خبرگزاری مهر - گروه استانها: چند روزی از اربعین حسینی نمیگذرد که فضای شهر بجنورد مزین به عنوانی شده که یادآوری کند دیار بابالرضا مفتخر به خادمی زوار پیاده حرم مطهر رضوی نیز هست.
میزبانی از زائرینی که با پای پیاده عزم حرم آقا جانمان، علی بن موسیالرضا (ع) کردهاند، افتخار بزرگی است که نصیبمان شده؛ آخر یکی از معبرهای ورود به مشهد مقدس بودن این امتیازات ویژه را هم دارد.
جلسات متعددی هم در استان با همین موضوع برگزار شده و دستگاههای متولی و دخیل در میزبانی هر کدام وظیفه خودشان را شناختند تا شاید گوی خدمت را از هم بربایند و هر کدام توشه خود از این سفره گستره را بردارند.
امسال نیز همانند سالهای گذشته حرکت به سوی دیار عشق برپا است به طوری که طبق گفته مدیرکل تبلیغات اسلامی استان بیش از ۱۵ هزار نفر در قالب ۱۰۳ هیأت مذهبی عازم حرم مطهر رضوی هستند.
وصفی کوتاه از حس و حال زائران
همین مقدمه انگیزهای میشود تا در یک بعد از ظهر در مسیر منتهی به مشهد مقدس در حدفاصل آشخانه- بجنورد چند قدمی همراه زائرین پیاده شوم.
با ماشین از بجنورد به سمت آشخانه حرکت میکنم؛ در مسیر روبرویم دستههای ۲ تا ۵ نفرهای را میبینم که در حال عزیمت به سمت مشهد هستند.
در نزدیکی یکی از چادرهای هلال احمر میبینم که امدادگری در حال کنترل فشار خانم پا به سن گذاشتهای است و روحانی که با سینی شکلات در دست به استقبال زائرین آمده است.
حاج آقا سینی شکلات را سمت من هم تعارف میکند. با لبخندی میگوید: دهانت را شیرین کن! شکلات را بر میدارم و به سمت دَرِ چادر حرکت میکنم. جوان امدادگر با لحنی محترمانه میگفت: ببین مادر جان… توصیههای بهداشتی و امدادی خود را با لفظ مادر جان آغاز میکرد.
چشمش که به من میافتد بر روی صندلی خود جابهجا میشود و زیر لب سلامی میدهد؛ کف دستانم را بالا میگیرم و آرام میگویم: خواهش میکنم، راحت باش! همانطور که در حال مرتب کردن دستگاه فشارسنج بود به نشانه ادب در برابر مادرجان! میایستد. مادر پیر هم بلند میشود که به مسیرش ادامه بدهد و میگوید: «خدا خیرت بده پسرم». این و یکی دو جین دعای دیگر جوان امدادگر را سر کیف میآورد و قد راست میکند و گویی ته دلش قند آب میشود!
به سمت مادر پیر میروم و میگویم خبرنگارم و اگر فرصت دارید چند دقیقهای وقتتان را بگیرم. با دست به کاروانش که جلوتر افتاده اشاره میکند و میگوید: وقت ندارم. پاهایم درد میکند و اگر فاصله زیاد شود باید سریعتر حرکت کنم. همزمان که میگویم خواهش میکنم مادر جان میپرسم: هنوز خیلی راه دارید، سخت نیست برایتان؟! چوب دستیش را به زمین زد و با سرعت بالاتری به راهش ادامه میدهد؛ گفت: نه پسر جان به عشق امام رضا تا جایی که بتوانم میروم.
به سمت امدادگر که در حال مرتب کردن میز کارش بود میروم و سئوالاتم را میپرسم. جوان امدادگر هم با طمانیه همه سؤالتم را پاسخ میدهد. میگوید: ایستگاه سیار ما برخلاف پایگاههای ثابت فقط با هدف خدمترسانی به زائرین پیاده ایجاد شده و از روزهای نزدیک به اربعین کار ما شروع شده و خدمات امدادی اولیه را خدمتشان ارائه میکنیم؛ بیشتر مراجعهکنندهها برای مداوای تاولهای پاهایشان است.
صحبت با جوان امدادگر که با عشق بیریا به امام خوبیها در حال ارائه خدمات به زائرین بود با آمدن چند مراجعهکننده دیگر ادامه پیدا کرد و من هم برای اینکه مزاحم کارش نشوم از او خداحافظی میکنم.
به روستای بدرانلو که میرسم چند زائر را میبینم که از پایگاه ثابت هلال احمر در مقابل ورودی این روستا خارج میشوند. به سمت پایگاه میروم؛ میبینم که زائرین علاوه بر خدمات امدادی برای اقامه نماز از این فضا استفاده میکنند.
تصاویر زیبای حرکت دستههای کوچک عزاداران علی بن موسی الرضا (ع) که به سمت حرم رهسپارند و خدمات امدادی و پذیرایی از زائرین واقعاً حلاوت خاصی دارد.
برای کسب اطلاعات دقیق از جزئیات خدمات هلال احمر خراسان شمالی تماسی با مدیرعامل این مجموعه برقرار میکنم.
امدادرسانی هلال احمر به زائران حرم رضوی
ابوالفضل محبان در گفتگو با خبرنگار مهر میگوید: آماده باش و استقرار چادر در مجاورت ۱۴ پایگاه ثابت و ۲ پست موقت تابستانه و راهاندازی قرارگاههای ارائه خدمات به زائرین پیاده حضرت علی بن موسی الرضا با عنایت به حضور مجموعه هلال احمر در جادهها یکی از وظایف محوله به این مجموعه است.
مدیرعامل جمعیت هلال احمر خراسان شمالی تصریح کرد: پلیس راه امینالله (بجنورد)، مسجد امام سجاد (ع) شیروان، دوراهی روستای زیارت در شهرستان شیروان، مجتمع شیخی حد فاصل شهرستانهای فاروج به شیروان و دوراهی تیتکانلو- جعفرزاده محلهای ارائه خدمات هستند.
وی در ادامه افزود: ارائه خدمات امدادی از قبیل درمان آبله پا، گرمازدگی، تست فشار خون و قند خون به زائرین در دستور کار مراکز ما است.
محبان بیان کرد: با هماهنگیهای انجام شده و با هدف خدمت رسانی در خور شأن زائرین، کلیه پایگاههای هلال احمر در مسیر منتهی به حرم مطهر رضوی برای اقامه نماز و اسکان اضطراری آماده پذیرایی است.
برای بهره بردن از فیض هم قدمی با زائران، دو سه کیلومتری را در کنار آنها راه میروم. در طول سفر کوتاه خود گاهی با افراد هم کلام میشدم. برخی با عشق خود به دیار یار میروند و برخی برای اجابت دعایشان؛ برخی نیز که خود را از غافله اربعین جامانده میبینند راهی مشهد شدهاند تا شاید اندکی از غم دوری مسیر نجف تا کربلا کاهش یابد.
نظر شما