به گزارش خبرگزاری مهر، دفتر شعر «دیوانگی‌ها» اثر مجید پروازی به تازگی توسط انتشارات سیب سرخ در ۱۱۹ صفحه و بهای ۲۵ هزار تومان روانه بازار کتاب شده است.
پروازی درباره این کتاب گفت: دیوانگی‌ها نخستین اثر مستقل من است اما در کتاب‌های دیگری نظیر گزیده شعر شاعران گیلان با عنوان «مُرکبِ سبز» نیز قطعاتی از من در دست انتشار قرار دارد و در کنار آن گزیده‌ای از اشعارم نیز در حدود ۱۰ سال هست که در فضای مجازی منتشر شده. برایم مهم است که عنوان کنم بنده نه برای حضور در این کتاب‌های گزیده پول دادم و نه کوچک‌ترین رابطه‌ای داشتم و نه عضوی از اعضای مافیاهای انتشار شعر بودم، هر چه که بوده صرفاً به خاطر شعرم رخ داده و شاید سختگیری‌هایی که در کار شعر دارم و خودم را سخت‌تر از هر کسی تحلیل می‌کنم در این مساله بی‌تاثیر نبوده است.
این شاعر در ادامه درباره ویژگی‌های دفتر شعر «دیوانگی‌ها» اشاره کرد: ایجاد دفتر شعر دیوانگی‌ها تقریباً ۱۰ سال طول کشید که خودش را برای چاپ به من تحمیل کند (از ابتدای ۹۱ تا ۹۹) وگرنه می‌توانستم مثل خیلی از افراد سالی چند کتاب چاپ کنم. دیوانگی‌ها همانطور که در مقدمه کتاب اشاره کرده‌ام گلچینی انتخاب شده از میان تعداد زیادی شعر هست (بیش از هزار شعر) و حاصل اولین زیبایی شناسی‌ام به شعر و زندگی و هستی. بنابراین تعداد زیادی از شعرهای این بازه زمانی ده ساله را کنار گذاشتم و فقط ۱۰۰ قطعه از آنها را در نظر گرفتم، چون کیفیت در شعر برایم مهم بوده و علاقه‌ای به کتاب سازی و نگاه کمیت محور به تعداد کتاب چاپ شده و ایجاد رزومه‌های سطحی نداشتم و نخواهم داشت، این کارها برایم بی‌معنی است.
پروازی افزود: من شعر و نویسش را از ابتدای سال ۹۱ به صورت جدی و حرفه‌ای شروع کردم که در این آغاز سه عامل نقش بیشتری از سایر عوامل داشت. اول اینکه به درکی می‌رسیدم که نقص‌های زندگی و هستی را برایم آشکار می‌کرد و در مبارزه با این نقص‌ها بود که هنر وارد بازیِ زندگی‌ام شد و از من، آدمِ دیگری ساخت، یک پوست انداختنِ واقعی و تمام عیار. دوم تأثیری بود که شعرهای شمس لنگرودی در آن زمان بر من وارد کرد و مرا به شدت علاقه‌مند به شعر و دنیاهایش کرد و سوم هم تأثیر مطالعات فلسفی مختلف از نیچه و شوپنهاور گرفته تا لیوتار، فوکو و خیلی از فلاسفه دیگر. البته بر این باورم که هر شاعر و نویسنده‌ای زندگیِ خود را می‌نویسد و این می‌تواند خیلی تازه باشد یا نباشد، بسته به زندگی منحصر به‌فرد نویسنده‌اش دارد. چیزی که در مورد نوشتنم می‌توانم مطرح کنم این است که شعرهایم، پاسخ‌های ذهنم بوده نسبت به نقص‌هایی که در ماهیت هستی، زندگی و انسان‌ها وجود دارد، کمبودها، کابوس‌ها، تهدیدهایی مشترک در جهان امروز که سیستم‌های سرمایه داری با برنامه‌های مدون بر انسان‌ها تحمیل می‌کنند و بردگیِ مدرن را به عنوان جایزه تحویل انسان‌ها می‌دهند که نتیجه‌ای جز رنج و تخریب زندگی برای انسان‌ها در پی نداشته و ندارد.
وی در ادامه با بیان اینکه دیوانگی‌ها دغدغه زبان و فرم دارد و این به آسانی در شعرهای این دفتر مشخص هست، عنوان کرد: شعرهای این اثر به شدت ایجاز دارند، فشرده، مینیمال و با موسیقی و آهنگ درونی طوری کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند که هر نوع جابه‌جایی بین کلمات یا سطرها شعر را از اجرای خودش دور می‌کند، به سختی در کل کتاب می‌توان کلمه‌ای را پیدا کرد که کارکرد نداشته باشد و بتوان آن کلمه را حذف کرد و هیچ اتفاقی در شعر نیفتد، کلمه بسیار مهم هست و برای قشنگی به کار نرفته و این دیدگاه در سراسر کتاب رعایت شده. از این نظر کتاب همگن هست در زبان و ریتم و آهنگ درونی شعر. من در نیمه اول دهه نود سهل و ممتنع و ساده می‌نوشتم و در نیمه دوم دهه نود پیچیده و فردا و فرداها را نمی دانم چطور بنویسم، واقعیت اینکه ما در زمان‌های مختلف، انسان‌های مختلفی هستیم و گریزی از تغییر نیست و غیر از این اگر باشد خیلی عجیب خواهد بود. اما نه ساده نویسی، ساده لوحانه نویسی است و نه پیچیده نویسی، هذیان نویسی. دیوانگی‌ها سرشار از استعاره‌های متعدد و تصاویر بوده که سعی دارد خواننده را به تأمل و تفکر عمیق‌تر سوق دهد با جست‌وجوهای جدید و کشف‌های قابل ملاحظه از طریق کنکاش در ذهن خودآگاه و ناخودآگاه شاعر. بیشتر شعرها سورئال هستند و به چالش می‌کشند انتخاب‌های عقل محور را و به نوعی خواننده را با فضاهایی تأمل برانگیز مواجه می‌کنند و این در کنار دغدغه‌ی زبان، ترکیب مناسبی را ایجاد کرده، دیدن محتوا و فرم در کنار یکدیگر و توأمان
پروازی همچنین گفت: بیشتر قطعه‌های دیوانگی‌ها عاشقانه هستند اما دغدغه‌های اجتماعی، انسانی، سیاسی، زندگی و مرگ نیز حضور دارند.
نظر شما