ایمان دبیری بازیگر نقش مازیار عباسی در نمایش «لحد» که تا ۳۰ تیر در تالار حافظ روی صحنه است درباره نقشی که در این نمایش برعهده دارد به خبرنگار مهر گفت: مازیار کاراکتری است که در نمایش «لحد» به دست پدر و مادرش به قتل می‌رسد و روح او در طول نمایش به دنبال چرایی این اتفاق است.
وی ادامه داد: در واقع مازیار سعی دارد تا ریشه‌های خشونت را پیدا کند و برای کنکاش این حادثه از کودکی تا زمان حال را بررسی می‌کند. عدم درک شدن و شناخت توسط پدرش از بزرگترین دغدغه‌های اوست و ما شاهد نوجوانی مازیار و شکل ارتباط او با پدر و مادرش هستیم و به این بهانه با یکسری خشونت‌ها آشنا می‌شویم.
دبیری درباره اولین رویارویی که به عنوان بازیگر با نقش داشته است، عنوان کرد: به محض اینکه متن را خواندم به یاد اتفاقی که برای بابک خرمدین رخ داد، افتادم و اینکه یک هنرمند چطور و به چه دلیلی در نهایت قساوت کشته می‌شود. خبر قتل او برای جامعه شوک برانگیز بود و برای من هم این اتفاق ناگوار آنقدر کشش و جذابیت داشت که از آن برای بازی گرته‌برداری کنم.
این بازیگر ادامه داد: این اثر شاید واو به واو به زندگی بابک خرمدین شباهتی نداشته باشد اما در مواردی چون هنرمند بودن و به دست پدر و مادر کشته شدن به زندگی او شبیه است. خلاقیت نویسنده و کارگردان شخصیت جدیدی ایجاد کرده است.
دبیری با اشاره به اینکه «لحد» مستندی از فرزندکشی است، افزود: این نمایش دست روی سوژه‌ای عمومی گذاشته است تا نشان دهد وقتی ما با جهان یکدیگر آشنا نباشیم، حتی در رابطه پدر و فرزند هم شاهد اتفاقات وحشتناکی خواهیم بود. معتقدم ریشه این خشونت نسبت به فرزندان به قبل از بچه‌دار شدن خانواده‌ها برمی‌گردد. ما باید اول از هر چیز بدانیم خواستمان از بچه‌دار شدن چیست؟ بچه‌ای که قرار است وارد خانواده، خانه و جامعه شود چه نیازهایی دارد و وظیفه ما به‌عنوان والد در قبال او چیست؟ در واقع حقیقت فرزندآوری بدون اندیشه و آگاهی بعد از ازدواج بدون آشنایی با نیازهای فرزند ممکن است به چنین نتایج وحشتناکی ختم شود.
این هنرمند افزود: این بچه بی‌هیچ پشت و پناهی وارد جامعه‌ای بدون سانسور می‌شود و در جامعه چیزهایی می‌آموزد که ممکن است با نگرش و ذهنیت والدین متفاوت باشد. این تفاوت‌ها باعث ایجاد تضاد و اختلاف‌هایی می‌شود که بعدها در اشکال مختلفی چون خشونت‌های فیزیکی نمود پیدا می‌کند. زمانی که مطالعه و آگاهی درباره تلطیف تضادها وجود نداشته باشد، تضادها می‌تواند به مرگ و درگیری‌های شدید منجر شود.
دبیری با توضیح اینکه نمایش «لحد» به دنبال ارائه راهکار نیست، گفت: در نمایشنامه «لحد» نویسنده به اینکه ریشه خشونت از کجا و چگونه است، پاسخ می‌داد اما گروه اجرا از جواب دادن به این پرسش فاصله گرفت. ما حتی نخواستیم خط ذهنی به مخاطب بدهیم. تنها تلاش کردیم تا با تلنگری بگوییم خشونت وجود دارد و ممکن است همه ما درگیر آن شویم. در واقع رویارویی پدر و فرزندی که هر ۲ درکی از دنیای هم ندارند در ذهن تماشاگر شوک ایجاد می‌کند و تماشاگر با سوال بیرون می‌رود که چه شد و چکار باید کرد؟
وی یادآور شد: مازیار، قربانی تفاوت نسل هاست. او قربانی تفاوت نگاه و نگرش بین نسل خود و پدرش می‌شود. من نمی‌توانم بگویم پدر مازیار شخصیتی سیاه یا تک بعدی است. قطعاً او هم نسبت به پسرش عشق داشته و جاهایی به او افتخار کرده است اما زمانی که تضاد و اختلاف ایجاد شده است یک طرف قضیه سعی نکرده تا شرایط را به سمت آرامش ببرد و مازیار با تمام آرزوها، ایده‌ها و عشقش قربانی این اختلاف می‌شود.
بازیگر نمایش «لحد» در پایان صحبت‌هایش اضافه کرد: مخاطب به‌عنوان یک سرگرمی به این نمایش نگاه نمی‌کند و از زمان اجرا تا پس از آن ذهنش درگیر چرایی اتفاق و آنچه دیده خواهد شد، اما به دور از فاصله گذاری برشتی. هنر در کمدی ترین، رئال ترین و فانتزی ترین شکل ممکن، هیچوقت تماشاگر را بدون سوال رها نمی‌کند. اگر این اجرا ایجاد سوال نکند فاقد اعتبار است.
نمایش «لحد» نوشته میلاد اردوبادی (بر اساس نمایشنامه جنگل آسفالت آرمان طیران) و کارگردانی حسین حیدری پور تا ۳۰ تیر ماه در تالار حافظ روی صحنه است.
بازیگران نمایش به ترتیب حروف الفبا عبارتند از بدرالسادات برنجانی، تاراز (مهدی پورخدری)، ایمان دبیری، آذین رئوف، فریدون ولایی.
نظر شما