به گزارش خبرنگار مهر، ماجرای آسیب دیدگی پگاه آهنگرانی بازیگر جوان سینمای ایران در حال بازی در فیلم "آتش سبز" محمدرضا اصلانی از حاشیه هایی بود که پررنگی آن به متن کشیده شد، بدون آنکه چیزی به اصل خبر روز اول اضافه شود. نفس رسیدن به این خبر هم به نظر می آید بیش از هر چیز سهوی و در پی یک خبرگیری عادی صورت گرفته است.
هر چند سقوط این بازیگر جوان که باید در یک تور ماهیگیری قرار می گرفته و به خاطر پوسیدگی تور از ارتفاع سقوط کرده، نشانگر ضعف امکانات و اهمیت ندادن به امنیت جانی این قشر است. ولی وقتی سیر اطلاع رسانی و تکمیل این خبر را در چند روز اخیر بررسی می کنیم می بینیم چیزی بیش از آنچه در اولین خبر مطرح شد از حیث تکمیل خبررسانی به آن اضافه نشده است.
پرداختن به نکاتی چون انتقال به فلان بیمارستان در تهران، تغییر بیمارستان یا صحبت های منیژه حکمت مادر پگاه که منتظر مشخص شدن درمان وی و دنبال کردن شکایت از چگونگی پیش آمدن این اتفاق است هم هر کدام سازی جدا می زنند و در مجموع نه تنها خبر ابتدایی را تکمیل یا تصحیح نمی کنند، بلکه در کل تصویری نامشخص از این اتفاق ترسیم می کنند که خبررسانی صحیح می توانست آن را بدل به حاشیه ای برجسته در هفته گذشته کند.
* هفته گذشته خبر نمایش فیلم "تایتانیک" در تلویزیون و دوبله آن در گفتگو با مدیر دوبلاژ روی خط خبر یک خبرگزاری و پس از آن روزنامه ها قرار گرفت. خبر به قدری جزئی نگر بود که به دوبلورهای کاراکترهای مختلف هم پرداخته و برخی انگیزه ها از پخش این فیلم در تلویزیون برای جلب رضایت مخاطب جوان و ... عنوان شده بود.
خبرگزاری مهر در موضعگیری منطقی نسبت به امکان نمایش چنین فیلمی از تلویزیون، در مطلبی تحلیلی به عبور از خطوط قرمز تلویزیون در این فیلم اشاره و بهانه مدیر دوبلاژ را نیز با توجه به ادله رد کرد، چرا که این فیلم را از همان نسخه ای پرده ای مخاطبان دیده اند. در این مطلب با استناد به خبر منتشر شده نه نامی از شبکه تلویزیونی خاصی برده شد و نه حتی اشاره به اسامی دوبلورها و مدیر دوبلاژ و ...
اما واکنش شبکه سه که ساعاتی پس از انتشار خبر با خبرگزاری در ارتباط قرار گرفتند و خواستار تکذیب خبر شدند از اتفاقات جالب و کم نظیر است. در حالی که این خبرگزاری از شبکه ای خاص نام نبرده و در واقع به خبری استناد کرده که از طرف خبرگزاری دیگری گرفته و در روزنامه دیگری چاپ شده و یک روز هم از انتشار آن گذشته، واکنش شبکه سوم و اصرار برای درج تکذیبیه خبر در این خبرگزاری جای تعجب داشت!
در هر صورت خبر تکذیب شد و با ذکر این نکته که "تایتانیک" به دلیل درونمایه غیراخلاقی امکان پخش از سیمای جمهوری اسلامی را ندارد و تنها بخش هایی از آن در برنامه ای برای پرداختن به جلوه های ویژه فیلم دوبله شده، این پرونده به گونه ای نامعمول بسته شد.
* فیلم "یک شب" به کارگردانی نیکی کریمی پس از نمایش در جشنواره فجر دو سال پیش و سفرهای دور دنیا با حضور کارگردان و تهیه کننده در فرهنگسرای هنر به نمایش درآمد. در حالی که چندی قبل صحبت از اکران فیلم های فرهنگی به گونه ای خاص بود و نام "یک شب" هم در این دسته فیلم ها قرار گرفت، کمی بعد کریمی با اعتراض به این گروه بندی عنوان کرد فیلم اولش را در گروه سینمایی اکران خواهد کرد.
اما در جلسه ای که پس از نمایش فیلم برگزار شد، نیکی کریمی عنوان کرد که فعلاً از اکران "یک شب" منصرف شده تا شرایط بهتری برای نمایش فیلمش فراهم شود. در این جلسه پرسش و پاسخ مخاطبان فیلم هم پرسش های خود را به صورت رو در رو از کارگردان و تهیه کننده پرسیدند. پرسش هایی که بیش از هر چیز در جهت راضی نشدن آنها از ریتم و ساختار کلی فیلم بود. هر چند این نکته برای تماشاگران قابل درک بود که با یک فیلم متفاوت رو به رو هستند.
کریمی به همه انتقادها و پرسش ها با یک جمله منطقی و مشابه پاسخ می داد که "این سینمای مورد علاقه منه و به شما حق می دم دوستش نداشته باشین". اما باید این نکته را یادآور شویم که مسئله فقط بر سر اختلاف سلیقه و دوست داشتن و نداشتن نیست. بالاخره همین که مخاطب درک این موضوع را دارد که از چنین فیلمی انتظار قصه گویی متعارف را نباید داشته باشد، قدم مهمی برداشته و مهمتر اینکه هم مخاطب، هم ما و هم کارگردان می دانیم این سبک و سیاق یا سینمای خاص هم ساخته دست کریمی نیست و بالاخره مبدعانی دارد و نمونه هایی که علاقمندان خاص خودش را دارد.
مسئله بر سر این است که وقتی یک روند و سبک و سیاق به شهادت اکثریت نتوانسته مخاطبی را راضی نگه دارد که اتفاقاً عام هم نیست، یک جای کار ایراد دارد و کارگردان نمی تواند خود را پشت این جمله دموکراتیک مخفی کند. کریمی حتی در جهت رد ریتم کند فیلم جمله ای گفت که در واقع راه را برای برقراری هر نوع دیالوگی با مخاطبش بست: "حتی زمان 90 دقیقه هم برای من کم بود که بخواهم یک شب از زندگی نگار را به تصویر بکشم و مجبور شدم برخلاف میلم ریتم فیلم را تندتر کنم. ایده آل من ریتمی کندتر از این بود!"
* اگر کسی نام مسعود کیمیایی را شنیده و یکی دو کار او را هم دیده و چند مجله سینمایی را هم دنبال کرده باشد، حتماً می داند منتقدی به نام جواد طوسی وجود دارد که وکیل دادگستری است، امروز رئیس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی است و صد البته از علاقمندان سینمای کیمیایی. وصف این علاقمندی از حوصله این مطلب خارج است و به عنوان یک پیش فرض در نظر گرفته می شود.
طوسی که شنیده می شد از فیلم اخیر کیمیایی "رئیس" مانند همیشه راضی نیست، در گفتگوی تلفنی با یک برنامه زنده رادیویی که به نقد و بررسی "رئیس" می پرداخت، به گونه ای منطقی و با ادله حساب شده و دقیق دلایل خود را برای فاصله گرفتن کیمیایی از اجتماع روز به خصوص در سه فیلم اخیر خود "سربازهای جمعه"، "حکم" و "رئیس" برشمرد و نقاط اوج او را فیلم های "قیصر"، "گوزن ها"، "خط قرمز"، "رد پای گرگ" و "اعتراض" نام برد.
طوسی با اشاره به نوعی فرم گرایی که اصول روایت و قصه گفتن را در آثار متأخر وی کمرنگ کرده، "رئیس" را به گونه ای آسیب دیده از این وجه دانست و خواندن مطلب خود را در شماره جدید ماهنامه فیلم توصیه کرد. ما هم خواندن این مطلب را به مخاطبان توصیه می کنیم که خواندن مطلبی از طوسی در تحلیل سینمای کیمیایی با آگاهی به برهه های زمانی کار او و البته کالبدشکافی نقاط ضعف و قوت "رئیس" خالی از لطف نیست.
نکته دیگر در این خصوص در مورد طرفداران مسعود کیمیایی است که حتی برنامه رادیویی در مورد فیلم "آقایشان" را از دست نمی دهند. در دو برنامه ای که به نقد و بررسی فیلم "رئیس" پرداخته شد، طرفداران کیمیایی کوچکترین نقدی در مورد کیمیایی را از نظر دور نداشتند و با تماس های تلفنی خود همه موارد را اصلاح کردند!
* هفته پیش در خبرها آمده بود قرار است جواد رضویان بازیگر به مجموعه طنز "چارخونه" اضافه شود آن هم برای نقش پسر شکوه خانم و منصورخان که از خارج برمی گردد. تحلیل ها در این خصوص که آمدن رضویان راهکاری برای نجات مجموعه از رکودی است که گرفتار آن شده، به دنبال آن خبر در روزنامه مورد نظر آمده بود.
در حالی که مهر واکنشی به این خبر به دلیل تأیید نشدن رسمی آن نشان نداد، هفته گذشته یک روزنامه صبح در یادداشتی در صفحه "خبر آخر" این خبر را از سر لطف به مهر نسبت داد، با این لفظ که چنین نقشی را خبرگزاری مهر برای رضویان در نظر گرفته! در ادامه نقل قول مبهمی از سروش صحت کارگردان مجموعه آورده که دقیقاً نقطه نظر نویسنده یادداشت و نسبت دادن منبع خبر به این خبرگزاری و ... از آن مفهوم نبود.
نظر شما