این مولف و پژوهشگر ادبی، در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: ثمثیل های مولانا نه تنها از جهت محتوا بلکه از نقطه نظر زیبایی نیز نظیر و در نوع خود منحصر به فرد است. درواقع صرف نظر از اندیشه، اشعار مولانا برای کوچک و بزرگ از هر طیف و سن و زبانی که باشند قابل درک است.
نویسنده "عمارت دیگر" (شرح شعر نیما) افزود: نکته مستتر دیگر در آثار مولانا، داشتن بار آموزشی است؛ به این شکل که تمام آثار او به مخاطب پیام می دهد. همچنین آثار مولانا به ترویج فرهنگ تعبد می پردازد و این ویژگی در زمان او و بعد از او بسیار مورد توجه قرار گرفت. خلوصی که در این تعبد وجود دارد حتی در تمثیل های وی و نتیجه گیری های اخلاقی آثارش نیز به خوبی مشهود است.
این محقق ادبی تصریح کرد: مولانا در نحوه بیان و انتقال مفاهیم عارفانه هم بی پرواست و این بی پروایی به زیبایی آثارش کمک کرده است. مولفه ای که امروز به وضوح در آثار میلان کوندرا یا گابریل گارسیا مارکز مشاهده می کنیم و به اشتباه تصور می کنیم که آنها در زمینه بیان برخی وقایع بی پروایی به خرج داده و یا نوآوری کرده اند در صورتی که مولانا قرن ها پیش این راه را رفته بود.
محمدعلی شهرستانی در پایان خاطرنشان کرد: آنچه مسلم است شرقی ها بیش از اروپایی ها به امور ماورایی توجه داشته اند. البته من معتقدم در ادبیات معاصر بیشتر این مسئله به چشم می خورد. درمجموع اگر بخواهیم به نمایندگی از شاعران کلاسیک مولانا را به عنوان نماینده برگزینیم باید بگوییم او با آثار خود فرهنگی را ارائه کرد که تعبد و خلوص را به همراه داشت؛ مولفه هایی ماورایی که در اثر به حقیقت نزدیک شدند و وجوه جاودانه یافتند. درواقع حتی توجه داشتن به افق های ماورایی هم نتوانسته شاعران کلاسیک ایران را از معنا و حقایق جامعه باز دارد.
نظر شما