاه به برخی از مکانهای نویافته دوره پارینهسنگی جدید زاگرس دارم که طی دهههای اخیر شناسایی و کاوش شدهاند. فصل پایانی کتاب نیز جمعبندی فصول پیشین و ارائه چشمانداز کلی از دوره پارینهسنگی جدید در زاگرس است.
نویسنده این کتاب دکترای تخصصی خود را از دانشگاه بوردو فرانسه در زمینه شواهد باستانشناختی نخستین پراکنش فرهنگ انسان مدرن در زاگرس دریافت کرده و سپس دوره پسادکترای خود را در اتریش با پژوهش بر روی مجموعه ابزارهای سنگی مکانی از دوره پارینه سنگی جدید در نزدیکی وین انجام داده است.
شیدرنگ تاکنون در نزدیک به بیست کاوش باستانشناسی در فرانسه، ایتالیا و ایران مشارکت داشته و خود سرپرستی کاوش در پنج غار و پناهگاه پارینهسنگی را در استانهای کرمانشاه، کردستان و لرستان به عهده داشته است. پژوهشهای اخیر وی بیشتر بر چگونگی تغییرات فرهنگی از دوره پارینه سنگی میانی به پارینه سنگی جدید در غرب و جنوب زاگرس متمرکز بوده است.
نظر شما