به گزارش خبرنگار مهر، آبلوموف که مهم ترین رمان گنچاروف به حساب می آید، مفهومی جدید به فرهنگ ادب جهانی افزوده است. "ابلومویسم" واژه ای است برای بیان ویژگیهای روانی شخصیتی مبتلا به بی دردی درمان ناپذیر و بی ارادگی و ضعف نفس. این ویژگیها ممکن است در جامعه ای به صورت بیماری مزمن و همه گیر درآید، چنان که جزء خصوصیات ملی آن جامعه شود.
گنچاروف اندکی پیش از ورود ناپلئون به مسکو در سیمبیرسک به دنیا آمد و پدرش که بازرگانی فرهیخته بود او را برای تحصیل به یکی از بهترین مدارس مسکو فرستاد. او سپس در رشته زبانهای خارجی و ادبیات در دانشگاه مسکو به تحصیل پرداخت و به عنوان مترجم در اداره تجارت خارجی وزارت دارایی مشغول کار شد. گنچاروف به زبانهای لاتینی، فرانسه، آلمانی و انگلیسی تسلط داشت.
او در مورد شاهکارش آبلوموف می نویسد: طرح این داستان را پیشتر روی هر کاغذی که به دستم می رسید می نوشتم. مثلا به جای جمله ای، فقط به کلمه ای که شاخص آن جمله بود اکتفا می کردم اما داستان در ذهنم نوشته شده بود.
گرچه واژه ابلومویسم اغلب بی دقت به کار برده می شود اما تحقیقات جدید نشان داده که هر یک از ماجراهای داستان به تاریخی دقیق مربوط است. پایگاه اجتماعی ابلوموف به روشنی معلوم است. او از نجبای تراز دوم است و از حیث روند زندگی با مالکان ثروتمند و اشراف پایتخت و نیز با متنفذان شهرستانی تفاوت بسیار دارد. از مالکانی است که نه ثروتشان چندان کلان است و نه تحصیلاتشان چندان درخشان. ابلوموف نماینده شاخص طبقه و زمان خویش است. زندگی اش نیز زندگی یک مالک متوسط شهرستانی است با خصوصیات و جزئیات روانی و رنگهای محلی آن. در واقع آبلوموف از هم عصران مسلم نویسنده است.
کوششهایی که برای یافتن نوعی شباهت یا توازن میان شخصیت گنچاروف و آبلوموف به عمل آمده ثمری نداشته است و به راستی نیز چه شباهتی ممکن است میان زندگی سراسر فعالیت گنچاروف و زندگی رخوت آلود آبلوموف تصور کرد؟ نویسنده با این بیان به مدعیان پاسخ داده است: تجربه های تلخی که نویسنده از سر گذرانده، روشن بینی کافی را برای تشخیص تمام جلوه های روانی و ماجراهای غم انگیز زندگی دیگران به او داده است.
"آبلوموف" همراه با نوشته ای از دابرو لیویوف - منتقد ادبی و فیلسوف روس - با عنوان "آبلومویسم چیست ؟" در 895 صفحه، 3300 نسخه و با قیمت 8600 تومان از سوی انتشارات فرهنگ معاصر روانه بازار کتاب شده است.
نظر شما