به گزارش خبرگزاری مهر، فردا قرار است دور دوم گفتگوهای ایران و آمریکا باز هم در سطح سفرای دو کشور در خصوص عراق برگزار شود و بار دیگر گمانه زنی های بسیار در این باره در رسانه ها و محافل رسمی صورت می گیرد.
"جیم لوب" Jim Lobe تحلیلگر آمریکایی و یکی از منتقدین سیاست های جرج بوش رئیس جمهوری آمریکا و تیم نومحافظه کار وی درباره نتایج و بروندادی که گفتگوهای ایران و آمریکا می تواند داشته باشد، می گوید : حقیقت این است که به نظر می رسد هر دو طرف خواهان گفتگو هستند و این می تواند به عنوان یک حسن نیت و علامتی مثبت تلقی شود.
او همچنین در خصوص حمایت از این گفتگوها و اینکه آیا این روند مخالفینی در آمریکا دارد یا خیر چنین می گوید : در آمریکا هنوز جنگ طلبانی وجود دارند به ویژه محافظه کارانی که در اطراف دیک چنی معاون رئیس جمهوری آمریکا قرار دارند و شدیداً مخالف هر شکل از همکاری با ایران حتی در خصوص عراق هستند.
وی در ادامه می گوید : اما در اینجا این سؤال مطرح است که قدرت آنها در دولت به چه میزان است. پنتاگون تحت رهبری رابرت گیتس به طور آشکار موافق و طرفدار گفتگو با ایران است و وزارت خارجه نیز از مدتها پیش خواهان گفتگو با ایران در خصوص مسائل مهم بوده و برای نمونه طرفدار آزادی ایرانیانی بوده است که در ژانویه در اربیل عراق از سوی نیروهای آمریکایی دستگیر شده اند، اما روشن نیست که آیا موافقین موازنه قوایی را با مخالفین گفتگو در کاخ سفید برقرار کرده اند یا خیر.
این تحلیلگر در ادامه به مهر می گوید : برای مثال چنی بسیار با نفوذ و به اندازه کافی زرنگ است و می داند که نشست های دوجانبه که هر دو ماه یکبار رخ می دهد، محدود به عراق می شود و به مسائل دیگر منتهی نخواهد شد و سرانجام به افکار عمومی آمریکا و اروپا گفته خواهد شد که واشنگتن تلاش کرد تا با ایران همکاری کند اما ایران به اندازه ای که باید انعطاف به خرج دهد نشان نداد.
به گزارش مهر، برخی از افراد بر این باورند که تداوم گفتگوها تنش ها را کاهش خواهد داد، اما این نکته همچنان ذهن آگاهان را به خود مشغول داشته است که در این گفتگوها آمریکا حاضر به دادن چه امتیازی به ایران است و آیا فرصتی که ایران در این مذاکرات به آنها دست خواهد یافت به اندازه ای فرصت های آمریکا خواهد بود یا خیر؟
جیم لوب در پاسخ به پرسش بالا می گوید: دوباره من فکر می کنم که گفتگوها می تواند به کاهش تنش ها کمک کند درست مانند گفتگوهای ایران با عربستان در خصوص مسئله لبنان که به نظر آمد به کاهش تنش ها کمک کرد، اما این مسئله بستگی زیادی به توازن قدرت بین بازها و کبوترها در آمریکا یا عمل گرایان و نومحافظه کاران هم در واشنگتن و هم در تهران دارد و تعیین این موضوع و تاکید بر آن بسیار دشوار است.
وی همچنین در این باره که آیا گفتگوها به مسائل فراتر از عراق همچون امنیت در خلیج فارس و افغانستان و کشمکش های خاورمیانه خواهد رفت یا خیر می گوید: اگر گفتگوها درباره عراق به نتایج و تفاهم های ملموسی دست پیدا کند، یعنی اینکه اگر آنها پا را فراتر از اظهار نظرهای رسمی بگذارند آنگاه شما می توانید شاهد پیشرفتی مهم به سوی توافقات وسیع در خصوص تمامی مسائل مورد اشاره باشید، اما در عین حال آمریکا در نهایت بیشترین نگرانی را از جانب برنامه های هسته ای ایران دارد و بعید است که کاخ سفید در صدد توسعه گفتگوها به حوزه های دیگر باشد مگر اینکه آنها متقاعد شوند که ایران خواسته های غرب را در خصوص آن مسئله جدی می گیرد. اگر این اتفاقات رخ دهد فکر می کنم که در خصوص یک سری از مسائل گفتگوها آغاز شود همانطور که درباره کره شمالی این اتفاق افتاد.
نظر شما